Voor me aan de kassa staat een stel pubers, op de band voor mijn boodschappen staan 3 blikjes energydrink een zak chips en een pak koekjes. Ze zijn te jong om alcohol en sigaretten re kopen, maar hun grootste verslaving kregen ze, gok ik zo, (deels) cadeau van hun ouders. Tussen onze oude voertuigen door lopen een stel meiden, beide ouwehoeren ze tegen hun scherm en hebben amper in de gaten waar ze lopen. Ze staren alle vier naar hun telefoon compleet afgesloten van de buitenwereld want onze jongeren zijn verslaafd.
Overal online
Helaas is dit niet het enige voorbeeld iedereen kent die jonge mensen met hun telefoon in de handen. Op de fiets of lopend er wordt naar een scherm gekeken en als ze mazzel hebben is de hele weg lang WiFi beschikbaar. In grote steden is er stads WiFi in de rest van het land zijn er hotspots en met een beetje mazzel mogen ze met de bus of trein waar ook wifi beschikbaar is. Als ze niet allemaal al zo’n fijn onbeperkte bundel hebben. En allemaal bijna gratis want we genieten er allemaal van. Maar is dat wel zo?
Eigen verantwoordelijkheid
Hoewel er regels zijn worden veel jonge mensen aan hun lot over gelaten als het die telefoon betreft. Vaak hebben ze er zelf voor gewerkt, betalen ze (deels) hun eigen abonnement en heb je als ouder nog maar weinig in te brengen. Of de ouders zijn ook de hele dag met hun telefoon bezig. Aanspreken van je kind is nou eenmaal geloofwaardiger als je zelf het goede voorbeeld bent.
Eigen verantwoordelijkheid terwijl zulke jonge mensen dat vaak nog niet kunnen dragen, de gevolgen niet kunnen overzien en daarnaast ook niet weten hoe ze zoiets aan moeten pakken. Want hoe stop je met een verslaving als je vrienden en kennissen dat niet ook doen? Dan blijft de druk te hoog want iedereen wil mee doen met de rest zeker op die leeftijd. Buiten de groep vallen is geen pretje met alle gevolgen van dien.
Want vergelijk die telefoon eens met alcohol. Je ziet je vrienden een glas drinken, iedereen doet het en je wil er niet buiten vallen. Eén glaasje kan toch geen kwaad? Wel als je verslaafd bent want alleen even dat opzoeken of alleen even dat bericht lezen resulteert al snel in uitstelgedrag wat ten koste van alles gaat. School voorop.
Huiswerk
Verslaafd raken het is ook niet vreemd. Huiswerk is online gezet door de leraar ook het rooster staat daar, informatie is er te vinden want de bibliotheek das een beetje uit de tijd. En over tijd gesproken wachten tot bepaalde boeken weer te huren zijn dat zit er niet in daarvoor is de opgegeven termijn te kort. Informatie staat op internet en het is aan de leerling om tussen de wirwar aan bullshit de goede informatie te vinden. De lessen informatica gaan allang niet meer over hoe een computer of programma werkt, maar hoe men veilig online is en waaraan je correcte informatie kan vinden voor het beoogde huiswerk.
Online gebeurd het
Ik stam uit de tijd dat je je vrienden vond door te kijken waar de fietsen staan. Afspreken deed je op school of je ging het eerst thuis zeggen of je belde bij vriend of vriendin thuis op waar je was. Hopeloos ouderwets, maar er was wel echt contact. Dat contact, afspreken bij elkaar zijn, samen dingen doen. Dat lijkt steeds minder aan de orde. Even een berichtje en dat de hele dag door. Online gebeurd het maar niemand deelt alles wat je persoonlijk wel zou zeggen.
Hoe maken we jongeren minder verslaafd?
Ergens denk ik door terug te gaan naar de oude tijd, de telefoon niet als standaard te beschouwen. Vriendjes zag je op school, op sport- of andere clubs en als je af wilde spreken dan ging je gewoon naar iemand toe. Ik sprak als kind af dat een vriendin en ik altijd dezelfde route naar elkaars huis zouden lopen. We liepen elkaar nooit meer mis, was geen telefoontje of appje voor nodig. We belde wel eens op, om af te spreken niet om de dag door te nemen, dat deden we wel als we elkaar zagen.
En dat is precies hoe je jongeren minder verslaafd maakt. Alternatieven. Afspreken in plaats van de hele dag met die telefoon. Naar de bibliotheek en daar informatie opzoeken, desnoods op een (begrensde) computer. Begrens de mogelijkheden, maar maak niet vleugellam. Want die schermen zijn dan wel verslavend, maar ook helemaal van deze tijd.
Nicky says
Ik vind het verschrikkelijk… Op een zonnige zaterdagmiddag zat de puberzoon van een vriendin een van mij alleen op zijn kamer online te gamen met z’n vrienden. Dan valt mijn mond open. Ik snap niet dat zo’n knul niet op zijn fiets stapt en naar zijn vrienden fietst. En ik roep dan heel hard ‘Dat zou bij mij niet gebeuren!’. En nee; dat gebeurde bij mij ook niet. Maar ik vergeet voor het gemak wel even dat mijn dochter inmiddels ver in de twintig is. In haar tijd was het allemaal een stuk minder erg.
