Hoewel je het als schokkend kan beschouwen verbaasde het mij niets toen pasgeleden naar buiten kwam dat een kwart van de Nederlandse ouderen in een verpleeg- of verzorgingstehuis maar zelden buiten komt terwijl ze dat wel graag willen. De cijfers uit een onderzoek uit 2015 liegen er niet om, want ook blijkt dat een kwart van de ouderen geen hulp van buiten het verzorgingstehuis krijgen. Oftewel een kwart van onze ouderen (circa 117.000) komt niet buiten en/of heeft geen hulp van buitenaf.
Ooit lang geleden begon ik een opleiding SPW, activiteiten begeleiding bij ouderen leek me wel wat en zeker het eerste jaar waarin ik ook stages liep, was erg leuk. De opleiding was zeer gericht op kinderen en verstandelijk gehandicapten wat het lastig maakt omdat je weinig meekrijgt over ouderen en hun beperkingen. Ik raakte mijn motivatie pas echt kwijt omdat de pyjamadag werd ingevoerd. De dag waarbij ouderen niet meer gewassen en gekleed werden maar ik ze nog wel ophaalde voor één van de activiteiten die ik met hen deed.
Dit was niet de zorg waar ik een onderdeel van wilde zijn en hoewel ik de plaatselijke krant haalde door óók in pyjama rond te lopen, stopte ik wel met de opleiding. Hoewel ik tijdrovende hobby’s heb en geniet van mijn vrijheid betekent dat niet dat ik niet iets wil betekenen. Voor de maatschappij maar liever voor iemand. In het vorige dorp waar ik woonde hielp ik uiteindelijk meerdere oude dames met uiteenlopende klusjes. Na mijn verhuizing zocht ik dat opnieuw maar werd mij al aan de telefoon medegedeeld dat ik dan ook de oudere in kwestie moest wassen en aankleden. Ik was met stomheid geslagen!
Is dat waar onze maatschappij heen gaat? Dat ongeschoolde, onervaren vrijwilligers in plaats van de wandeling buiten, moeten helpen met wat voorheen betaald werk was? Dat broeders en zusters de afwas moeten doen terwijl familie om de hoek woont maar gewoon niet (meer) komt. Dat er geen geld is om vrijwilligers een betaalde baan aan te bieden of geschoolde arbeiders aan te trekken. Dat is een schande en hoewel ik heel goed begrijp dat onze staat hier iets aan moet doen, hoop ik alsnog die ene oudere in Eindhoven te kunnen helpen al was het maar voor een blokkie om. Want geen enkele oudere verdient het om een binnenblijf bejaarde te zijn!
Rob Alberts says
Ik bezoek wekelijks een Parkinson patient.
Soms schrijf ik over hem als de bokser.
Afhankelijk van de thuiszorg wacht deze man vaak tot 14.00 uur voor het wassen en aankleden.
Het is een treurige maatschappij waarin wij leven.
Bezorgde groet,
meninggever says
De participatiemaatschappij in al haar vormen is een ramp voor kwetsbare groepen, zoals specifiek ouderen in verpleeg- of zorgcentra. Wel eens gezien hoeveel van die huizen gesloten en vervolgens gesloopt zijn. De oudere bewoners overgeplaatst naar totaal andere plekken, zonder binding met de woonomgeving waaraan mensen op leeftijd zoveel belang hechten. Ze zijn niet allemaal dement namelijk. Zoals wij met ouderen omgaan zegt veel over onze vorm van beschaving. En daaraan meet ik ook meteen de verloedering die in onze samenleving overal zichtbaar is. Een schande! Maar met het nieuwe kabinet zal dat zeker niet veel verbeteren. Integendeel…
minoesjka2 says
Ja, weet je, dat zijn dan de mensen in verpleeghuizen, maar ik heel veel gewone huizen wonen bejaarden die hetzelfde lot ondergaan, die afhankelijk zijn dan mensen die hun komen helpen bezoeken. Immers volgens de regering wil iedereen liever thuis blijven………
VillaSappho says
Verschrikkelijk en dan te bedenken dat het een kwestie is van meer betaalde banen creëeren…
natuurfreak says
Ik heb mijn moeder 7 jaar dag in dag uit gaan eten geven in het rustoord en ze wandelde zo graag en heb dat bijna tot het einde met haar gedaan en nam ook telkens een andere bejaarde mee want meer dan 2 dementen meenemen kan niet.
Ik weet nog goed dat de anderen aan mijn mouwen trokken om mee te mogen en dan doet je hart heel veel pijn.Sommigen kwamen maar 1 keer per jaar buiten op de gezamelijke wandeling met verpleegsters en vrijwilligers
Spontanity says
Ik werk zelf in de zorg.
Medisch secretaresse, maar…………………..
Ik zie het echt om me heen gebeuren, wat vroeger een betaalde baan was, wordt nu gedaan door vrijwilligers!!!
