Moonboots, graafwerkzaamheden en een mooi uitzicht
Jaren geleden alweer kocht ik voor 10 euro een paar moonboots. Lelijke dingen, een maat te groot maar steeds als ik ze nodig heb denk ik beste tientje wat ik ooit heb uitgegeven. Want hoe mooi die sneeuw ook is, zeker met zulke heerlijke blauwe luchten, koud is het en je schept zo je schoenen vol. En dus trok ik wederom gelukzalig mijn moonboots aan, pakte alle benodigdheden en kroop via de bestuurderskant op de bijrijdersstoel. Ik word er al bijna handig in maar het zou toch makkelijker zijn als die deur niet meer vast zou vriezen.
Rondje Groesbeek
Dus met enig oponthoud vertrokken we naar Groesbeek, de glooiing die kennen jullie reeds van mijn andere foto’s en waar menigeen schaatskoorts krijgt, heb ik vooral sneeuw-in-bergen-met-blauwe-lucht-koorts. Frans had vooral koude voeten dus die zou rijden en de rest liet hij vanuit een warme auto aan mij over. Ook makkelijk. Zodra we onze hoek uit waren, waren de wegen schoon en op een paar mensen die niet durven te rijden na waren we er dan ook zo.
Ik had een weggetje waar we een paar maanden geleden ook reden, in mijn gedachte en zodra we over de open vlakte keken vloog ik de auto uit. Niet letterlijk uiteraard maar toch vlot. Ik zette een paar stappen naar voren en voor ik er erg in had stond ik tot mijn knieën in de sneeuw. Hou ik van. Ik ploeterde terug fotografeerde nog meer en toen ik verderop keek en checkte wantrouwde ik voor even de weg.
Frans had er geen moeite mee en dus genoot ik van dit hooggelegen stukje Nederland waar ooit de geallieerde gliders landde. Het pad met reeds bereden sneeuw ging over een boer zijn land en toen we daar af reden hield Frans in voor voetgangers die breeduit liepen. Niet handig de wekenlange regen had er ongetwijfeld mee te maken maar opeens zaten we ondanks zeer betrouwbare chauffeur en four wheel drive, toch vast.
Moet-je-daar-maar-niet-rijden-eikels en ander gezellig volk
Met de matten uit de auto, een schepje, vereende krachten en een hoop gevloek probeerde we vrij te komen. De voetgangers die zo vriendelijk niet aan de kant gingen werden vervangen door ‘moet je daar maar niet rijden’-eikels. Niet allemaal hoor, een vriendelijke vrouw probeerde nog te helpen maar pas toen we alle sneeuw voor de wielen hadden weggegraven en 2 jonge mensen ook kwamen duwen, kwam Frans weg.
Heel vriendelijke blikken uit een warme auto
Gelukkig liet Frans zich niet op de kop zitten en reden we nog een paar rondjes in de omgeving, ik koos iets veiligere paden en of het moest kwamen we in die tijd alle mensen tegen die niet even hielpen. Ik liet obscene gebaren achterwege hoor, mijn blikken zeggen meer dan genoeg. En die blik stond dus op enkele momenten na op niets dan blijdschap. Het is er dan ook prachtig en ik genoot volop van de sneeuw. Wat heel makkelijk is in bekend gebied en met een warme auto.
Ik groette de Canadezen nog even. Deze hooggelegen militaire begraafplaats was dermate ondergesneeuwd dat er op sommige plaatsen zo goed als een meter sneeuw lag. Ik waagde me niet te diep maar bedacht toen ik nog eens omkeek, dat zij dit weer wèl gewend zijn.
Met een laatste blik op de heuvels reden we naar huis wetende dat het weer jaren kan duren eer we die glooiingen met sneeuw zien.
Mooie foto’s! En ik heb ook zo’n paar moonboots, lelijk een maat te groot en ooit gekocht in de opruiming bij V&D, maar o zo fijn met de sneeuw afgelopen week!
