Liesbethblogt.nl

Fotograferende warhoofd met specifieke interesses, boeken, katten en ook nog een blog dus.

Fiefje

| | 17 Reacties | Verhaal

Een klein kuttenlikkertje of toch wel een leuk hondje? Een verhaal over Fiefje.

Op hakken liep ze, statig ook, ze kon het. Haar kleding was onberispelijk en duur net zoals de paraplu die haar moest beschermen voor de druppels die al de hele dag vielen. Ik bekeek haar parmantige gedrentel en toen ze zich naar me omdraaide zag ik opeens de met steentjes bezette knalroze hondenriem. Aan de ene kant ervan de ‘kut’ aan het andere het ‘likkertje’? Wat een uitgeschoten rat, dacht ik, Doezel zou je als tussendoortje lusten. Maar waar laat ik die te duur behakte doos dan? Die hoef ik in ieder geval niet!
Ondertussen klakten ze vrolijk door over parkeerterrein, de rat snuffelde wel maar deed niks en dat beviel haar totaal niet. ‘Toe nou Fiefje, doe het voor het vrouwtje’. Wat kan een mens toch een rare fetish hebben, bahbah.
Ondertussen begon het nog een beetje harder te pissen en dacht ik er nog niet misschien aan mijn droge bushokje te verlaten. Fiets en ik vonden het wel knus zo. Nog minder gecharmeerd van alles, drentelde ze inmiddels voor Fiefje uit, de wind was mee gaan doen en elke centimeter voorbij de auto was er één teveel voor dat bibberende dingetje. ‘Kom nou Fiefje, je kan niet in de auto poepen ik heb je mandje niet bij me’. Shit hé zou Doezel denken, je schijt toch niet in je eigen nest?
Met een laatste smeekbede aanvaarde Fiefje een hurkende positie, met een paar seconde was het gebeurd. Zonder omhaal boog het ‘vrouwtje’ in haar onberispelijke kleren voorover om met een heel speciaal houdertje en zakje op te rapen wat er neergekeuteld was. Precies op dat moment vloog er een vogeltje op, rukte de wind aan haar paraplu en stuiterde ze van haar hakken een perkje in. Met moeite m’n lach inhoudend stapte ik maar even op haar toe, pakte de riem van Fiefje en haar paraplu die weg dreigde te waaien. Maar nog voor ik die te pakken had schreeuwde ze me toe; ‘Sta daar niet zo help me dan mens!’.
Nou ben ik wel een mens maar ik laat me niet als hond behandelen. ‘ Sta jij ff lekker zelf op’. Ik keek naar het rillende hoopje hond aan het einde van die wanstaltig roze riem en aaide Fiefje maar even. Het kwispelde schattig met het kleine staartje en kroop tevreden tegen m’n warme hand aan…Toch best leuk zo’n miniatuur hondje!
Inmiddels briesend van woede stond haar baasje iets te onhandig op, brak haar hak en u raadt het al, greep vol in Fiefjes kak.

You may also like

Meneer pastoor
Meneer pastoor
De klappen voelden als thuis
De klappen voelden als thuis
De Boyz en sokken
De Boyz en sokken

Reader Interactions

Comments

  1. Melanie says

    Whoehahahahahahahaha.. het leuke is dat ik je gezichtsuitdrukking direct voor mij zie ! :P

  3. VillaSappho says

    Hahahaha! Ik ken het verhaal van Treeske inmiddels, zal ze leuk vinden;)

  7. VillaSappho says

    Toen ik dit las, vanmiddag, moest ik zo lachen ik rook het ook liep in de dierentuin;)

  11. Zij says

    Met zo’n reactie zou ze bij mij ook alleen mogen op staan! Pffft.. wat een ‘mens’ !

  15. Edward McDunn says

    Hahahaha…erg leuk geschreven Liesbeth, een verhaal waar een luchtje aanzit.

  17. karel says

    mogge Liesbeth
    met jou elke dag hier hebben wij geen boeken meer nodig hihi
    wat omschrijf je weer schitterend ook mijn gedachten soms als ik zo’n mens zie met zo’n …likkertje aan een riempje
    en dan de brutaliteit om tegen haar helper te schreeuwen , ongehoord , maar het liep mooi met haar af , van ons standpunt gezien :)
    schitterend
    ik ben zo weg voor het weekend , wens ook jou een fijne

Dat mag niet!