Met terras, winkel en musea weer open en de vakantie in het zicht lijkt het alsof de het allemaal weer normaal is ondanks Covid. De vliegtuigstrepen vormen weer ouderwets boter-kaas-en-eieren in de lucht en de eerste files naar het werk zijn gesignaleerd. Ik heb nooit geloofd dat er drastisch doch definitief iets zou veranderen. Al hoopte ik dat wel.
Tijdelijke saamhorigheid
De Covid pandemie zorgde voor een tijdelijk toch sterke saamhorigheid meer mensen hadden problemen er werd boodschappen voor anderen gedaan. En er werd geklapt voor de zorg. Diezelfde zorg die al jaren tekorten had vergelijkbaar met het lerarentekort. De saamhorigheid verdween met de vakantie van 2020 en kwam niet meer terug. De nieuwigheid was er we vanaf dus we leven ons uit in het buitenland. Dat er in de zorg geen beschermingsmiddelen gebruikt hoefde te worden, maakt dat mijn vertrouwen in de regering verdampt is.
Mijn verlangen naar mensen is verdwenen
Nog steeds heb ik moeite met ‘onder de mensen’ komen. Als ik denk aan de entree van een willekeurig museum (al snel 15 euro p.p.) dan denk ik ook aan de hoeveelheid plantjes die ik ervoor kan kopen of een goddelijke stapel boeken als ik het niet bij Het Goed zoek. De eerste evenementen voor de Willys druppelen binnen, maar het trekt me niet rondjes te gaan rijden met volk in de wagen of überhaupt samen te komen. En waar ik zelf al een tijdje aan dacht sprak Vriendjelief van de week uit; er komt niemand meer in de jeep. Het verlangen anderen te entertainen is verdwenen. Corona leerde me dat ik heel goed ben in mezelf te vermaken en dat een rit met Marit achterin of samen met Frans net zo heerlijk is.
Covid was voor mij bijna een godsgeschenk
Covid was voor mij bijna een een godsgeschenk, opeens was een weekend weg met het vliegtuig niet meer mogelijk, was een volgeplande agenda verleden tijd. Voor even stond de wereld stil en was een wandeling de normaalste zaak van de wereld. Ik zag voor het eerst een hemel zonder vliegtuigen en merkte wel degelijk iets van de verminderde stikstof. De mens werd voor even teruggeworpen op zichzelf en de basis. Ik vond het prachtig, opeens was een ritje een dijkje een pontje een echt uitje voor mensen. Wat het voor mij al jaren was. De familiebanden zijn stevig aangehaald, er werd buiten gespeeld door volwassenen maar bovenal begon de mens weer te waarderen wat hij had met zijn of haar gezondheid voorop.
En natuurlijk was Covid voor veel mensen ook een hel en een harde les. Niemand is er ingeschonden uitgekomen, ook ik niet. Maar hoe afschuwelijk moet het uitzicht uit een ziekenhuis geweest zijn als je als familie of vrienden over het bed naar buiten staart en mensen ziet die lang leve de lol het park overbevolken. Het personeel heeft tijden gekend dat naar buiten kijken teveel tijd in nam en werk thuis verwerkt moest worden. De gevolgen zullen we pas over een aantal jaar weten, maar laten zich raden.
De mens ging weer waarderen wat hij had met zijn gezondheid voorop
Net voor de coronapandemie kreeg ik weer contact met een vriendin van me. Ernstig ziek als ze is kon ze pas een paar weken terug voor het eerst hier langskomen. Covid zou voor haar funest zijn, ze is jonger dan ik en is voor ruim een jaar thuisgebleven. Ook als buitenstaander opent dat je ogen. Ik kon nog fietsen, wandelen, ritjes maken, fotograferen. Ik durfde amper in haar tuin te zitten, letterlijk.
