Van de week zag ik er voor het eerst iets over voorbij komen. Maar toen ik er vandaag over hoorde was voor mij de maat vol. In de CAO voor de gehandicaptenzorg moet opgenomen worden dat personeel buiten diensttijd niet bereikbaar hoeft te zijn. Ik type het nog eens; er moet in een CAO worden opgenomen dat je buiten je werktijd niet bereikbaar hoeft te zijn.
Niet bereikbaar bij wet
Ik doe mijn bek weer even dicht hoor mensen, zo verbaasd ben ik. Hoezo moet dat in de CAO? In Frankrijk geldt dit al jaren! Om precies te zijn vanaf 1 januari 2017 hoef je daar buiten werktijd je baas of collega’s niet meer te woord te staan. Vinden ze belangrijk daar. Leuk dat die wet er is maar als de baas zich er niet aan houdt moet de werknemer alsnog kunnen bewijzen dat deze er lichamelijke of psychische klachten aan over heeft gehouden. Succes daarmee, voor die tijd hebben ze hier in Nederland een contract al niet meer verlengd.
Ontspannen hersenen
Uit onderzoek is gebleken dat onze hersenen niet goed het verschil tussen werk en vrije tijd kunnen onderscheiden als er na werktijd nog mails en telefoontjes worden beantwoord. Onze hersenen blijven dan in het werkstramien en ontspannen niet. Op lange termijn kan dit psychisch ongemak geven, de burn-out is daar het bekendste voorbeeld van.
Burn-out
Hoeveel van de mensen die een burn-out hebben (gehad), voelden zich verplicht e-mails en telefoontjes te beantwoorden na werktijd? De burn-out is volksziekte nummer 1 en heeft al bewezen dat veel mensen niet meer terug komen op hun oude niveau. De burn-out zorgt dus voor blijvende schade maar toch wil 60% van de werkgevers dat werknemers buiten werktijd bereikbaar zijn. Gelukkig is er reeds een concept voor wetgeving die het recht op onbereikbaarheid bespreekt. Werkgever en -nemer moeten dan in gesprek wanneer er niet gebeld mag worden.
Mijn mening
Ik vind het belachelijk. Afgezien van onregelmatig werk waar diensten ingevuld dienen te worden, vind ik het totaal onnodig dat er e-mails en telefoontjes na werktijden moeten worden beantwoord. Ik zou nooit een telefoon (toestel) van de baas accepteren als er geen duidelijk regels tegenover staan. Dat je een dag beschikbaar bent voor eventuele uitvallers, dat is begrijpelijk. Dat je gebeld wordt of je toevallig kan komen werken bij ziekte of onverwachte drukte, ook dat vind ik prima. Maar bereikbaar zijn buiten werktijd is dat niet, we leven tenslotte niet om te werken.
minoesjka2 says
En dat mag! Ik waardeer dat je hier je eigen mening geeft :-)
VillaSappho says
Ik snap de goede bedoeling wel, zelfs tussen de regels door op je blog begrijp ik dat je je volledig voor heel mooie dingen inzet. Alleen is mijn mening dat zoiets niet onbetaald hoort te zijn. Er worden miljoenen uitgegeven aan onzinnige dingen, maar zoiets iets belangrijks als dit (en vele andere dingen) dat moet draaien op mensen die er niet voor betaald krijgen. Dat is de omgekeerde wereld en daar ben ik het niet mee eens.
minoesjka2 says
Ik werk bij een vrijwilligersorganisatie die 24 uur per dag bereikbaar moet zijn voor crisis. Vandaar die bereikbaarheid. Daarnaast wordt de apparatuur gesubsidieerd om dei 24 uur mogelijk te maken. Een salaris is een heel ander verhaal……..
Evi says
Het is en blijft een moeilijke he. Onder andere doordat ik op mijn vorige week de hele tijd bereikbaar moest zijn, legde ik de druk voor mezelf zo hoog en kon ik nooit echt helemaal afsluiten, wat er uiteindelijk voor zorgde dat ik een burn-out kreeg. Intussen zit ik op een andere werkplek en heb ik ook daar een toestel van het werk maar ik heb veel beter geleerd om grenzen te trekken. En er wordt hier ook niet verwacht dat je de hele tijd naast de werkuren bereikbaar bent. Tenzij er een noodgeval is, maar goed dat lijkt me dan ook wel weer logisch te zijn.