Mooie foto’s! Met die blauwe lucht lijkt het inderdaad het buitenland wel. En heel knap dat je niet heel even een klein beetje je middelvinger opgestoken hebt.
Wat knap dat jullie jezelf eruit hebben weten te graven! En prachtig verslag met foto’s. Ik heb ook wel in de sneeuw gestaan, maar zeker niet tot aan mijn knieën :)
met een 4×4 moet je daar juist rijden, voor iedereen plek. Winterlaarsjes komen soms weer goed te pas.
Denk maar eens terug dan aan die GI’s die tijdens de Battle of the Bulge vastliepen in sneeuw en modder en zo een eenvoudig doelwit werden voor Duitse tanks anno 1944/5. Wel winterbanden op de auto trouwens??
Hier is niet zoveel gevallen, geen auto heeft hier vast gestaan.
Het was heerlijk winterweer met een heerlijke zon.
Het was voor iedereen een welkome tijd even iets positiefs. Hans
WoW, tot je knieën in de sneeuw!
Dan heb je met je boots ook sneeuw geschept denk ik.
Mooie serie maakte je weer Liesbeth!
een roadtrip in de sneeuw
mag best wel spannend zijn Liesbeth
knappe en interessante foto’s
groeten
Ze zijn weer mooi! Die bovenste vind ik geweldig.
Wij hebben duidelijk andere gevoelens bij sneeuw, maar de foto’s zijn prachtig! Die begraafplaats lijkt wel extra indrukwekkend zo.
Een serieussneeuwtochtje. Zoveel sneeuw. Dat is lang geleden.
Een méter sneeuw…. daar kan ik alleen maar van dromen. Snap wel dat je er even in moest duiken.
haha wat een leuke trip! Schitterend wandel weer.
Wat een mooie roadtrip in de sneeuw. En die moonboots lijken me inderdaad een geweldige koop.
Wat was het mooi met al die sneeuw:)
Fijne dag en groet Liesbeth.
Prachtig is het daar en ik heb al jaren zo’n paar lelijke moonboots en gegarandeerd dus ook warme voeten
Ach, het is mij ook ooit eens gebeurd, alleen in de avond en niemand te bekennen. Gelukkig waren we met met z’n tweeën. En och, eikels kun je overal tegen komen. zelfs in de bomen.
Je hebt weer een mooi verhaal voor over een paar jaar als het sneeuwt en je zit op een feestje.
Love As always
Dimario
Zoveel sneeuw, om jaloers van te worden :-)
Het verdwijnt weer net zo snel als het gekomen is, daarom genieten zodra het kan, en zolang het kan. Mensen in nood moet je helpen, maar dan natuurlijk wel als dat nodig is.
Gegarandeerd een feest: sneeuw in Groesbeek. Genieten daar. Zelfs van de niet-helpers. 😆
Jullie hadden tenminste echt sneeuw! Dat heuvelland bij Groesbeek is schitterend. Altijd maar zeker ook met sneeuw. Fijne foto’s!
Zalige beelden! Met besneeuwde hellingen! die kan ik hier zéker niet maken hehe!
Oggot ja.. ze zouden eens even helpen zeg! waarom zou je er níét mogen rijden?
Ooit zelf vastgestaan in de sneeuw (dec. 2010) en ik werd meteen geholpen door een vriendelijke jongeman.. ik stond dan ook wel midden op de straat na het half uitparkeren en hij kon er totáál niet langs, maar toch.. ;-)
Een beetje avontuur moet er bij horen, toch…. Het leverde jullie wel een mooi tripje op en natuurlijk zijn de foto’s om van te smullen.
dat is daar schitterend mooi , heb er wat afgewandeld zomerdag :)
je hebt het ritje mooi in beeld gebracht
Vast te komen zitten in de sneeuw, is best wel afzien, maar kan de beste overkomen toch?
Een begraafplaats, bedekt met sneeuw, lijk mij een bijzondere aanblik.