Smeken om een inenting
Inmiddels heb ik ook die brief liggen, wat ik ermee doe gaat niemand iets aan. Maar waar er nog zoveel volk twijfelde is vakantie nu toch de doorslaggevende factor en wordt er om entingen gesmeekt. Voor de achterblijvers is het vooral hopen dat er behalve een mooi bruin tintje en vakantiefoto’s niet ook nog een nieuwe coronavariant mee wordt gebracht. Want wie gaat controleren of die tien dagen quarantaine wel worden nageleefd? Ik weet namelijk zeker dat ik een week in Frankrijk rond kan hangen zonder dat de Nederlandse regering of de GGD dat weet. Niet dat ik er zin in heb. Ik zie zelfs op tegen een wandeling door een dierentuin of één van de verbouwde oorlogsmusea, pas als je binnen bent zie je hoe druk het is en dan heb je al betaald.
Naar waarheid heb ik tijdens de lockdowns weinig gemist. Ik miste mijn familie, het strand en de kringlopen. Dat was het en juist omdat dat het was realiseerde ik me dat dat een zegen is. Ik hoef niet zoveel maar ben toch wel heel blij dat de mondkapjes af mogen en de mens nog lekker op afstand moet blijven.
Nicole Orriëns says
Ik heb de periodes van lockdown ook niet als naar ervaren, maar op een bepaalde manier zelfs prettig gevonden. Net wat je zegt, ineens was er veel meer rust.
Lesley says
Ik ben de mondmaskers ook echt beu. Ik ga wel mijn best doen om mijn agenda iets leger te houden (maar dat was ik voor corona al aan het leren), maar voor de rest hou ik toch te veel van restaurants, cafés en spontaan mensen zien om de lockdown als een zegen te beschouwen haha.
fotografiemijnlangleven says
Je verhaal heb ik meerdere keren gelezen en geef je groot gelijk over de hele lijn…
De meeste mensen hebben snel geleerd om “anders” te gaan leven, en hebben voordelen ontdekt tov ‘vroeger’.
Vrijheid is een heel relatief begrip, zo heb ik het begrepen…
Zo simpel is dan geluk says
Dat de mondkapjes af mogen ben ik ook wel erg blij mee.
Zelf vind ik het vooral wel heel erg jammer dat het saamhorigheidsgevoel al zo snel weer verdwenen was, maar ook ik had niet anders verwacht.
Nicky says
Voor mij veranderde er niet zoveel toen we in lockdown. Ik ben altijd al erg op mezelf geweest, goed in staat om mezelf te vermaken en ik kan heel veel dingen prima missen. Afgelopen juni ging ik voor het eerst weer uit eten. Het was gezellig, hoor. Maar ik keek om me heen in het restaurant en ik dacht ‘Oke, zelfs dit heb ik dus niet gemist’. Ik houd niet van festivals, ik geef niets om terrasjes en oh, dat thuiswerken vind ik heerlijk! Kortom, ik blijf gewoon lekker vrijwillig in lockdown want dat bevalt mij prima. Al die anderen, die wel willen feesten en op vakantie willen, gun ik het van harte. Maar ik ben wel heel benieuwd of dit goed blijft gaan.
willyfotoblog says
van die mondkapjes zijn wij nog niet van af..integendeel..
op menselijk vlak is er wel heel wat veranderd
weinig of geen bezoek, waardoor we bv van de familie/of vervreemd zijn
mijn kinderen en kleinkinderen heb ik slechts sporadisch gezien..
ook de verplaatsingen waren zeer beperkt, weinig te zien en je kan niet blijven wandelen..
en vervelende periode
picpholio says
Soms heeft “eenvoudiger” en “minder” ook een kant die “beter” is :-)
Liesbethblogt says
Als die vaccinaties werken is dat niet nodig toch? Ik heb vooral het vermoeden dat er een variant komt die de vaccins de baas zijn.
AnneMarie says
De stress van covid kan me gestolen worden maar de rust was/is zeer welkom. Volgens mij kan het nooit goed gaan zoals ze de teugels nu los laten en iedereen doet alsof er niets gebeurd is. In de herfst zitten we weer in een lock-down
Aukje says
Hier eigenlijk ook niet veel veranderd.
