Op het hoogtepunt van mijn bestaan had ik 3 goede fietsen. Had, want dit gaat over de fiets die ik weggaf maar jullie leerde kennen als de Spaken Spugende Sparta.
De eerste nieuwe fiets die ik kocht was de mannelijke versie van de fiets op de foto. Mijn eerste Sparta met bak voorop, geweldige fiets. Ik reed ermee van Valkenswaard naar Vlaardingen en nam de trein ermee terug. Na jaren van trouwe dienst was reparatie duurder dan een nieuwe fiets en dus kocht ik de vrouwelijke versie tweedehands. Hoewel ik er lekker op rond scheurde tijdens het proefrondje, bleek deze Sparta niet zo geweldig als ze voor deed komen. Ik moest hoe dan ook mijn stuur vasthouden, fietsen zijn gemaakt om je vooruit te brengen maar als ik zonder handen wilde fietsen dan ging ik met deze kansloos de kant in. Dan die achterlijke houding, schuin naar achter met een slechte gewichtsverdeling maakt dat het allemaal wat lomp en zwaar fietste. En al mijn gewicht op het achterwiel rustte waar zij en haar spaakjes niet zo fijntjes tegen kon.
Op één van mijn snelle fietsrondjes kreeg ik geen voorrang en ging tegen de vlakte. Dat was al eerder gebeurd, de oorzaak werd me duidelijk, blokkerende remmen. Ook dat liet ik fiksen net als alle spaken die eruit schoten. Ik installeerde zelf een nieuw zadel toen die eens na een avonddienst afbrak en ik op mijn bagagedrager zittend naar huis moest rijden. De Sparta had haar langste tijd gehad toen mijn vader toevallig belde net nadat ik een klapband had gekregen. Die avond haalde ik bij m’n vader een andere fiets op waar ik prompt onderweg naar huis ook een klapband mee kreeg.
Het bleek een goed begin voor de groene herenfiets die jullie vast wel kennen, want hoewel ik de Sparta nog wel eens voor boodschappen gebruikte stond die fiets eigenlijk meer in de weg dan dat ik haar werkelijk uit de schuur haalde. Al voor mijn verhuizing twijfelde ik of ik haar moest laten repareren (spaken *zucht*) of weg moest geven zodat de fietsenmaker er iets mee kon. Het was geen slechte fiets, ze was alleen een slechte fiets voor mij en daarom is de Sparta de fiets die ik weggaf.
wily duvel says
Heel erg mooi Wat me zeker bij blijft is fietsen zonder handen …………………..waarom plaatst men er een stuur op ?? Eigenaardig Grts
rietepietz says
Misschien heb je zo wat goodwill opgebouwd bij de fietsenmaker en dat is nooit weg.
inge says
hij ziet er prachtig uit, maar zo zie je maar, never judge a book by its cover ;-) hoop dat de ontvanger er meer plezier van heeft!
Anna says
Mooi! ?
francky says
Ik heb nog twee oude fietsen in het tuinhuis staan. Die zou ik beter ook weggeven.
Trees says
Ja jij hebt iets met fietsen! Mooi dat je deze kon weggeven! Soms geef ik ook liever iets weg dan ik het verkoop.
Edward McDunn says
Hahahahaha “SPaken SPugende SParta” geweldig!
Rob Alberts says
Omdat ik ook alles doe met mijn fiets kreeg ik ooit het advies:
Versterkt achterwiel met zwaardere spaken.
Ook ik heb nog een derde fiets die vooral in de weg staat.
Fietsende groet,
meninggever says
Ik heb in mijn leven heel wat fietsen versleten. De beste qua levensduur en kracht kocht ik ooit lang geleden bij de Kijkshop. Een racefiets met nog wel verlichting en bagagedragertje. Ik fietste er heel wat kilometers op. Op oud land, daarna jarenlang in Almere en omstreken, en toen we weer terugkwamen op oud land was de fiets er nog steeds. De banden intussen vervangen, remblokjes vernieuwd, het zadel aangepast, maar verder in puike conditie. Helaas werden de kromme houding i.v.m. racestuur en het nog steeds harde zadel me op enig moment toch te oncomfortabel. Tijd voor een nieuwe City Tourfiets. En de oud ging naar een rommelmarkt in de buurt. Waar hij nog steeds stond te blinken. Ik had hem zo gekocht….Ik hoop dat de nieuwe eigenaar er net zoveel plezier aan beleeft als ik ooit deed. En dat was dan een merkloze fiets. Sparta heeft voor mij toch wel een naam als degelijk en tegen een stootje kunnend…..Pechgevalletje??
Bertie says
jammer van de fiets maar hij paste simpelweg niet bij jou.
Zelf heb ik de beste ervaringen met een Batavus. Hij weigerde stuk te gaan☺.
fietszwerver says
toch vreemd dat een bekend merk als Sparta , zulke fietsen bouwt , waar de spaken worden uitgespuugd
maar zo als jij het verteld zijn wij die dit lezen er eigenlijk wel blij mee :)
Marylou says
Een fiets is een goede fiets als je er kan op betrouwen en weinig problemen geeft.
Aukje says
SPaken SPugende SParta
Zo schreef ik zelf eens over mijn STomme STilSTaande Stemband
https://aukjes.wordpress.com/2014/03/19/nietszeggend-logje/
Sjoerd says
Het leek het begin van een nieuw verhaal, maar ik heb het al uit…
Matroos Beek says
Het was ook een mooie fiets!
willy says
een Spaken Spugende Sparta.. dat lijkt me niet goed Liesbeth
alhoewel hij er op deze foto beeldig uitziet
fijne avond
petergreyphotography says
Het is een mooi verhaal Liesbeth. Maar de titel is bijna nog mooier. De fiets die ik weggaf. Prachtig.