Hmf dat is hoe ik me op dit moment voel. En dan staat die ‘hmf’ voor een heleboel gemopper, gezucht en gesteun. Weten jullie meteen watvoor blog dit wordt. Ik ben namelijk de laatste tijd een beetje blogbeu.
Was ik gister helemaal vet trots dat ik 3 blogs geschreven had, merkte ik vanmiddag dat de langste van het stel pleite was. Bedankt Evernote, serieus keibedankt daarvoor. Alsof het schrijven van een reisverslag een kleine moeite is. Damn, de enige manier om het misschien terug te halen is upgraden naar een duurder abonnement zodat de geschiedenis functie werkt. Als ik die al kan gebruiken want je zal zien dat het dan niet met terugwerkende kracht werkt. O en had ik al verteld dat dat een stuk duurder is en ik de rest van de extra functies niet kan gebruiken? Ik moet het verdomme niet doen ook.
Ik heb er heus nog wel plezier in hoor dat bloggen. Maar niet alle dagen. De teksten willen niet meer zo. Ik schrijf al maanden geen 6 woorden verhalen meer. Gedichten kan ik me ook niet echt herinneren en ik lazer er de laatste tijd zoveel door mij gevolgde blogs uit dat het rijtje nu een beetje kort lijkt te worden.
Is de inspiratie op?
Ik denk het, maar met 195 concept ideeën in een map zou je ook denken dat het wat anders is. Ik heb gewoon geen zin en als ik me ertoe zet duurt het allemaal eeuwen. Daarom denk ook dat ik zwaar aan het stranden voor mijn vakantie ben. Ik denk af en toe gelukzalig terug aan mijn kleine appartementje waar ik alle tijd van de wereld had om te bloggen zonder dat één of andere tv me stoorde. Niks ten nadele van Frans ik vind het ook gezelliger om bij hem te zitten in plaats van in de slaapkamer. Zeker als er eens een goed programma op is.
Nog meer?
Jup natuurlijk is er meer, boeken lezen wil ook al niet erg dus het zal wel een algeheel gebrek aan concentratie zijn. Ik fiets ook al maanden niet meer, gewoonweg omdat ik liever samen met Frans wat leuks ga doen. Waar ik vorig jaar nog wel eens in de bibliotheek of een koffietentje ging zitten werken, heb ik nu eigenlijk alleen de slaapkamer met alle afleiding nog. Duidelijk dat ik moet ontklitten mensen, ben ik echt zo’n plakkert geworden als waar ik bij anderen een hekel aan had? Ik denk dat het vooral komt door het fijne dorp waar ik woon. Er is hier gewoon niks. Er staat nog geen stoel in de bibliotheek van dit dorp. Een andere werkplek komt hier al snel terecht op een vies afgeragd bankje in de natuur.
Wil ik dit nog?
Ja dat is dus een hele goede vraag. Ik wil het in ieder geval niet meer zoals nu. Dat Evernote mijn notitie niet heeft opgeslagen, das gewoon waardeloos en de fucking laatste druppel. Geen zorgen ik schrijf hem vannacht wel weer hoor, de dag was te leuk om het niet te delen. Maar nee ik wil dat bloggen makkelijk gaat, dat het leuk is en niet uren kost. Maar ik merk dat het niet bloggen alleen is, m’n haar irriteert me ook, dus het probleem zit daar niet helemaal in.
Niet helemaal?
Ik heb nog een fotoshoot liggen daar doe ik ook niks aan, geen zin geen tijd of wel tijd en geen zin. Het zal me jeuken met die shoot ook. En dat met die kuttekst in Evernote is gewoon een glitch geweest tussen mijn tablet, telefoon en laptop. Allicht dat ik een duplicaat moet maken en een werkbestand moet hebben ofzo. Verzin ik nog wel iets op. Voorlopig heb ik vooral zin om even blogbeu te gaan zitten wezen te zijn.
Dasja says
Hoi Villa Sapphooo,
ja, dat herken ik zeker wel!
Af en toe denk ik: ik kap er mee.
Maar dan krijg ik ineens de smaak weer te pakken en hoppa… dan ben ik weer een tijdje bezig.
Het is allemaal goed.