Drukte hoeft van mij niet meer zo.
Het wandelen ontdekt, hoe fijn is dat.
De manier om over dingen na te denken.
Ik blijf het ook zeker doen.
Mondkapjes af is voor mij superfijn, kan ik weer liplezen.
En de versoepelingen, gaan te hard, te snel!
cor says
Goede observatie van de gang van zaken in ons land. Klopt op vele punten met mijn ervaring. Bovendien versoepelt men nu te snel, de tijd zal het leren.
rietepietz says
Op zich heeft corona mijn leven niet heel verandert in de zin van reizen of grote evenementen bijwonen, dat deed ik allemaal al zeer mondjesmaat tot niet. Ook m’n naaste familie heb ik aldoor wel ontmoet, uiteraard met voorzorgen. Wat ik wél gemist heb was lichamelijk contact met juist die mensen omdat het een rouwproces bijna op nul zet. Er stierven natuurlijk ook mensen aan ongevallen of andere ziektes dan corona al kon ik dan gelukkig wel voor mijn lief zorgen in de terminale fase, het gemis aan de arm om je heen komt even hard aan.
De mondkapjes heb ik altijd als valse veiligheid beschouwd maar ik was braaf en droeg en/of daar ze wanneer het verplicht is. Dat we er nog lang niet zijn staat voor mij ook wel vast dus ik blijf wel oplettend ondanks dat ik zowel (gelukkig milde) corona gehad heb en ook nog de éne vaccinatie kreeg die dan voldoen is.
minoesjka2 says
Ik heb gemerkt dat het gemis naar menselijk contact en aanraken langzaam gewenning wordt. Ik mis het, maar accepteer het. En verder …….. voor mij blijven de mondkapjes, immers in het OV blijft het verplicht, al doen veel mensen het niet meer. En ook van de weer bij de huisarts werd het geëist. Daarbij voelt het voor mij, zolang ik mijn 2e vaccinatie nog niet gehad heb wel veilig om hem te dragen op plekken waar mensen die afstand niet houden.
En ja uitjes mis ik, maar ben ik nog niet weg gegaan. Ik heb nog geen zin in veel mensen, zeker nu die Delta variant rond zich heen slaat.
Liesbethblogt says
Ik had een wappie in mijn kennissenkring en die heb ik dus heel vlot gedumpt.
Mrs. T. says
Ik vind het allemaal wel heel snel gaan nu en moet nog echt wennen aan grote groepen mensen. Die ontwijk ik dan ook. Anderhalve meter blijft het voor mij zeker nog heel lang.
Maar ik doe inmiddels wel weer dingen: ga lunchen op een terras en afgelopen week naar het theater en de week ervoor naar de bios.
Net als jij had ik het idee dat de eerste golf een boel saamhorigheid bracht, maar dat is er inmiddels wel volledig vanaf. Ik vind de mensheid eigenlijk maar een naar zootje. Tegelijk is dat raar: want in mijn omgeving ken ik eigenlijk niemand die heel boos doet, wappie is, anderen bedreigt of wat dan ook.
mijnnikonenik says
Eenzaamheid kan zwaar wegen en daar is nog geen einde in zicht.
Koffie Digitalix says
Dankzij Corona en de lockdown werd dat wat ik een prettig leven vind een verplichting. ik heb er geen last van gehad. Sterker nog, al dat gezeur wat ik normaal heb ‘wat? niet weggeweest? waarom heb je dan vakantie) bleef lekker achterwegen.
Dat ik ook nog geacht werd (en wordt) thuis te werken is een tweede pluspunt.
Ook ik houd mijn hart vast over wat ons in het najaar te wachten staat. Velen denken dat vaccinatie betekent niet meer ziek worden. Dat is niet zo. Het betekent minder ziek worden. En juist dat laatste is gevaarlijk. Want als mensen niet (of te laat) beseffen dat zij ziek zijn, kunnen zij zomaar een superspreader worden.