VillaSappho says
Ik denk dat er vooral een vorm van druk is. Zonder vast contract of net nieuw in het bedrijf bijvoorbeeld. En wat denk je als het de norm is? Het is niet iets waar je naar vraagt tijdens een sollicitatie want dan kan je beter meteen thuis blijven. Je moet heel sterk zijn om als enige pertinent te weigeren de telefoon op te nemen. Ik vind vrijwilligerswerk vaak al twijfelachtig maar dat ze je die producten geven zodat je ook tijdens je prive tijd bereikbaar bent en dingen kunt doen, dat is echt belachelijk. Dat ze je op locatie van die dingen voorzien snap ik, maar thuis ben je vrij. Als ze zo blij zijn met de mensen dat ze chromebooks en mobiele telefoons betalen, dan kunnen ze je ook een loon betalen en een contract geven.
minoesjka2 says
Laatst hadden we het er op het vrijwilligerswerk over. Wij hebben ook allemaal een mobiel van de organisatie, en gaan ook een chromebook krijgen ……… sommige vinden het lastig om hun mobiel uit te zetten, immers er kunnen clienten bellen……..maar dat zijn ook mensen die hun eigen mobiel een verlening van hun arm is….
Ik ga daar op mijn eigen manier mee om. Mijn werk mobiel staat altijd aan, maar met het geluid uit, thuis. Als mensen inspreken bel ik terug, anders niet.
Het is ook vaak maar hoe je er zelf mee omgaat …. als een bedrijf geen regels oplegt bij die mobiel.
Spontanity says
Oh nee, op je vrije dagen moeten ze je met rust laten!
Vrij is vrij.
rietepietz says
Nee natuurlijk, slechts voor oproepfuncties die de baan met zich meebrengt mag de baas bellen, maar de telefoon tijdens het werk natuurlijk óók niet gebruiken voor prive dingen, alleen oproepbaar voor noodgevallen.
Peter says
Wat kan ik zeggen? Helemaal heel, heel erg mee eens.
willyfotoblog says
gelukkig ben ik gepensioneerd…
en stelt het probleem zich niet meer..
maar dit wettelijk laten vaststellen lijkt me verregaand
het zou niet mogen gebeuren, tenzij er afspraken over zijn
Ferrara says
Vrij is vrij, ook in de zorg was dat de gewoonte behalve als je, zoals Henk 50 schrijft, bereikbaarheidsdienst had en kon worden opgeroepen voor een spoedklus of om overleg met je te plegen. Inderdaad afhankelijk van de functie die je had. (OK-Verloskamer enz) We hadden daar destijds de zogenaamde semafoon voor en toen die nog niet bestond zat je min of meer aan huis gekluisterd of gaf je door waar je te bereiken was. Maar zoals het nu gaat met altijd maar bereikbaar moeten zijn, is in mijn ogen ongezond. Even afstand kunnen nemen van je werk om er daarna weer met frisse moed tegen aan te gaan, lijkt me voor alle partijen beter.
Louise says
Een hele kleine kanttekening. Een burnout kun je ook krijgen als je iedere dag 1000 leuke prive berichtjes gaat beantwoorden van vrienden. Onze hersenen weten blijkbaar uberhaupt niet het verschil tussen werk en prive, ze kennen alleen het onderscheid tussen ‘bezig’ en ‘rust’. Maar verder helemaal mee eens. Buiten werktijd zou je niet verplicht bereikbaar moeten zijn.
Happy Hulk says
Ben zooooo blij dat ik gepensioneerd ben.
Nu zit Trees nog steeds achter mijn vodden met ‘intense vragen’. “Wil je koffie?” “Koekje erbij?” “Wat zullen we eten?” “Kook jij of kook ik?” Bij die laatste vraag weet ik dat ik naar de sjinees of de snackstal moet. ?