Alleen mis je sommige mensen en dat vind ik dan zo jammer, dat ik maar weer begin…
Ik merk het wel bij jou!!
groetjes van Dasja
Deborah says
Ach we hebben allemaal wel eens van dit soort periodes. Geef je er aan toe. De inspiratie en zin komt vanzelf weer.
willyduvel says
Héél wijs !! Houden zo Grts
schrijfsels says
‘t moet leuk blijven en geen verplichting
Anita Willems says
Ken je de cycli van de maan? Ik kende ze namelijk niet, nou ja, alleen volle maan. Maar nu ik er meer over weet en over het effect wat het op jou als mens heeft, worden mij véél dingen duidelijk. De dagen naar volle maan toe, daarin ben je enegieker. De dagen ná volle maan zijn er voor om dingen te laten bezinken. Er zijn ook dagen dat je het gevoel hebt dat er niks uit je handen komt. Komt dus allemaal door de maan. En blijkbaar niet door Evernote. ;-)
VillaSappho says
O dit is zo herkenbaar. Je vriendschappen verzaken is niet netjes en behoed ik me voor. Ik zal mn volgers ook niet in de steek laten maar ik ga even een stapje terugnemen denk ik.
fialas says
het kan nog veel erger, sinds mijn goede vriendin Geertje een nieuwe liefde heeft is zij verloren voor de vriendenschaar, Let wel, Geertje is 68 en haar Willem net zo, twee dolverliefde knarren, allebei hadden ze 10 jaar geleden hun partner verloren door de dood, en nu bloeien ze op als bloemetjes in de meimaand. Maar wij zien ze niet meer, al komen ze heel soms wel eens langs, maar steevast met zijn tweetjes.gezellig met Geertje praten ove rplanten en over wolspinnen en breien, dat zit er niet meer in.Vroeger schreef ze mails met leuke verhalen, maar ook dat is voorbij.
Klara says
Even aan toe geven en kijken of het over gaat. (Doe je al). Kleine tip: blog eerst in word schrijven en opslaan?
Zij says
IK zal je zeker missen, maar je moet doen waar je je goed bij voelt.
Investeren in een mooie relatie is veel belangrijker.
Ferrara says
Liesbeth, je nieuwe leven moet voegen, daar is tijd voor nodig. Stop met bloggen en kijk of het je bevalt. Natuurlijk zullen je volgers je missen, zie dat maar als compliment. Goede zomer gewenst!
majaer says
Het moet geen verplichting worden het moet leuk blijven. Als je geen zin heb jammer dan dat geeft toch niets.
Ik heb ook dat ik er dagen niets mee doet
groetjes
Sjoerd says
Oei, dat is een lastige, maar ik geeft toe dat er wel eens omstandigheden zijn die het ritme verstoren, dat je achter lijkt te raken, fijne dingen aan de kant schuift, of gewoon te weinig tijd hebt. Nu mijn kleindochter vaker hier is omdat mijn dochter moet werken, en meestal in het weekend, kom ik ook rust te kort. Maar je wil je blogvrienden ook niet te kort doen… Toch bepalen we uiteindelijk zelf wat we doen.
Ximaar says
Gewoon eerst een tandje terug. Dagelijks bloggen is geen plicht. Zelf blog ik al jaren 2 tot 3x per week. Gewoon omdat ik ook m’n tijd aan andere zaken wil besteden. Bij jouw zijn er andere zaken bijgekomen. En als je die wilt behouden, dan zal je op andere gebieden wat in moeten leveren.
Zelf gebruik ik kladblok op m’n PC om het bericht te schrijven en te archiveren. Ik wordt dan niet gestoord door opmaak en ben met schrijven zo klaar. Vervolgens plak ik het in wordpress en daar doe ik nog iets aan opmaak. Maar ook dat is niet meer dan 10 minuten werk.
De meeste tijd zit bij mij in het nazoeken. Dan zit ik nog met iets waarvan ik niet zeker ben en kan dan moeiteloos een uur kwijtraken op wikipedeia of bijvoorbeeld de website van de gemeente.
Reageren bij andere bloggers neemt bij mij misschien wel de meeste tijd. Als ik het echt druk heb, dan bespaar ik daar als eerste op.
Vlinder1960 says
Het moet wel leuk blijven. Je moet niet tegen je zin in bloggen, maar voor ons is het wel leuk natuurlijk om regelmatig van je te horen/lezen. Doe gewoon wat goed voelt (lekker cliché….)
Trees says
Oh hemeltje lief.. niks voor jou! Maar vergis je niet, je leven met iemand delen waar je van houdt en waar je dus graag bij in de buurt wil zijn, kost tijd. Of in ieder geval deel je je tijd anders in. Komt allemaal wel weer. Hier een beetje hetzelfde. Gewoon maar zien wat er van komt of niet! Niks verplicht aan jezelf en al helemaal niet aan anderen. Sterkte met je kleine niet-doe-dipje!
Hartelijke Hot Hulk says
Vreselijk! ?
joke_dev says
Niets moet is mijn motto. Het moet leuk blijven!
Harme van Kamp says
Ik ga niet herhalen wat gedragsdeskundige ;)
Rietepiets heeft geschreven want ik ben het voor 100% met haar eens.
En dat bloggen dat komt zeker weer. Het bloed kruipt altijd waar het niet gaan kan.
