Het Dorp van Wim Sonneveld is een lied geschreven door Friso Wiegersma. Het Dorp gaat over Deurne, over de teloorgang van het dorpsgevoel, over de tijd dat alles beter was. Het gaat over waar Friso Wiegersma, die zich ook Hugo Verhage noemde, opgroeide. In het lied verwijst hij met een regel naar zijn ouderlijk huis.
Zijn ouderlijk huis, nu museum de Wieger, ligt aan de Liesselseweg en het pad wat nog steeds bestaat heet sinds 2008 officieel ‘Het tuinpad van mijn vader’. ‘Het dorp’, is niet langer het dorp van toen maar het nummer hoor je nog steeds met regelmaat in het centrum van de stad. Het carillon van het gemeentehuis speelt het.
Toen Sonneveld de tekst van Het Dorp zag, was zijn eerste reactie niet bepaald positief, hij schijnt zoiets als ‘dat lijkt me een ontzettend vervelend idee’ hebben gezegd. Later vroeg Sonneveld Wiegersma zelf een Franse chanson, La Montagne van Jean Ferrat, te vertalen maar omdat dat nummer over een bergdorp gaat besloot Wiegersma alsnog de tekst van Het Dorp te gebruiken. Sonneveld ging meteen akkoord, het werd één van de liedjes die hij het liefste zong.
Hoewel Het Dorp een slechte start had, werd het vijf keer uitgebracht op vinyl single, de eerste keer in 1970, kort na Sonnevelds dood in 1974 en de laatste keer in 1981. Hoog in de ranglijsten kwam het nummer niet tot 2008, toen stond hij op de eerste plek van de top 100 van het Nederlandse lied. Een plaats waar het nummer van mij mag blijven staan, want hoewel Sonneveld het nummer zelf niet schreef maar zijn partner Wiegersma, vind ik het één van de mooiste nummers ooit geschreven en zal het mij altijd terug laten denken aan een stukje van ‘mijn vroeger’, de tijd dat alles beter was en ik het nummer leerde kennen omdat mijn opa en oma het zongen.
~~~
VillaSappho says
Ik ga het boek opzoeken ben benieuwd.
Natasja says
Prachtig liedje… (en die articulatie!)
Het doet me altijd denken aan het dorp van mijn ouders, waar vroeger een bakker, slager, fourniturenwinkel en boekandel/postkantoor waren. Naast de kerk en de kroeg.
Alleen de kerk staat er nog.
De diensten delen ze om de week met de kerk uit het naburige dorp…
En het doet me denken aan het boek: Hoe God verdween uit Jorwerth van Geert Mak.
Als dit thema je aanspreekt is dit boek ook zeker een aanrader!
platoonline says
Mooi lied. Mijn gitaarpartner en ik zingen het ook regelmatig bij onze kleine optredens. Er wordt ook regelmatig naar gevraagd.
Rob Alberts says
Een prachtlied!
Nostalgische groet,
meninggever says
Sommige dorpen hebben nog steeds die sfeer om zich heen. Zelfs wijken in steden kunnen soms zeer dorps overkomen. Het zijn vooral de centra die een verkeerd beeld geven van een totale woonomgeving. Overigens een aardige vent die Sonneveld. Wel eens ontmoet en dat was een wederzijds genoegen. Veel gelachen…
fietszwerver says
Deurne ,een plaats waar ik di jaar een fietstochtje wil beginnen
willy says
mogelijk zijn beste vertolking
alhoewel de tekst nu niet meer actueel is
in ” la montagne” gaat het om jongeren die hun dorp verlaten om elders werk te zoeken
groeten
marjoleintjevanhetpleintje says
Ja, héél mooi en zo heerlijk terugverlangend naar het `ongecompliceerde`
Dwarsbongel says
Wie een lied geschreven heeft en wie het uitvoert is niet zaligmakend, maar hoe!
Het is een juweel dat veel cliché’s een emotioneel, nostalgisch aura geeft.
Kortom, cultureel erfgoed!
Sjoerd says
Het geeft me in ieder geval een fijn gevoel…
AnneMarie says
Oef. Het dorp, daar kraag ik gelijk een nostalgisch gevoel van. Uit de tijd dat alles anders en misschien wel beter was. Een gevoelig lied over vergane glorie. Mooie achtergrond informatie wat het lied nog interessanter maakt.
VillaSappho says
Ja fantastisch die haalde ik eens aan door de serie het schaep.
Mrs. T. says
Prachtig nummer. Zo vind ik ‘pastorale’ ook zo mooi.
Matroos Beek says
Het blijft een ontroerend liedje. Mooi dat ik nu ook de achtergrond van het lied ken.
Edward McDunn says
Een heel fraai blog Liesbeth, ik krijg er altijd een nostalgisch gevoel bij.
Marylou says
mij kon het lied ook altijd bekoren
Marja says
Heerlijk nummer. Wij worden daar helemaal lyrisch van.
rietepietz says
Ik ben heel blij dat “ons dorp” nog een beetje bestaat. Al ben ik er niet geboren en is de boom nu gekandelaberd, het is nog steeds een soort dorp, de kerk met een pomp ervoor…..
annaberg says
Een brokje nostalgie!