Nicky says
Krankzinnig, he? Ik werk niet in de zorg maar mijn baas wilde ook nog wel een ’s avonds of in het weekend bellen (naar het privénummer van mij of mijn collega). En wij namen standaard niet op. Om ‘m een beetje op te voeden. Dan mopperde hij ’s maandags ‘Ja maar, je kunt toch wel even inloggen?’. Duh! Wel gedeelte van het woord ‘Nee’ begrijp je niet? Het kwartje is gevallen inmiddels, gelukkig. Al die moderne technologie is prachtig maar het had toch ook wel voordelen toen een telefoon nog gewoon aan een snoertje zat.
Zo simpel is dan geluk says
Ja, ik ben het er helemaal mee eens. Hoewel ik ook wel eens een berichtje krijg buiten werktijd, maar dat is echt alleen in geval van nood. (Denk dat je dat in de zorg nooit helemaal kunt uitbannen.)
Edward McDunn says
Dat vind ik ongehoord, en een inbreuk op je privé en sociaal leven.
Nicole Orriëns says
Het is inderdaad wel een heel bijzondere maatregel voor iets waarvan je toch uitgaat dat dit normaal is en niet ter discussie staat zeg.
Audrey says
Ik heb een telefoon van mijn werk (wat ik overigens een grote pre vind – in mijn vorige werk heb ik sommige klanten noodgedwongen mijn persoonlijke nummer moeten geven…) en die belandt ’s avonds en in het weekend gewoon in een hoekje. Gelukkig is dat nooit een issue geweest op mijn werk.
henk50 says
Je kunt in de zorg opeens voor onverwachtse zaken komen te staan. Maar dat los je niet op door iedereen altijd maar bereikbaar te laten zijn. In principe doe je dat door bereikbaarheidsdiensten of beschikbaarheidsdiensten. Maar daar staat in de CAO ook wel vrije tijd en/of vergoeding tegenover, al word je daar niet rijk van (…).
Ligt natuurlijk ook wel aan de functie die je hebt. Als er maar twee artsen in de instelling zijn zijn ze vaak de klos.
Personeel van mijn werk kon mij meestal buiten werktijd ook wel raadplegen, maar dat deden ze ook alleen als het echt nodig was. En geen verwijt als ik niet bereikbaar was. Daar had ik geen moeite mee. Als het maar niet om de haverklap gebeurt en als het maar geen verplichting is. Je hebt gewoon ook je vrije tijd nodig.
Mrs. T. says
Heel herkenbaar. Ik word er af en toe heel moedeloos van dat het maar doorgaat en doorgaat en doorgaat. 24/7 bereikbaar zijn voor het werk is killing (tenminste, als je er niet voor betaald wordt).
natuurfreak2 says
Men moet ook eens eindelijk begrijpen dat er ook zoiets als eigen tijd bstaat
logbankje says
Vind ik ook, als je niet werkt ben je vrij.
Ken het vanuit het onderwijs, je hebt een mobiel kan ik je gewoon bellen.
Maar als ze lang van je diensten gebruik willen blijven maken, heb je ook je rust nodig. Hans
Karel says
ik ben het geheel met je eens
Sjoerd says
Ligt ook een beetje aan de functie die je hebt. Maar ik ben het met je eens, vrij is ook echt vrij.
fotografiemijnlangleven says
Helemaal mee eens !
Naomi says
Hoppakee! Helemaal mee eens. Ik moest ook altijd maar die stomme telefoon opnemen buiten werktijd en het was de bedoeling dat mails ook in het weekend en ’s avonds werden gelezen. Met dat laatste ben ik op een gegeven moment gestopt. Het werd me niet in dank afgenomen, maar doei mensen!
petergreyphotography says
Hear hear! Een tekst naar mijn hart.
Henk Jonkvorst says
Gelukkig heb ik mijn zaakjes dusdanig op orde op de werkvloer dat niemand mij na werktijd nog nodig heeft :) :) Grapjuhhhh.