Toen ik jaren geleden het huis uit ging was het meteen duidelijk, er komt een kat en hij is van mij. Ik zag Doezel op de foto en wist meteen dat is mijn mannetje. Dat hij weg moest bij een gezin met kinderen deerde me niet, dat hij jaloers was, deerde me nog minder. Dat hij niet van mannen, kinderen en andere dieren houdt. Dat trek ik in twijfel, maar Doezel is een geval apart en dat heb ik gemerkt. Daarom schrijf ik in alle eerlijk over Doezel.
Jaloers
Zijn jaloezie is iets waar ik vanaf het begin vanaf wist. Hij is jaloers, eenkennig en hoewel ik geen idee heb of dat een katertrekje is, ook wel eens vals. Ik ben namelijk dol op alle katten en specifiek Marion trekt al vanaf ik haar ken, erg naar mij toe. Vaak zat knuffel ik haar en zie ik de boze blik van Doezel vanaf zijn plekje. Laat staan als ik Job van wat lekkers voorzie.
Blazen
Pas sinds Doezel bij de mokkels woont blaast hij. Volgens mij wist hij niet dat ik dat kon. Best grappig zou je denken maar het klinkt niet heel lief en hij doet het dus ook naar mij en Frans. Soms snap ik het wel, maar een -naar zijn idee- rare beweging triggerd het ook. Dat hij naar Job blaast snap ik, onderling zoeken ze het maar uit, maar naar mij en Frans ben ik er niet zo blij mee.
Bijten
Toen ik nog niet verhuisd was, maar wel veel bij Frans was, reden we dagelijks naar Doezel om hem te knuffelen en te verzorgen. Niet de ideale situatie maar het moet gezegd. Ik was niet van plan zomaar samen te gaan wonen, helaas ging dat een beetje ten koste van Doezel. En dat heeft hij laten merken. In die tijd was ik eens een middag thuis, zoals regelmatig stapte hij in zijn bak met gras die ik op de buitenbank had gezet en begon hem te kammen. Hij spinnende draaide zijn kont het ging prima. En toen niet meer, Doezel sprong op en beet me in mijn gezicht.
Ik weet dat het heel snel ging en dat hij ergens van schrok en dat ik zwaar over de zeik Frans belde die met ijs kwam. Ik kreeg een dik gezicht, antibiotica en ben gewoon gaan werken. De dag erna niet en die dag erna ook niet. Ik zal jullie de ranzige details besparen die ik er met mijn tong uitduwde. Voor de rest van de week ben ik niet naar Doezel gegaan. Frans zorgde voor hem. Op dat moment twijfelde ik te erg of ik hem wel moest houden.
De rest is geschiedenis. Uiteindelijk genas mijn gezicht, 3 kleine littekens herinneren me dagelijks aan zijn gedrag. Ik weet weer dat antibiotica niet goed voor me is, dat Frans Doezel aanpakt als het nodig is en dat ik niet zonder mijn mannen kan. En hij niet zonder mij, want in alle eerlijkheid over Doezel hij kan nog steeds een enorme rotkat zijn maar ik ben nog elke dag blij dat ik hem nog bij me heb.
VillaSappho says
Jup hij slaapt bij me in bed. Kort na het incident hebben we hem laten wennen bij de poezen hier. Hij doet het goed.
natuurfreak2 says
Dieren kunnen soms onverwacht uit de hoek komen maar bijten in je gezicht lijkt me toch heel raadselachtig.Vertrouw je hem nog als hij in de ge omgeving van je gezicht komt?
minoesjka2 says
Ach Doezel, mensen vinden katten nu eenmaal af en toe rotkatten ……. dat is ons lot, maar ze zijn erg dubben, want ze vinden ons ook lief.
Trouwens, ik was net zo’n jaloers kreng hoor. Ik ging in het begin tussen die ex en mijn vrouwtje in liggen ……. hij had het hard niet dat hij haar aanraakte, dat mocht ik alleen ……….. tot ik de slaapkamer uit gebonjoerd werd ……. geen stijl.
Nicky says
Waanzinnig goed van je dat je Doezel toch houdt. Aan de andere kant snap ik dat ook wel weer. Je houdt gewoon van zo’n beestje. Compleet met al zijn kuren. Maar jeetje, je schrikt je kapot. Hoe deed Doezel daarna eigenlijk? Spike kan tijdens het spelen wel eens ineens bijten. Dan is-ie het ineens beu of zo. Dan roep ik heel boos zijn naam en dan rent meneer weg. Paar minuten later komt-ie dan zielig miauwend kopjes geven. ‘Sorry,’
Regenboogvlinder says
Ben echt geen kattenmens en die beet zal zeker schrikken zijn geweest, want jullie waren een soort van eenheid. Gelukkig heb je hem er niet voor weggedaan en gaat het nu goed, toch?
willyfotoblog says
hopelijk was dit éénmalig..
