Het boek begint als de 9-jarige Eva Geiringer na de Duitse annexatie Wenen ontvlucht om via Belgie in Amsterdam neer te strijken. Ze woont daar aan het Merwedeplein en raakt bevriend met Anne Frank haar overbuurmeisje. Ze ontmoet Annes ouders, kat en oudere zus maar kan helaas kan ze maar een paar jaar van haar onbezorgde leventje genieten want na die onbezorgde tijd krijgt haar oudere broer Heinz een oproep om te gaan werken in Duitsland en besluit de familie onder te duiken. Voor de veiligheid besluit de familie dat ze opgedeeld onderduiken. Eva moet haar geliefde broer en haar vader missen terwijl ze onderduikt met haar moeder.
Voor een lange tijd gaat dat goed maar uiteindelijk worden de familieleden verraden en komen ze in Westerbork terecht. Hoewel er een goede poging wordt gedaan daar te blijven worden ze al snel naar Auschwitz-Birkenau gedeporteerd. Op het perron wordt Eva van haar vader en broer gescheiden maar als een wonder blijven Eva en haar moeder bij elkaar en worden aan het werk gezet. Hoewel ziekte hen niet bespaard blijft weten ze door veel geluk in leven te blijven in de verschrikkingen van dit beruchte vernietigingskamp. Uiteindelijk wordt het kamp door de Russen bevrijd en hebben zowel Eva als haar moeder de kracht om met een lange reis via Rusland en de Middellandse zee weer thuis te komen.
Uiteindelijk schrijft Eva Schloss-Geiringer 40 jaar na dato het boek vol ontberingen, blikt ze terug op haar tijd in Auschwitz, over wie ze daar ontmoette, over de kapo’s, het zware werk, de honger, hoe het haar familie verging en waarom ze de stiefzus van Anne Frank werd.
meninggever says
Soms neem ik gasten aan onze stad wel eens mee naar die woonstek van Anne Frank (en vrienden) in dat nog steeds zo chique Zuid. Omdat veel meer mensen naar ht Anne Frank Huis gaan, is dit een beetje onbekend gebied. Maar juist de wat rijkere joodse mensen woonden in die zuidelijke omgeving. En er zijn heel veel schrijnende plaatsen te vinden waar het leed deze mensen aangedaan nog steeds voelbaar is. En als je dan ziet wat er nu woont weet je bijna zeker dat maar weinig bewoners van nu de geschiedenis van toen tot zich heeft genomen..ik vrees van niet.
minoesjka2 says
Het verhaal komt me bekend voor …..
Mrs. T. says
Die ondertitel gaf mij meteen ook wel een beetje een bijsmaak.
Hilde says
Zal wel een erg beklijvend boek zijn kan ik me zo voorstellen.
Yova says
Het was toen vreselijk tijd geweest. Deze boek is zeker vast spannend en triest verhaal. Fijne dag verder.
VillaSappho says
Pfff afgrijselijk.
EJW says
Vreselijk tijd. Mijn vader had een ter doodveroordeling omdat hij niet voor de moffen wilde werken, is gevlucht en heeft weken onder een brug geslapen waarna hij ondergedoken is.
fietszwerver says
een vreselijke tijd , bijna niet voor te stellen het te hebben overleefd
ja en dan nu dat boek , misschien mee gelift op een ander boek
ondanks alles vind ik het toch knap van haar
Marylou says
Niet te geloven dat mensen voor andere mensen zo wreed konden zijn.
VillaSappho says
Ik denk dat mijn mening er bij dit boek niet zo toe doet. De ondertitel stond me tegen tot het einde. Het boek is onder een andere titel ook uitgegeven daar hadden ze het bij moeten houden. Nu lijkt het op meevaren met. Het is een goed realistisch boek maar hoe vreselijk ook, niet heel speciaal. Hoewel ik weet dat het echt is vind ik het iets te goed beschreven na 40 jaar en dat maakt het boek onrealistisch. Zo’n mening spreekt niet positief voor een boek en dat wil ik dan ook niet zo delen. Ik hoop van harte dat je het boek leest want laat je zeker door mijn mening niet tegenhouden.
Hans says
Verhalen zie zo bekend voorkomen, als ik je log lees denk ik aan mijn vader en zijn broers.
Het was een vreselijke periode, nooit meer oorlog. Hans
Harme van Kamp says
Goed om te onthouden.
Mrs. T. says
Ik zet het op mijn lijstje. Wat vond je zelf van dit boek. DAt schrijf je niet in je blogje.
VillaSappho says
Ja en nee. Ik wil niks verklappen maar ik denk dat er bij haar een ander boek tussendoor kwam die veel tijd in beslag nam.
Sjoerd says
Weinigen willen er over praten, laat staan een boek erover schrijven. Daarom heeft het waarschijnlijk ook zolang geduurd voor ze eraan begon.