Ooit lang geleden, ik woonde nog thuis had minder rimpels en die ene grijze haar die was er ook nog niet, werd ik rondgereden door de mooiste stad van Nederland. Ik was tramconducteur op wat binnen de RET ‘noord’ werd genoemd en was een veel geziene conductrice op lijn 8 en 4. Af en toe had ik ook 21 en 7 en daarmee zag je zo’n beetje de hele halve stad.
Lijn 8 ging naar het kasteel van Spangen en lijn 4 nokte net wat eerder op Marconiplein. Lijn 4 reed ook iets directer want waar 8 nog over de dijk ging, ging 4 over de Nieuwe Binnenweg. Ik hield van die 2 lijnen, ze begonnen beide in een stukje duur Rotterdam en eindigde in een, laten we zeggen, ander soort duur Rotterdam. Hoewel ik veel heel veel op lijn 8 zat, kreeg ik 4 voor de afwisseling. Ik kende de lijn en de mensen. Dat begon in Hillegersberg, lekker duur, en zakte na de Straatweg af via Rotterdam Noord langs de bajes en die kutganzen die nooit aan de kant gingen via het toen nog in gebruik zijnde Hofplein station naar centraal.
Vanaf daar was het beter, geen gezeik met het centrum maar ineens door langs de Westersingel, een gracht zonder zinkende huizen, naar Eendrachtsplein. Ik kende de bochten, kende de klotezooi als de straat weer eens dicht stond, kende de hoerenkasten in de zijstraat en kende café Ari wat naar zijn dochter is vernoemt en waar hij vaak zat.
Het was dan ook een goor druilerige avond dat ik maar weer eens een rondje geld ophalen deed. Redelijk achteraan, naast een man met een abonnement, enigszins onderuit gezakt pikzwart gekleed en met een excentrieke zonnebril op, zat de nachtburgemeester van Rotterdam. Hij deed zijn zonnebril iets naar beneden keek ietwat geamuseerd naar me en zei; Dag mevrouw de conductrice.
Dag meneer Deelder.
Mooi eerbetoon aan deze bijzondere man. Vandaag zijn crematie, en vanmiddag een eerbetoon …… ik mocht hem wel, en vooral zijn smaak van muziek.
Wat een mooie herinnering.
een mooie herinnering en knap verwoord Liesbeth
ook bij ons was zijn overlijden nieuws
prettige vond
Rotterdam ken ik als m’n broekzak. Heb in het oude Westen op school gezeten en meer dan tien jaar met lijn 4 naar mijn werk. De Nachtburgemeester ben ik nooit tegengekomen in de tram. Wel “los in het wild.”
Deelder was een begrip, een icoon, onvergelijkbaar in zijn soort.
Wat een heerlijk blog! ♥
Mooi verhaal over een bijzondere man.
Mooi verhaal! Ik heb weinig met Rotterdam en Jules Deelder, maar dit vond ik leuk om te lezen. :)
Eigenlijk weet ik nauwelijks iets van de beste man. Dat heeft te maken met het feit dat ik me niet echt in hem heb verdiept. De burgemeester van mijn gemeente is gewoon 24 uur per dag burgemeester ……. En zo hoort ’t :)
Een mooie herinnering.
Een mooie en leuke herinnering aan Jules hoor.
Mooi! En ik reisde echt even een stukje met je mee.
En.. had ie betaald? :-D
Nee de burgemeester reist gratis.
Aha.. ik dacht zwart..! ;-)
Top verhaal
Mooi stuk Liesbeth! Op de een of andere manier hóór ik Rotterdam erin.
Je lijkt me geknipt voor dat beroep maar dit terzijde’-) Tja, Deelder was een bijzondere man die volgens mij ook geen 75 kon zijn. Al zag ik nu wel recente foto’s van hem waarop je dat wél kon zien, waarschijnlijk was hij toen al ziek.
Mooi verteld. En ik realiseer me dat wij elkaar vast wel eens ontmoet hebben. Ik als passagier en jij controleerde mijn kaartje. Kleine wereld, maar grootse stad?
Een icoon. Ongrijpbaar, maar toch zo dichtbij.
Love As always
Di mario
Prachtherinnering!
Een mooie herinnering toch…
Heel mooi! Ik wist niet dat hij al zo oud was, 75, schatte hem 10 jaar jonger.
Wat een prachtig verhaal Liesbeth!
mooie herinneringen van je mooie stad
met een eigen burgemeester voor de nacht
ik kon de man niet zo goed
Een mooie herinnering aan die speciale man die ik niet zo goed ken.
Een mooie herinnering.
Heb je de serie van RTV Rijnmond met Ferry de Groot en o.a. Deelder wel eens gezien? Anders staat er een link onder m’n naam.
Ja ik woon een eind van de stad maar Rijnmond ontvang ik.