Wie aan Scheveningen denkt, denkt aan strand aan pier aan zon en zwemmen, aan alles wat het nu niet is. Ik hou van het strand en het was jaren geleden dat ik Scheveningen zag, toch geniet ik vooral van deze omgeving als het niet zomers is. Als de wind je om de oren slaat, je er niet aan moet denken ook maar een teen in de zee te steken als alles niet perfect gladgestreken is, dat is wanneer ik van dit soort plaatsen geniet.
Uiteraard weten jullie allang dat ik met uitstekend gestreken Rietepietz het prachtige Scheveningen bezocht. Zowel het Oranjehotel en Panorama Mesdag zijn absoluut de moeite waard maar de zo drukbezette Rietepietz besloot terecht na twee musea en een lunch de tram naar huis te nemen. Ik daarentegen had mijn hoofd op foto’s gezet van op Scheveningen en nam de tram terug. Wederom kijk ik van de boulevard naar die afschuwelijke schutting, voor de komende anderhalf jaar het uitzicht van de boulevard, wat zou Mesdag hier van maken?
In tegenstelling tot mijn reisgenote vind ik de Pier een vervallen verschrikking. Steeds proberen ze dat ding op te knappen, maar steeds zie ik juist wat ik niet zou moeten zien. Van de vele lekkages tot het roestende reuzenrad. De wind die door de Pier waait omdat de schuifdeur met geen mogelijkheid te sluiten is, tot de rotte planken bovenop net als de palletbanken door zeewater verweerd. Consumptie verplicht met gratis splinters. Ik blijf staan en onderwijl maakt de wind iets bijzonders van mijn haar.
En dan al die spelcomputers, die dingen blijven me een raadsel. Ze staan uit en toen ze aanstonden en veelvuldig gebruikt werden, waarschijnlijk niet verouderd waren, misten de mensen het schitterende uitzicht. Het doet ook weinig voor de sfeer dat de meeste tentjes dicht zijn, winkeltjes zijn verleden tijd en ik kan nog niet voor een kop koffie terecht. Ik verlaat de pier en vanaf het zand zie ik een deel wat volledig dicht gepleisterd lijkt met dozen goedkope slippers en andere kapitalistische troep.
De vergane glorie is compleet als ik onder de pier doorloop. Brokstukken versperren niet de weg maar versterken het gevoel. De tand des tijds heeft sterke kaken en toch als ik dan op Scheveningen ben, dan wil ik die Pier niet missen al is het maar om weemoedig over de zee te staren en al die vreselijke werkzaamheden niet te zien.
minoesjka says
Mooie serie foto’s.
En ja, ik had begrepen van andere dat de pier opgeknapt was, maar als ik jou zo hoor, is het inderdaad nog steeds dezelfde armoedige aanblik die ik in mijn hoofd heb.
Het “Oranjehotel” staat nog wel op mijn lijstje.
Mirjam Kakelbont says
Ja, jij was daar samen met Rietepietz! Waren ze de boel aldaar weer aan het verbouwen. De Pier is vast bedoeld als een chique toevoeging maar ik vind het meer iets voor armoedzaaiers. Oude rommel kan me dan weer bekoren. Die zin: “onderwijl maakt de wind iets bijzonders van mijn haar.” Geweldig. Ik heb er beeld bij (-:
willy says
Prachtige z/w foto’s met mooie details Liesbeth
Grootse werken aan de boulevard en de pier lijkt me problematisch..
Prettige dag
Dimario says
Het moet geld opleveren en dat doet het niet, dus dan krijg je dat het vergaat. Maar vergane glorie kan een mooi object voor de foto worden.
Love As Always
Dimario
Nicky says
Het eerste wat bij me opkwam toen ik Scheveningen las was ‘vergane glorie’. Maar dat vond jij ook las ik op het eind. Maar vergane glorie is heerlijk om te fotograferen. Mooi in beeld gebracht!
PS: Scheveningen blijft bijzonder omdat ik in 1990 met een lief vriendje midden in de nacht naar Scheveningen ben gereden omdat ze de zon op wilden zien komen boven zee. Pas toen we er waren, ontdekten we onze fout. Hij is niet meer mijn vriendje maar wel een vriend en we lachen er nog steeds om.
Sandra says
De pier is vergane glorie, zonder onderhoud en troosteloos. Groot verschil met die oude Engelse badplaatsen, waarbij je ziet dat het vergane glorie is, maar die nog wel met liefde worden onderhouden.
De foto’s zijn dan wel weer prachtig, dat zwart witte geeft de troosteloosheid nog beter weer.
rietepietz says
Beloofd. ;-)
Liesbethblogt says
Ik heb langer in de tram gezeten dan rondgelopen om foto’s te maken. Die troosteloosheid het trekt me maar er kan heel makkelijk wat aan gedaan worden, aan de basis wat de boel al zou verbeteren. Geen zichtbare opslag van buiten, kapotte planken meteen vervangen. Weghalen wat niet gebruikt wordt en die wipkip hou ik tegoed.
rietepietz says
O ja , de pier hoort er zeker bij maar is de troosteloosheid zelve op het moment.Het was een onwijs leuke dat en ik ad ook graag nog mee terug naar het strand gegaan, ware het iet dat er thuis iets dreigde mis te lopen met een bezorgdienst. En eigenlijk weet ik dan ook nog dat je fotografen met een gerust hart in hun uppie kunt laten rondstruinen, die kun je beter niet voor de voeten lopen bij hun creatieve bezigheden.
Leuk al die details die door ze in sepia te plaatsen nog triester lijken dan ze al waren.Toch jammer dat ik al weg was, Rietepietz op de wipkip had geschiedenis gemaakt denk ik. ;-)
Neeltje says
Zelf ken ik de Pier nog uit glorieuzere tijden. Maar de fotoserie is prachtig!
Jan K. alias Afanja says
Prachtige foto’s, ik heb er van begin tot eind van genoten.
Edward McDunn says
Ik mag altijd graag naar Scheveningen gaan, al was het maar om de “Beelden aan Zee”
Sabine says
Wat een geweldige fotoserie zo in zwart wit.
Prachtig
Alleen een zin in de tekst verbaast me:
‘Ik verlaat de pier en vanaf het zand zie ik een deel wat volledig dicht gepleisterd lijkt met dozen goedkope slippers en andere kapitalistische troep.’
Waarom zijn slippers kapitalistische troep? Dragen socialisten, communisten en anderen niet ook goedkope slippers?
koffiedigitalix says
Mooie foto’s. Mijn laatste bezoek aan Scheveningen dateert al weer van jan/feb 2018. Ik zat op te drogen in een strandtent toen ik de oproep kreeg om per direct naar huis te komen omdat mijn moeder liggend in haar bed als een gek achteruit holde.
Wat mij toen opviel was de bedrijvigheid op het strand. Geen positieve bedrijvigheid btw maar zandschuiven in optima forma.
Matroos Beek says
Wat een schitterende foto’s!
Sjoerd says
Ik ben er ook ooit eens geweest en vond het ook absoluut een verschrikking. Als zoiets Neerlands trots moet zijn dan weet ik het wel. Maar je hebt er volgens mij nog het beste uitgehaald om die vergane glorie in beeld te brengen.
Aukje says
Wat Naomi al zegt; vreselijk mooi en door het in zwart wit te doen wordt dat nog eens versterkt.
Naomi says
Wat een prachtige fotoserie! De Pier heb ik eigenlijk nooit bezocht, maar na het lezen van deze blog geloof ik dat ik dat ook niet hoef te doen.