Regenboogvlinder says
Het is al jaren een onderwerp van gesprek in de verzorgings- en verpleegtehuizen.
Zolang er niet genoeg geld is zal het niet veranderen ben ik bang.
Henk Jonkvorst says
Over een jaar of 20 ben ik ook een vijand van de maatschappij, en misschien al wel eerder
Zij says
Ik vind het erg, dat er zo bespaard wordt op gezondheidszorg.
Ferrara says
Weet je Liesbeth, ik heb, met veel plezier, jaren in de verzorgingsbranche (ziekenhuis, verpleeghuis/verzorgingshuis) gewerkt en voor mij is er niets nieuws onder de zon. Zelden meegemaakt dat er voldoende personeel was om aan individuele wensen, zoals even een wandeling, te kunnen voldoen. Het waren/zijn meestal vrijwilligers die daarvoor de handen uit de mouwen steken. Gelukkig ben ik ook heel veel tevreden mensen tegengekomen en het klopt dat niet iedereen behoefte heeft aan groeps/individuele aandacht. Maar je moet juist voor die groep je antenne in bedrijf houden.
Sigaren uit eigen doos, oude wijn in nieuwe zakken, wielen die opnieuw worden uitgevonden. Vet betaalde managers. Ik heb het tig keer voorbij zien komen.
.
That's me says
Helemaal eens met je laatste zin… Liesbeth.
terrebel says
Vorige week liep ik langs een verpleeghuis. Een paniekerige verpleegkundige vroeg mij een antieke mevrouw haar papje te voeren omdat zij zelf geen tijd had. Simpel een kwestie van te weinig personeel op te veel hulpbehoevenden. Was er niet een verpleeghuis in Tilburg dat vluchtelingen onderdak en voedsel aanbood in ruil voor extra handen aan de bedden? Lijkt mij een aardige oplossing. Steeds meer instellingen maken gebruik van langdurig werklozen die in ruil voor ‘gratis werkervaring’ helpen in (bijvoorbeeld) de verpleging. Een onpraktische ontwikkeling want mensen die geen geld krijgen voor hun werk geven geen geld uit dus op korte termijn zal de economie hier onder lijden. Nog meer bedrijven die personeel niet kunnen betalen omdat mensen hun producten of diensten niet kopen waardoor zij alleen ‘gratis’ personeel kunnen inhuren. En zo verder. Tijd voor een nieuw systeem!
VillaSappho says
Ik heb het over een kwart dan zijn er meer die tevreden zijn.
John says
Ouderen in verpleeghuizen hebben volgens recent onderzoek in meerderheid aangegeven tevreden te zijn. Bovendien willen de meeste ouderen helemaal niet graag naar buiten. Toegegeven: behoor je als oudere tot de uitzondering dan heb je vette pech.
Renesmurf says
ja, we leven in een wereld van pappen en nathouden, en het geld stroomt naar de verkeerde kanten.
fietszwerver says
ja Liesbeth , het is een grote schande , en nog maar het topje van de ijsberg
overal in het bedrijfsleven en instellingen , scholen , ach noem maar op
is al ik weet niet hoelang zo veel weg bezuinigd , en met mooie woorden ” vrijwilligers ” in gezet
zijn niet altijd vrijwilligers hoor , ook licht gestraften met andere woorden ” taakstraf ”
kotsmisselijk wordt je er van , bah
Sjoerd says
Om heel eerlijk te zijn ben ik echt de weg kwijt…
Bertie says
Vreselijk. Gelukkig zijn er ook betere verblijfplaatsen voor ouderen.
VillaSappho says
Iets gratis doen waar een ander voor betaald krijgt is sowieso een beetje krom. Niet naar buiten willen kan ook ieder zijn ding.
Shaina says
Ik heb moeite met vrijwilligerswerk waarvoor voorheen mensen gewoon betaald werden en ik doe dit dan ook niet, want daar wordt van overheidswege op gespeculeerd. Des te meer mensen zich hiervoor lenen, des te minder de noodzaak om personeel aan te trekken. Hoe vervelend dit ook is voor de bewoners.
Zelf bezoek ik iemand wekelijks in een tehuis, maar die wil helemaal niet naar buiten. Te koud, te warm, te veel wind, geen zin. Ook leuk hoor;-)
rietepietz says
Ik doe ook nooit geen vrijwilligerswerk, ik vind altijd wel iemand in mijn omgeving waar ik iets voor kan betekenen. Ik weiger ook als vrijwilliger werk te doen waarvoor mensen recht hebben op iemand met verstand van zaken.
Matroos Beek says
Een pyjama dag voor ouderen… wat erg. Je zal maar in zo’n instelling worden gestoken… Het baart me vaak zorgen…
Edward McDunn says
Het is triest en te gek voor woorden Liesbeth!