Alweer heel heel lang geleden, juni 2014, schreef ik een lijstje. Voor toen niet meer dan hersensspinsels maar wat je nu een bucketlist zou noemen. Ik wilde naar Westerbork, Amersfoort en Kamp Vught. Naar Ereveld Loenen, Zooparc Overloon en ik wilde een boek laten tekenen door de schrijver.
Speranza
Dit jaar zat in een relaxte stoel naast het landingsterrein van Round Canopy Parachuting Team een bekende veteraan, Vince Speranza. Die zowel vorig jaar als dit jaar in Frans zijn jeep zat, genoot daar van het schouwspel en het zonnetje. Eerder in de week was hij heel wat minder blij toen hij enigszins vergeten door de organisatie stond te wachten in Eerde net voor de herdenking. Frans bracht hem vlot naar het monument maar een gezellige Speranza-foto zat er niet in. Nu wel, hij was zijn vrolijke inmiddels 98-jarige zelf weer en toen hij Frans zag bedankte hij hem voor de lift. En mij dat ik mijn plek afstond. Mooi mens, die laat je toch niet lopen?
Een beetje aan de late kant begreep ik dat zijn boek, die ik nog niet had en wel wilde, te koop was daar langs het veld. Ik twijfelde niet betaalde de 20 euro, die de Eerdse molen stichting ten goede komt, en liet Vince Speranza zijn/mijn boek tekenen.
Pas toen ik thuis was en het zorgvuldig in de jeep weggestopte boek opduikelde realiseerde ik me met een glimlach; boek laten tekenen door de schrijver volgens mij stond dat nog op een lijstje.
Die foto: wat een topper. Er schuilt zoveel sfeer in, en respect. Je ziet dat de man ontspannen zit. Echt prachtig. Je hebt mijn respect: je stoel afstaan aan een veteraan. Twee toppers bij elkaar (-:
Da’s een hele mooie om af te vinken!
Die handtekening in het boek maakt het natuurlijk héél bijzonder. wat leuk dat je het gelukt is al was het niet eens de bedoeling op dat moment.
Onbewust strepen. Dan wil je het echt.
Dat moet voor jou een bijzondere herinnering en boek zijn. Koesteren.
98 wat een leeftijd.
En wat zal jij hier blij mee zijn!!!!
En.. check! :)
Mooi hoe je een verlangen soms bijna ongemerkt in vervulling kunt laten gaan.
Geweldig Liesbeth, een boek met zowel historische als emotionele waarde.
Wat een prachtige foto, ik krijg er de rillingen van.
Daarmee is bewezen de waarde van onze oudere medemens. Hans
Dat is dan iets heel moois, dat kan je koesteren. En deze herinnering zal er altijd aan verbonden zijn.
Toch mooi van je hem je stoel te laten innnemen en wat een fout van de organisatie hem te vergeten. Fijne herinnering dat getekend boek en vast interessant leervoer
Die mensen worden zeldzaam, die moet je inderdaad in ere houden. En dat boek, een blijvende herinnering voor als hij zelf niet meer kan komen.
En dan ook nog eens niet zomaar een boek. Heel waardevol!
nee zo een man mag je niet vergeten
en een stoel af staan aan hem lijkt me een eer
mooi dat je een getekend boek van hem hebt
als ik het goed heb is mijn limux fz200 een bridge camera
maar ik neem jou woord er voor dat achtergrond onscherp krijgen een utopie is
wat een servo is weet ik nog niet :)
nee ik keek voor tips binnen in Burgers Zoo , en dan zeggen ze hoge iso
wat de wit balans aan gaat , ben ik over aan het lezen pppfffttt
♥
Dat kun je van de lijst schrappen.
Goed dat jullie hem troffen, die man mogen ze niet vergeten!
Het boek ken ik alleen van naam, misschien lees ik het nog.