Ik heb een cadeautje voor je Doezel een boek, daarmee wekte ze me en kwakte oncharmant het cadeau naast me neer. En zo jullie weten lieve volgers, één zeer aangename middag gewenst, ben ik een bijzondere kater. Ik kan zowel lezen als typen en dus dacht Liesjbed meteen aan mij toen ze het anti honden boek zag. Ik was dan ook zeer verguld met dit vast smaakvolle tussendoortje en begon al ras aan het fraaie werkje.
Het boek zou, zoals de titel al verraadde niet over honden gaan en de cover herbergt een niet onknappe zwarte kater. Liesjbed zei al treffend dat een witte bef en een ondeugend vlekje op de poot nòg charmanter zou zijn. Maar daar ik de sarcastische ondertoon in haar stem reeds herken reageerde ik niet op dit zogenaamde compliment. Wel voelde ik een tussentukje aankomen en dus rolde ik mij tevreden naast het boek op vastbesloten er vandaag nog aan te beginnen.
Na een hap prinselijk brokken en een korte wandeling in de paleistuin rekte ik mij eens uit en sloeg het boek open. Ik wierp nog net een tevreden blik op de cover om de schrijver de zien, Hans Dorrestein. Een mij onbekende schrijver maar ik lees dan ook liever de klassieke grote namen. Liesjbed tracht enkele van hun meesterwerken te omschrijven met en ik quote zo u zal begrijpen; “Mocht ik ooit in de bak terecht komen en dat boek en een wc rol krijgen dan lees ik de wcrol”. Ach lieve volgers ik leef in dit huis op eenzame hoogte.
Dus vol van zo’n mooi cadeau sloeg ik, toen niemand keek uiteraard ik ga ze dat kunstje hier niet leren, het boekje open en zag tot mijn stomme verbazing dat het over honden ging. Ik zuchtte diep pakte niet het boek in mijn bek, ik ben geen apporterende hond, maar liep mijn beklag oefenend naar Liesjbed. Zij hoorde me reeds van verre komen, ik zweer u zij hoort precies wat ze horen wil en de rest niet, en vroeg schijnheilig wat er aan schortte.
Heb je wel eens vaker boeken van die Dorrestein tot je genomen. Gelezen Doezel, het is geen perfecte biefstuk op een slaatje bla. En jawel ik heb als kind werk van Hans Dorrestein ter hand genomen maar weet er niet veel meer van. ‘Nee jouw kinderjaren zijn al een tijdje voorbij’. Ik zei dat uiteraard met een gladgestreken kattenkop maar Liesjbeds rechterwenkbrauw ging precies ver genoeg omhoog om te zien dat ze die sneer begrepen had. Het boek wat je me zo gul geschonken hebt gaat over honden. Had je de moeite genomen er 1 zin in te lezen dan had je dat ook gezien. Ze liep met sloffende tred naar binnen maar vlak voor de deur riep ze nog naar me; “Op de onderste plank van mijn boekenkast staat nog een kattenboek met extra veel plaatjes ik zal je ermee alleen laten”.
Nieuwsgierig als ik was zag ik wel degelijk het boek wat zij bedoelde maar koos uiteindelijk voor een klassieker met kat in de hoofdrol en dat was maar goed ook. Liesjbed schaterlachte me net iets teveel, te luid en ordinair lieve volgers ordinair, over het werk van die Dorrestein. Ze is ook net een kwispelende allemansvriend.
Nicole Orriëns says
Jammer dat het boek niets voor jou was Doezel : )
fotografiemijnlangleven says
Doezel filosofie … Een kijkje in het zware leven van een kat :-)
Hilly Nicolay says
Ben je vandaag lekker verwend Doezel?
Dierendag, jouw dag:)
Koffie Digitalix says
Doezel, we zijn het eens over meneer D.
willyfotoblog says
Liesjbed heeft het mogelijk niet slecht bedoeld..
je moet je personeel, maar houden zoals het is
vrees ik
Nicky says
Echt, Doezel. Jij ziet was af met jouw personeel.
Jan K. alias Afanja says
Die Doezels is me er één … :-)
Edward McDunn says
Hahahaha, leuk hoor, lees jij maar “De gelaarsde kat” hoor Doezel!
Audrey says
Hahaha! Ik wist op basis van de titel al dat ik dit boek maar beter aan me voorbij kan laten gaan…
AnneMarie says
Ze leert het ook nooit hè.
Mijnnikonenik says
Negeren, negeren Doezel. Morgen is ze verplicht je te waarderen en verwennen. Het is Werelddierendag. Als ze het niet doet geef een seintje. Leggen we klacht neer bij de dierenrechten commissaris 😉
Bertie says
Een kattenboek van Martin Gaus dan maar?😺
Hans says
Ach, Doezel mijn honden en katten waren grote vrienden.
Die Liesjbed, had je vast niet verwacht. Hans
Naomi says
Arme Doezel. Werd het Minoes? Denk het niet hè, dat is ver beneden de stand van uwe hoogheid neem ik aan?
picpholio says
Weer een erg leuk verhaal en het boek laten we maar voor wat het is :-)
Dimario says
Het is dat het morgen dierendag is en dat het ze het natuurlijk goed gaat maken met snacks, maar anders had ik haar als ik jou was gewoon even een paar dagen genegeerd.
Love As always
Dimario
Karel says
je hebt gelijk hoor Doezel :)
Rob Alberts says
Je hebt mij weer heel veel leesplezier gegeven!
Vrolijke groet,
rietepietz says
Had Liesjbed maar de hélft van jouw humoristische manier van schrijven, dan zag de wereld er veel vrolijker uit. Nou ja, misschien ook maar goed dat zij een andere schrijfstijl heeft anders lag dit oudje hier altijd helemaal verkreukeld op of onder de bank. Na een enkele keer herstelt zich dat nog wel maar als dagelijkse kost zou het onherstelbare schade aanrichten vrees ik. Maar ik weet zeker dat je haar het ondoordachte cadeau wel vergeeft, toch?
Sjoerd says
Ik kan me je reactie wel voorstellen. Hier loopt ook wat van dat volk rond…