Al dat gehobbel het is toch niet goed mn voor m’n blaas mompelde ze. Met ietswat samengeknepen spieren haastte ze zich het openbare toilet in. Het bordje op de deur zei 50 cent maar ze zag geen schoteltje, ook geen medewerker. Er zaten wel een munten in haar zak, want met een volle blaas is een discussie over 50 cent echt niet de moeite waard. De deurklink niet vastpakkend duwde ze de deur open, geen stank, dat was een goed teken. Wel een zacht klettergeluidje maar dat was vast een doorlopend toilet. Met een vaartje liep ze naar het toilet die het verst van de deur lag, die scheen het schoonste te zijn. Maar ja dat weet iedereen is dan niet die eerste weer schoner? Als je echt echt nodig moet dan pissen vrouwen ook alles onder dus toch maar die laatste. Dat klettergeluidje werd nu toch wel harder, leek niet meer op een toilet wat doorliep. Vreemd.
De tip van haar oma hanterend; hoe nodig je ook moet eerst kijken. Het zag er schoon genoeg uit en van die autorit met zonder dak word ik ook niet schoner. Een seconde later zeeg ze neer en terwijl ze nu dat irritant wordende klettergeluidje overstemde met dat van haarzelf slaakte ze een goddelijke zucht, dit is toch lekkerder dan seks. Groot nadeel aan zo’n strakke blaas is toch wel dat je lam van het spannen van je spieren moet wachten tot je helemaal uitgedruppeld bent. Ze greep naar haar broekzak, shit telefoon nog in de jeep dan maar zonder. Een moment staarde ze voor zich uit. Dat warme weer is ook niet goed voor een mens, zoveel moeten drinken en lijkt wel een waterval. Oe een waterval zo één die niemand kent en dan even gezellig met z’n tweetjes…
Opgeschrikt door een stevige klap voelde ze iets bij haar voeten de grond bewoog opspringend trok ze haar broek omhoog en terwijl ze het hokje zonder door te trekken wilde verlaten kreeg ze het slot niet omgedraaid. De vloer scheurde en het brakke water begon door de scheur omhoog te gulpen over haar schoenen. Opeens greep een hand haar schouder, ze wilde schreeuwen maar er kwam geen geluid want ze schrok wakker. Half van de wc gegleden met haar hoofd tegen de wand deed ze haar ogen open. Voor haar stond haar vriend. ‘Ik dacht al wat het duurt het lang, gaat het liefje? Dat warme weer is ook niks voor jou hè’. Ze liet zich gewillig opknappen het koude water maakte haar helder het klettergeluidje was anders, vreemd. In de spiegel bekeek ze de buil op haar hoofd en glimlachte naast haar weerspiegeling zag ze ook pisbakken en een verlegen man. ‘Maak je niet druk die van m’n vriend is groter’, zei ze tegen de spiegel. Een geïrriteerd gemompel kwam als antwoord; ‘val flauw in je eigen plee trut’. Heeft ‘ie een punt(je). Bij het naar buiten lopen zag ze de toiletjuffrouw, de zak ijs in haar handen ruilde ze voor alle munten in haar broekzak, toch fijn zo’n schoon openbaar toilet.