Louise says
Wat is hij een bofkont dat je hem vergeven hebt en ook gewerkt hebt aan vertrouwen terugkrijgen. Lieve rotkat :)
Edward McDunn says
Dan krijgt de “liefdesband” toch wel een knauw lijkt mij.
VillaSappho says
Dat had tijd nodig. Uiteindelijk heb ik hem naar hier verhuisd wat ook niet makkelijk was maar wel is gelukt.
Nicole Orriëns says
Jeetje wat een schrik dat je kat je gewoonweg in het gezicht beet. Is het vertrouwen dan niet beschadigd? Hoe herstel je daar weer van?
Suskeblogt says
Annabel en Ginger komen uit het asiel. Hun voorgeschiedenis ken ik niet, maar Annabel is nog steeds in paniek als de bel van de voordeur klinkt en is bang van vreemden.
Je bent een echt kattenmens zo te lezen. Doezel heeft het met je getroffen. Voor velen zou het al een reden zijn om hem weg te doen.
John says
Mijn oude kat die 19 jaar bij me was was ook eenkennig en jaloers. Hij moest in het begin niets van de tegenpartij weten.
Rob Alberts says
Dat dit maar nooit meer mag gebeuren.
Vriendelijke groet,
VillaSappho says
Katten hebben een hekel aan folie leg het op de bank dan blijven ze eraf.
Mrs. T. says
Au zeg. Maar fijn dat je hem vergeven hebt. ;-)
Zonder gekheid: hier kunnen de poezen ook bijna overal mee wegkomen. Zelfs piesen op de stoffen bank (dus kochten we laatst ten einde raad maar een nieuwe leren bank).
VillaSappho says
Dat is bizar. Doezel heeft een hekel aan kinderen die is heel snel weg.
Sjoerd says
Dat heb ik nog nooit bij een kat meegemaakt, zelfs niet bij een bij mij vreemde kat. Ik weet wel van een Ocelot waarvan de baas naar het ziekenhuis moest en die niemand in zijn buurt duldde. Daar ben ik op verzoek een paar dagen de Ocelot gaan verzorgen, maar ook die gaf geen vreemd gedrag naar mij. We hebben wel moeite gehad met onze vorige katten, die waren ontzettend schuw naar vreemden. Maar die waren door kinderen mishandeld terwijl de ouders het te druk hadden met een scheiding. Het heeft jaren geduurd voordat ze niet onderdoken als een vreemde op bezoek kwam.
schrijfselsvanmij says
De poes van oudste is ook een typisch wezen. Als kitten heel lief maar als volwassen kat enorm eenkennig, jaloers, en – vind ik – niet te vertrouwen. Jammer.
logbankje says
Als ik Doezel zie smelt ik al.
Maak ze kunnen ook flink uithalen, je hebt er een rot ervaring mee. Hans
Bertie says
Een schok, ik kan het me voorstellen. Je moet maar raden wat de reden is.
Maar toch, missen wil je hem ook niet.
Rianne says
Heftig verhaal. Ik wist wel dat dieren jaloers kunnen zijn, maar had altijd iets in mijn hoofd zitten dat dat vooral tegen nieuwkomers gericht is. Niet tegen de persoon die haar aandacht moet verdelen.
Karel says
een eigenzinnig manneke die Doezel
dat zei je gelijk al , maar dat het zo ver kwam dat hij z’n baasje pijn zou doen
had ik en ik denk jijzelf ook niet verwacht
ja hij en de dames hebben het goed bij jullie
dus hij moet niet zeuren of erger nog naar jullie blazen
foei Doezel
Matroos Beek says
Dat moet echt schrikken zijn als je kat plots zoiets doet. Ik begrijp je twijfel die je toen even had.
Ilona Wielinga says
Lijkt me echt wel even schrikken. En juist mooi deze openheid, want een huisdier is niet altijd alleen maar leuk.
rietepietz says
Je wist het gelukkig van te voren, maar dat maakt het nog niet leuk natuurlijk. Wij hadden ooit een siamees die soms zómaar uithaalde , nooit achter gekomen waarom. Maar Doezel wordt hier dus door jou éigenlijk veel te mooi in het zonnetje gezet. Foei Doezel!
Naomi says
Dat lijkt me heel heftig, als je eigen kat je zo ’toetakelt’. Tegelijk toch een heel liefdevol blogje over Doezel. Volgens mij heeft hij het goed bij jullie!