Al een paar weken keek ik er naar uit, het Openluchtmuseum in winterse sferen. Ik wachtte geduldig op een vrije dag met goed weer (ook niet onbelangrijk) en kreeg de kans het prachtige park met winters licht te bezoeken.

Sleeën en schaatsen
Sinds ik op de hoogte ben van de winter openstelling was ik benieuwd naar de invulling van het Openluchtmuseum in Arnhem en ben blij verrast. Overal in het museum is verlichting langs de paden aangelegd en ook een hoop vuurkorven met speciale beugels voor de veiligheid versieren het park. We liepen de schaatsbaan voorbij, ik wist dat deze nog een uur langer open was dan de rest van het park. Door het mooie licht liepen we meteen verder richting de molen, hier is een sleebaan gemaakt waar je met rubberbanden vanaf kan. Ik voelde niet de behoefte het zelf uit te proberen maar zeker voor kinderen is het erg leuk.

Het Lint
Inmiddels gewend aan de kou wandelden we richting het Lint. In de nabij gelegen Theekoepel hoorde we een bijzonder volksverhaal over spin Anansi en de herkomst van deze verhalen. Alleen de warmte in deze theekoepel was al een welkome afwisseling, want hoewel er een flets zonnetje scheen was het nog onder het vriespunt. Wederom genoot ik van de Tilburgse arbeidershuisjes, niet allemaal geopend maar wel allemaal van bijzondere info voorzien. Zo konden arbeidersgezinnen pas in de jaren 50 een kerstboom veroorloven. Overigens stond er wel altijd een emmer met zand of water bij voor de veiligheid.

Kindererf
Via de stroopkokerij en het Rode Kruisgebouw liepen we richting het Kindererf. Hoewel voor kinderen hadden ook Frans en ik ook wel zin in een potje sjoelen. Mooie herinneringen aan m’n opa en oma dreven boven maar zakte weer weg toen ik de kinderen van nu zag ploeteren met de ouderwetse behendigheidsspellen zoals ringgooien. Buiten kunnen de kinderen een broodje bakken aan een stok boven het vuur. Dat de meeste broodjes zwart blakerde had door wat toezicht kunnen voorkomen. Het rook er zalig en dat wakkerde de honger aan.

Markt
Tussen de Zaanse huisjes bezochten we de poffertjeskraam. Warme chocomelk en een enge klapstoel is een minder veilige combinatie maar ik kwam er mee weg. Op het pleintje zelf kan je kleine kraampjes bezoeken waar vooral voor kinderen wat te doen is. Een draaimolen, kop van jut en het klompen stapelen was zeer leuk om te volgen. De overige kraampjes zijn helaas lang zo leuk niet als het winkeltje wat inmiddels alweer een tijd gesloten is. De bakker had het zo druk dat de mensen buiten in de rij stonden, ongekend want het was onverwacht rustig in het park.

Inmiddels was er van een zonnetje niets meer te vinden en met hooguit een paar graden boven nul werd het toch fris in het park. We lieten ons er niet door tegenhouden en genoten van de grote hoeveelheid huizen en huisjes die geopend zijn. Veelal allemaal hebben de gebouwen een typisch winters tintje gekregen. Van de levertraan in het Rode Kruisgebouw tot de kerstbomen en de vers gebakken koekjes in de woonboerderij nabij de Molukse Barak. Ik verbaasde me over de vele geopend gebouwen en genoot van de extra feestelijke aankleding. Maar na een rondje tram waarbij je de Witte Wieven voorbij komen gevlogen, nam ik afscheid van de winter in het Openluchtmuseum.

Het Openluchtmuseum in winterse sferen is nog tot en met 20 januari te bezoeken. Voor een leuke korting kan je nog tot en met 6 januari de dagjeuitactie-munten gebruiken.