Trippie Zuid-Holland

Dagje Scheveningen

Met de vakantie en warme dagen achter ons vond ik het weer eens tijd om naar het strand te gaan. Werd ook wel weer eens tijd voor een dagje Scheveningen want de laatste keer dat ik er was, was de Pier nog niet verbouwd.

Scheveningen dorp
Met beter weer dan voorspeld stapte ik uit de tram naast het theater. In plaats van direct naar het strand te gaan wilde ik eerst door Scheveningen zelf wandelen. Want hoe gek is het, dat ik al jaren op het strand, de boulevard en de pier kom maar geen idee heb van de rest van het dorp. Als ik eerlijk beken moet ik zeggen dat het wat tegenviel, na een museumbezoek waar ik nog op terugkom liep ik een beetje op de gok richting de winkelstraat. Een beetje een achtergebleven winkelstraatje passeerde ik waar ze met een enkele bezoeker en een hoop bijbehorend volk een feestje probeerde te maken. Het lukte niet erg, niet vreemd ook, ik ruik de zee, voel de herfst en zie zwarte piet.

Winkelstraat
Uiteindelijk vond ik de winkelstraat, via de appie en de subway was ik heel wat goedkoper uit dan op de boulevard. Ik slenterde de straat door, veel gewone winkels en hier en daar wat bijzonders. Gaaf is zo’n winkel waar je altijd wel iets leuks vind. Bijna tegen de boulevard aangeplakt zit een bedrijf wat fietsen in alle soorten en maten verhuurd. Voor mij geen ov-fiets op Scheveningen, hoewel het prima te fietsen is vanaf Den Haag CS, weet ik hoeveel je moet lopen in de duinen. Met drie versnellingen gaat het allemaal al een stuk fijner. Ik fietste een paar uur rond, genoot van het zonnetje op een bankje en besloot met zonsondergang naar de Pier te gaan.

Uitzicht vanaf het reuzenrad van ScheveningenDe Pier
De Pier ken ik nog uit de tijd dat de gamehal nog niet was afgebrand, dat die veredelde duiventil nog achter het vandervalk stond en dat alle planken op het bovendek verplinterd waren. Een dag voor de sluiting bezocht ik de Pier nog maar sindsdien was ik er niet meer geweest. En wat een verschil! De complete benedenverdieping is voorzien van restaurantjes met terrassen, je kan er gamen, er zijn nog steeds winkeltjes en waar ooit een gamehal affikte staat nu een enorm reuzenrad.

Reuzenrad
En daar wilde ik in. Ik durf namelijk niet in dat soort dingen, hihahoogtevrees heb ik maar ik kan ook genieten van een goed uitzicht en dus zette ik door. De wachtrij was lang maar eenmaal een beetje bekomen zat ik toch wel lekker in dat zacht schommelende bakkie. De zon ging onder, ik rook de zee, ik was maar een heel klein beetje schijtbang en ik miste Frans. Niks voor hem de dagjes weg die ik doe, maar een kwartier (volgens mij kreeg ik een extra rondje) over de zee staren met de zonsondergang, dat is iets wat je moet delen. Allereerst maar met jullie, want dat ik op Scheveningen blijf komen, dat staat wel vast.