Aan de andere kant: hoewel ik geen feestganger, concertbezoeker etc ben, ben ik wel blij dat alles weer (deels) open is, en dat het leven weer een beetje op ooit lijkt.
Ik besef heel goed dat een deel van de mensheid wel behoefte heeft aan andere mensen, reizen, feesten etc. En ik weet dat corona ondanks de vele zieken en doden, voor een deel van de gemeenschap nog steeds een ver-van-mijn-bedshow is. In zalige onwetendheid leven.
volkstuinvanbemar says
Ik vond de afgelopen periode een hele nare, maar vrees dat we in de herfst weer op herhaling gaan. Ik was blij met onze volkstuin, anders was ik vast gek geworden 10 hoog op een flatje zonder bezoek. In de eerste periode van Corona bleven we echt thuis en zagen niemand, boodschappen online besteld. Ik had alleen via beeldbellen contact met mijn dierbaren en was blij dat ik die op een gegeven moment weer kon zien.Uit eten, naar theater etc heb ik niet gemist.
Liesbethblogt says
Ik weet hoe je je voelt ik heb mijn ouders ook een zeer lange periode niet gezien. En erheen rijden om voor een raam te staan was ook geen zinnige optie. Gister entertainer geweest, geen spijt maar inderdaad moe. En ook geen zin meer in. Corona heeft de banden tussen mij en Frans goed aangehaald en ik ben blij toe dat jullie binnenkort die banden met jullie familie aan mogen halen. Jullie waren al nooit het soort mensen waar ik op doel. Daarom verbaasd het mij niets dat jullie deze periode zo zijn doorgekomen. Hoewel er allicht voor jullie ook verdriet was.
meninggever says
Voor de goede orde; de uitstootcijfers tijdens de COVID-crisis zijn nauwelijks gedaald. Verkeer (zeker luchtverkeer dat maar op 20% totaal opereerde) draag dus heel weinig bij. Maar in 2020/1 wel veel vulkaan-uitbarstingen. He…zou het dan toch een natuurlijk fenomeen blijken?
Bij een recente lange wandeling door mijn stad, na een jaar deed ik dat weer eens, zag ik vele winkels die zijn gesloten. De markten geen schijn van wat ze voorheen waren. Weinig volk op straat, zelfs in de altijd drukke winkels van Kalverstraat/Nieuwendijk grote stilte. Slechts de Primark liet een wat drukker beeld zien. Feesten en partijen worden weer druk bezocht begreep ik. Met allerlei toegangstests of vaccinatieverklaringen. Maar daarmee wordt massaal gesjoemeld. De mondmaskers waren niet nuttig, daarna verplicht, nu niet meer nuttig. Waren ze dat uberhaupt wel?? In Duitsland, ook recent weer eens bezocht, is het beeld net even anders. Iets strengen, medische mondkapjes verplicht en registratie van gegevens als je zelfs maar een broodje wilt eten bij een banketbakker op het terras. Maar in supermarkten best druk. De vliegerij komt op gang, onderweg naar Duitsland zag ik veel auto’s die met caravan/boor/fietsen richting de verte reden. Grenzenloos, want controles zijn nul. Het eventuele gevarieerde virus komt dus vooral niet per vliegtuig maar per auto of truck over de grens. Gelukkig blijken de vaccinaties effectief genoeg om je uit het ziekenhuis te houden bij besmetting, maar toch. Of zijn we nou met zijn allen in de maling genomen???
