Als wel vaker zit ik in mijn favoriete stoel in mijn favoriete koffietent te doen alsof ik lees, wanneer een man met grove handen en dito mond binnen loopt met een zwijgzaam en wat nerveuzig tutterig vrouwtje achter hem aan. Ah kijk daar hebben we weer zo’n gezellig getrouwd stel.
In plaats van meteen aan de counter te bestellen ploft hij schuin tegenover me in éénzelfde stoel als de mijne neer. Deze zit lekkerder maar ik ben niet van plan op te staan. Het vrouwtje schuift zelf een stoel bij en gaat nog zenuwachtiger zitten dan ze al was bij binnenkomst. Het is duidelijk dat hij normaal bestelt en betaald maar hij grijpt een krant en negeert zijn overigens niet onknappe vrouw.
‘Zullen we bestellen?’ Overdreven vriendelijk vraagt ze het en hij bast kortaf; ‘je doet maar’. “Zeg maar wat je wil liefje”. ‘Ben je liefje niet en je weet wat ik wil’. Het gesnauw geeft de vrouw figuurlijk een duw in haar rug en onderwijl ik haar tasje zoekend naar haar portemonnee bestelt ze bibberend een koffie met teveel gedoe. Zooilattenogwat en een dubbele espresso. In plaats de mensen aan de counter wat tijd te geven begint ze irritant met haar ongetwijfeld puntige nepnagels op de balie te tikken. Ik zie haar blik veranderen van dat zenuwachtige trutje ik een kleine valse feeks en stop het boek wat ik aan lezen was weg. Dit wordt schitterend. Want ook de man voor me, die me nog geen knikje terug kon geven toen hij de krant pakte, begint een venijnige trek op zijn bek te krijgen. Even denk ik nog; zal ik vertrekken, maar de nieuwsgierigheid wint en snel stuur ik het thuisfront in de vorm van een lieve man, een berichtje. ‘Ben wat later, app als ik vertrek’.
Inmiddels is de zooilatte klaar en struint een herboren vrouw terug. Uiterst voorzichtig zet ze haar bijzondere koffie op het lage tafeltje en reikt de dampend hete espresso aan. Maar haar hand blijft in de lucht zweven want hij negeert haar volkomen van achter zijn krant. En dan knapt er iets. ‘Jij klootzak’, sist ze hem toe, ‘jij vuile smerige hypocriet’, ‘hoe vaak ben jij niet vreemd gegaan?’ Met een ruk slaat hij zijn krant neer en slaat zo zijn hete espresso over zijn kruis.
Zo snel als die vent uit zijn stoel kwam dat kan ik niet. Maar zeker weten dat dit mijn favo stoel in mijn favo koffietent is.
Grinnik. Dat geld dat ze uitgaf aan die espresso was well spend!
O, wat zijn dit genietmomentjes. Ik mag er ook altijd graag naar kijken en naar luisteren. De mooisten zijn zij die 20 minuten of langer niets tegen elkaar zeggen, langs elkaar heen kijken en zuchtend verder gaan na hun ‘gezellige; intermezzo. Wat die nog met elkaar hebben blijft mij dan verbazen. Kom je vaak tegen…
Haha, mooi!
Oh wat leuk om te lezen :)
Haha, die zag ik absoluut niet aankomen. Super verhaal.
Met verbrande ballen zal vreemdgaan toch even niet zijn wat het was;-)
Zijn verdiende loon!
Daar was ik ook voor blijven zitten :-)
Nu loopt hij rond met een verbrand kruis of iets in dien aard.
Leuk dat je dit alles opgeschreven hebt.
Goed zo vrouwtje. Geef hem de volle laag. Eindelijk niet zenuwachtig meer.
Ik zie het gebeuren.
Wat een spektakel en jij maakte dat mee vanuit je favoriete stoel op de eerste rij!
Op naar de volgende belevenis .. wie weet welke verhalen die stoel je nog kan vertellen :-)
Prachtig volksverhaal!
Dat zijn mijn favo’s
Je mag toch hopen, dat het kruis van die vent voor altijd is vernield.
Heerlijk stukje in jouw onvolprezen eigen stijl.
ja er is overal en altijd wel iets te beleven
maar dit is wel een hele mooie belevenis zo van uit je favoriete stoel :)
Tis me wà met die mannen….
Ha! Gaaf verhaal! De les is: neem altijd iets met veel latte als je vreemd gegaan bent. :-)
ai ai ai ai !
Haha, goed zo!
Heerlijk schrijfvoer… en voor ons heerlijk leesvoer.
Die zag ik niet aankomen. Hij ook niet… ;-)
Een klootzak met blaren dus..! ;-)
Wat heb je dit weer fantastisch beschreven..Hier is inderdaad altijd iets te beleven.
Whow!!!!