Succes!
Edward McDunn says
Wij hebben allemaal weleens een “blogout” Liesbeth, gewoon even een tijdje gas terug nemen.
francky spruytte says
“Gewoon aan toegeven” is ook mijn idee.
Wacht gewoon af tot de zin om te bloggen terugkeert.
Het mag geen verplichting zijn.
Groetjes.
Michel says
Ideeën komen en gaan en zo gaat het ook met bloggen. Als alles zijn gangetje gaat, dan kan het wel eens gebeuren dat het lastig is om inspiratie te vinden. In zulke periodes besef ik me ook vaak dat er al zoveel geschreven is en wat moet ik daar dan nog aan toevoegen. Het ene versterkt het andere. Toch komt er altijd wel weer een nieuwe blog.
Eline van vliet says
Nou en? Gun jezelf lekker een pauze. Ik doe al ook een aantal weken niks op mijn blog omdat ik andere dingen aan mijn hoofd heb.
fietszwerver says
ik sluit mij geheel aan bij Matroos Beek en Rietepiets
VillaSappho says
Ik vind het vooral jammer dat het zoveel reclame is geworden zo op geld is berust en niet meer om menselijk delen.
Renesmurf says
Nou, je hebt best veel woorden nodig om te zeggen wat je wilt zeggen. Ik zeg altijd maar zo, morgen is er weer een dag!
Mrs. T. says
Komt vast weer goed. Ooit. Ik vind ook dat bloggen niet meer is wat het geweest is. Jammer best wel eigenlijk.
Bertie says
Rietepiets heeft misschien gelijk, zo te lezen zit het hem niet alleen in het bloggen.
Maar een blogpauze zou alvast helpen. Hopelijk.
Marylou says
Bloggen moet plezant zijn,niets moet alles kan.Even blogmoe, las een rustperiode in.Tijd brengt raad.. geniet maar van de rust op je nieuw plekje.Ik zie wel wat er gebeurt.
blewbird says
Heel goed, dat scherpt de geest. Meestal ben je zelf niet de beste beoordelaar van je werk. Ik krijg vaak de meeste respons op een beublog. Gewoon doorgaan is mijn advies. Of compleet iets anders gaan doen. Kortom: doe waar je zin in hebt! Als het helpt: je blogs zijn prachtig!
Thuisbijmij says
Je moet doen wat voor jezelf goed voelt. Bloggen is geen verplichting. Je doet het omdat je het leuk vindt. Vind je het eventjes niet leuk, dan blog je lekker niet.
petergreyphotography says
Ik ben het met Matroos Beek eens (en ook met Rietepiets!)Ik kan me herinneren dat je een jaar geleden ofzo jezelf afvroeg of je nog dagelijks een bericht de wereld in moest sturen. Je hebt toen besloten dat niet meer te doen. Terecht! Beter een bericht/foto’s/whatever waar je aardigheid in hebt dan een ‘moetje’. Je moet niks. (Misschien wil je op termijn in jullie gezamenlijke huis een plekje voor jezelf, maar dit terzijde)Er zijn tallozen, waaronder ikzelf, die je ontboezemingen met het grootste plezier volgen. Maar die ook alle begrip hebben voor ‘even niet’ of ‘even wat minder.’ Enneh…. tja, je haar… daar moet je inderdaad écht wat aan doen. (grapje Liesbeth, grapje. :-) )
Rietepiets says
Logisch…. Gaan samenwonen is echt niet helemaal niks hoor, twee levens samenvoegen vraagt aan twee kanten “iets van je zelf inleveren” . Veel dingen leven je graag in, omdat je er fijne dingen voor terug krijgt waar je blij van wordt. Maar het vraagt ook “offers”al is dat een groot woord. Dingen waar je aan gewend was maar die nu niet meer vanzelfsprekend zijn al zal ieder wel een stukje “zelf”willen redden”
Nieuw evenwicht zoeken eigenlijk en dan kan bloggen best even een blok aan je been zijn. Het heeft waarschijnlijk ook een deel van z’n functie verloren, een soort klankbord dat je nu niet meer zo nodig hebt want je hébt nu een fijn klankbord. Bla….bla….bla tot zover “gedragsdeskundige” Rietepietz;-)
Maar serieus, geen probleem van maken want het is géén probleem als je niet, of minder blogt, wel jammer natuurlijk maar het komt heus wel weer terug.
Henk Jonkvorst says
Hier weinig last van blogmoeheid. mijn blogs maak ik in “Open Live Writer” Je kan je concept simpelweg opslaan.
Dat krokosmoelwerk is toch wel gaaf :)
Matroos Beek says
Gewoon aan toegeven. Ik zit mezelf ook niet meer op de hielen, anders wordt het mij teveel. Het moet wel ontspanning blijven.