Regenboogvlinder says
Kan het heel goed begrijpen hoor. Ook ik (wij mag ik wel zeggen) hebben deze periode als heel relaxed ervaren. We kozen ervoor extra voorzichtig te zijn, dus geen bezoek en niet op bezoek gaan. Niet de hele tijd, maar de 1e lockdown daarna weer vanaf oktober tot 2 mnd geleden wel. Teveel mensen in onze kring die toch makkelijk dachten en zichzelf niet veel hebben ontzegd. We zijn ook heel moe als we bezoek hebben gehad. Het ‘entertainen’ zoals jij het noemt zijn we kennelijk een beetje verleerd. Beiden gevaccineerd dus we voelen ons nu echt wel een stuk veiliger. Maar we stappen (ons zeker houdend aan alle maatregelen) binnenkort inderdaad in het vliegtuig om na ruim 1,5 jaar weer Zoon & Co te kunnen zien. Kan niet wachten!!!
Bertie says
En nu nog even afwachten, kan ik doorgaan met die vrijheid van ‘op-mijn-eigen’ te blijven? Ik hoop het.
Liesbethblogt says
Ik kan uiteraard alle ellende delen, de kruisjes zetten maar iedereen heeft wel ellende en anders een bekende of familie ervan. Ik heb bewust dingen klein gehouden en in het algemeen niet op mijn blog gezet. Dus ook niet in deze blogpost. Het is een reprise, even terug naar het onderwerp. Overigens konden heel wat mensen een lesje nederigheid gebruiken, minder stikstof, even terug naar de basis en daar weer van genieten, dat vond ik een godsgeschenk. Maar ik geloof trouwens dat het moeder natuur was die ingreep
Liesbethblogt says
Godsgeschenk is een uitdrukking. Covid zette de wereld stil en neem van mij aan dat ik ook stevig geraakt ben maar wat heeft het voor nut alle shit hier te delen, shit die anderen ook hadden en nog hebben.
Mevrouw W. says
Voor mezelf vond ik de rust wel even lekker, maar er waren en zijn nog steeds zorgen door covid. Ook bij ons (over het werk van manlief).
Ik ben wel bang dat de boel binnenkort weer op slot gaat, nu iedereen opeens weer in het vliegtuig stapt en gaat feesten. Ik ben er altijd vanuit gegaan dat na de covid heel veel mensen toch weer zoveel mogelijk het oude leven terug zouden oppakken.
Ik ben ook heel erg blij dat het mondkapje niet meer hoeft. Zeker als ik ga werken vind ik dat erg prettig, want daar (in de zorg) moest het mondkapje echt de hele dag op en in de winter ging dat nog wel, maar toen het warmer begon te worden was het echt afzien. En wij zijn er nog niet helemaal van af, maar het grootste deel van de dag hoeft het mondkapje gelukkig niet meer op.
Ik vind covid geen godsgeschenk. Wij zijn mensen die we goed kenden verloren. Ik heb in een verzorgingshuis gewerkt waar covid genadeloos toesloeg en waar veel bewoners aan de ziekte overleden zijn. Er was veel verdriet. Ik zat bij de eerste lichting om gevaccineerd te worden. Ik deed het voor mezelf maar nog meer voor de kwetsbare mensen waar ik mee werkte.
Hans Titulaer says
Het is, vind ik, een beetje risky om uitgesproken naar buiten te treden met onderwerpen als Covid-19. Immers zijn er mensen die berooid uit deze periode (waar we dus nog niet uit zijn) komen en slechts terug kunnen kijken op een aangericht ‘slagveld’.
Ik vind jouw schrijfstijl eerlijk, voor zover ik hoogte van je heb gekregen, en gewaagd, smeuïg. Fijn om te lezen, want ik deel deels jouw ervaringen over de afgelopen ca. 17 Covid-maanden. Ik behoor tot die gelukkigen die zonder kleerscheuren erdoorheen is geraakt.
En op Karel’s vraag of er al dan niet een God is, kan ik volmondig “ja” antwoorden. Ook ik weet dat het wereldse gebeuren aanzet tot twijfel omtrent dit vraagstuk, een wereld vol met misstanden, teveel om op te noemen en om gefrustreerd van te raken.
saturnein says
Elke keer opnieuw blij als ik iets lees van mensen die er op dezelfde manier over denken als ik. Want soms voel ik me toch wel een buitenbeentje.