Paul says
Geef het tijd. Ik geef leiding aan een aantal millennials die alles online zetten. Een aantal hebben een burn-out gehad door de constante druk van een instagram-waardig leven te hebben. Er begint al een tegenbeweging te ontstaan. Het gebruik van social media loopt langzaamaan terug. Elke generatie heeft recht om van zijn eigen fouten te leren.
Aukje says
Ik denk dat we hier niet meer van afkomen.
Ik ben niet verslaafd, maar zou ook niet zonder willen. Maar, en dat is echt zo, buiten, in de auto, op de fiets, nee, daar gebruik ik hem niet. Heb hem wel bij me. Met visite en etentjes staat die op stil en zal hem nooit naast me op tafel hebben liggen. En ga zo maar door.
Maar, zou hem niet willen missen.
VillaSappho says
Nee maar jongeren zijn de toekomst dat ouders ook een probleem hebben kom ik nog wel eens op terug.
Henk Jonkvorst says
All you need is data. Ken je die reclameslogan ? het leven draait simpelweg om data … en denk nou niet dat ouderen daar geen last van hebben
Mrs. T. says
Volgens mij zijn er ook een boel ouderen verslaafd. En tja, de oplossing die heb ik helaas niet.
Rietepietz says
En dan heb je nog mensen zoals ik, uit de tijd dat er zelfs thuis niet eens een telefoon wás.
Ik ben bang dat de klok terug draaien niet meer lukt , het moet komen van verstandig gebruik, ik gebruik hem vrijwel alleen om bereikbaar te zijn voor kinderen en kleinkinderen en heb dus ook geen abonnement. .
Hilde says
Ik kan perfect vergelijken want stam ook uit hetzelfde soort generatie als jou. Mijn dochter is nu 19. Een dag zonder phone is een dag met paniek voor haar. Als alleenstaande ouder vind ik het in zekere zin een geruststelling dat ze mij op gelijk welk moment kan bereiken. Het zijn simpelweg andere tijden. Toch merk ik dat er ook nog fijn contact is. Er wordt zeker nog afgesproken met de vrienden (met of zonder het lief), samen gesport,hier wordt er aan tafel gepraat met elkaar (en niet via de phone, zoals zelfs sommige oudere koppels doen terwijl ze recht tov mekaar zitten…). Het is zo’n beetje de balans zoeken daarin. Zonder phone kan je vandaag de dag gewoonweg niet meer mee, en zeker niet eens je aan de hogeschool begint.
francky says
Ook ouderen zijn er aan verslaafd geworden.
Hoe we van deze verslaving verlost geraken weet ik niet.
Wieneke says
Het is momenteel absoluut een mega-probleem, vooral in het verkeer want dat levert groot gevaar op. Ik denk ook dat het de eenzaamheid van mensen bevordert, want de mens is een groepsdier en niet geschikt om alleen met dat speelgoedje te zijn. Ook al zijn er in dat speelgoedje dan wat vluchtige contacten met andere lui via sociale media. Ik weet echt geen oplossing. Laten we er op vertrouwen, dat ze het een keer zat worden, dat gewoon fysiek samen zijn met anderen weer de overhand gaat krijgen. Het zijn allemaal hypes en golfbewegingen en soms krijg ik de indruk dat we nu op het hoogste punt zijn aanbeland. Maar ik vind het zorgelijk.
Sjoerd says
Ik stam nog uit de tijd dat er geen computers waren en de mobiele telefoons nog niet bestonden. Toen was geluk heel gewoon…
gerdaYD says
Goede morgen en een fijne zondag gewenst.
De moderne media zijn een zegen maar ook een vloek want jongeren zijn er voortdurend mee bezig. Ze zitten zelfs naast elkaar te twitteren zonder één woord tegen elkaar te zeggen. Maar er zijn ook anderen die zich sterk maken voor bijvoorbeeld het milieu, laat ons dus maar op de toekomst hopen…
Marylou says
Het is werkelijk een probleem.Ik zag in de week nog een meisje door het rode licht fietsen .Ze was bezig met lezen op haar schermje terwijl ze zonder op te kijken verder fietste.Ik weet ze niet zo gauw een oplossing voor.
mizzD says
Jongeren?? ik zie bijna niémand meer zonder zo’n scherm voor z’n neus.. ouderen net zo goed ( offe.. slecht!)!!
Karel says
ja terug gaan in de tijd , als toen ik op school zat , zou voor dit enorme probleem de juiste oplossing zijn :)
maar of dat mogelijk is , ik bedoel er kan zoveel vandaag de dag , maar dit gaat niet lukken
ik denk dat Matroos en Rob wel een betere oplossing weten , zij werken met die jongelui
Matroos Beek says
Het is een groot probleem. Gelukkig zie ik ook jongeren die scherm-moe zijn en blij zijn als er activiteiten doorgaan waarbij ze geen scherm mogen of kunnen gebruiken.
Het werken en leven op scherm zou meer moeten begrensd worden. Het probleem is dat men er nu te pas en te onpas gebruik van maakt. Er moeten grenzen gesteld worden.
Rob Alberts says
De vaste tijden en vaste plekken van ontmoetingen herinner ik mij nog goed.
Het plezier was er en een schermpje hoorde hooguit bij een tv.
Vrolijke groet van een oudere jongere.