Die vaccinatie, daar heb ik niks op tegen. Al is het maar om mijn twee kleine juffertjes weer te kunnen zien, en vooral dichtbij hen te mogen komen.
Op reis gaan doen we ook, met de camper in onze bubbel van 2, de activiteiten die we op reis doen zijn niet anders dan thuis: wandelen en fietsen. Geen musea of andere drukke plekken bezoeken, geen steden. We zoeken rust en stilte. De enige plek waar we meer mensen tegenkomen is in de winkel, maar boodschappen doen, dat moeten we thuis ook doen.
natuurfreak3 says
Ik heb mijn 2 prikken gehad en blijf nog voorzichtig.Maar heb wel last gehad van die covid periode.Ben alleen en dan weet je hoe eenzaam je je kan voelen. Al die tijd niemand gezien .Geen kinderen of kleinkinderen. Ben ondertussen weer 2 keer overgrootmoeder geworden en hebkleinkinderen mijn 2 achterkleinkinderen nog niet gezien. Nu ik mijn 2 prikken heb gehad kan ik, er eindelijk is naar toe..Mjn broer die limfekanker had kon ik niet gaan bezoeken en hij had mijn steun zo hard nodig.Ik belde wel alle dagen maar dat is niet hezelfde. Hij is ondertussen overleden en ik heb geen afscheid van hem kunnen nemen. Ben jij een gelukkig mens dat zulke drama’s niet heb meegemaakt. Covid heeft heel wat van me afgenomen .Voor mij zal het nooit meer hetzelfde zijn. als voor covid.Ik vrees ook dat er weer meer besmettingen zullen komen. Maar aan mij zal het niet liggen heb me altijd aan de regels gehouden
Jan K. alias Afanja says
Als gevolg van MS en een andere chronische aandoening is mijn wereld in de loop der jaren al een stuk kleiner en rustiger geworden dan toen ik nog in de hectiek van een werkzaam leven stond. Wat dat betreft heeft corona weinig gevolgen voor me gehad. En waar rondom feestjes en vakanties ineens aan de orde van de dag zijn, blijf ik het lekker rustig aan doen.
Karel says
ik heb de 2 prikken
m’n jongste broertje vecht nog steeds met dat “long covis ) of zo iets
z’n meisje , zwaar hart patient , was sneller hersteld als hij , zijnde een gezond iemand
ik heb de prikken binnen
miste de uitjes naar dierentuinen , fietsritjes van welke ik wist dar het druk was
waar jij minder strepen van vliegtuigen zag , zag ik oud collega’s hun baan verliezen
en dat dreunt door naar alle toeleveranciers
wat ik mij nu afvraag , je hebt je werk behouden ?
waarom noem je dan deze covid aanval een bijna een godsgeschenk
ik geloof in niet ook maar 1 god
en persoonlijk is mijn mening dan ook , als er een god is die dit aan doet , die moet je weg doen
. uit
די מריו says
Bij sommige mensen heb ik wel moeite met de afstand. Bij sommige mensen kan de afstand niet groot genoeg worden.
Love As always
Dimario
Sjoerd says
Omdat wij regelmatig verplicht in contact komen met ons kleinkind zijn wij beiden gevaccineerd. Daarnaast zit ik met mijn cara en mijn vrouw ook in een risicogroep. Maar voor de rest kan ik me vinden in de afstand die we moeten houden. En echt gemist heb ik niets, online kun je ook veel. Ook bestellen wat je wil hebben. Al blijkt al snel dat je bepaalde zaken niet echt nodig hebt. Uiteindelijk hebben we geld verdiend aan corona.
logbankje says
De corona veranderde kort wat in en bij de mensen, nu lijkt het al snel weer vergeten.
Men wil geniet van zijn eigen vrijheid. Hans
Matroos Beek says
Ik kan mij hier helemaal in vinden. Zo heb ik het ook ervaren.