Met ook de verjaardag van Frans achter de rug kan ik zeggen dat ik er voor dit jaar weer vanaf ben. Vier ik mijn eigen verjaardag al jaren niet meer, zegt dat niet dat er niet nog een paar anderen zijn waar je verschijning gewenst is. Dit jaar heb ik me daar zelfs niets van aangetrokken en heb ik het grootste gedeelte gemist door glansrijk mijn snor te drukken. Op Frans zijn dag hadden we dat ook moeten doen.
Cadeaus
Ik geef niks om verjaardagen, ook niet om die van een ander. Als je diegene zeer goed kent dan kan je hapjes maken en opruimen en als je niemand kent sta je de hele avond ongemakkelijk te zijn tot je de jarige 5 minuten spreekt over helemaal niks. En dan heb ik het nog niet over cadeautjes. Waar is de tijd dat een aardigheidje van 10 euro goed was voor iemand je 2 keer per jaar ziet? Een collectie van enorme compensatie cadeaus gemengd met actionrommel vult te tafel, hier en daar liggen ingepakte zakjes 1 euro bijna over de datum chocola en terwijl de enveloppen discreet bekeken en weggestopt worden verdwijnen de eerste gasten alweer. En dan wat mensen erbij zeggen als ze een totaal niet passend cheap-ass misschien zelf ook wel cadeau gekregen cadeau
geven. ‘Ja ik wist niks/ Ja ik had ff geen tijd / je echte cadeau komt nog’. Gelul/gelul/gelul-jackpot.
Dilemma’s
Ongemakkelijk kom je binnen, ga je iedereen langs of maak je je er vanaf met een algemeen ‘gefeliciteerd’ naar dat overbekende zo walgelijke kringetje? Ga je die bekende zoenen en hoe vaak dan? Waar ga je zitten, ken je iemand en waar is die oom van vorig jaar die wel heel erg vaak aan je knie en net te ver daar boven zat. Blijf je tot het einde of naai je eruit zodra de jarige je gezien heeft?
Taart
Voor veel mensen de reden naar een verjaardag te gaan. Voor mij nog een reden om weg te blijven. Voordat ik besloot wat gezonder te gaan eten at ik al geen taart. Ik hou niet van vruchtjes, ik hou niet van slagroom, ik wil geen chocola etc. Niet mijn ding. Maar als je dan weigert of vriendelijk ‘nee bedankt’ zegt, dan krijg ik van minstens 2 kanten; ‘Wat goed ben je aan de lijn?’. Ik kan moeilijk zeggen dat ik die zelfaangebakkenstinktaart niet moet omdat ik de algemene staat van de keuken ken. Waarderen ze niet zo. Zeg ik ook niet zo. Zeg nou ook niet dat je geen slagroom lust want donder op dat ze nog een tweede taart hebben die helemaal aan de eisen voldoet.
Gesprekken
En dan de grootste gruwel van de verjaardag; de gesprekken. Vorig jaar kreeg ik tijdens een partijtje (walgwoord!) opeens de vraag; En hoe gaat het op school? Slecht, ik ben al 10 jaar niet geweest. Die vraag is zo sneu dat het bijna grappig is, maar meestal krijg ik op zo’n avond een paar keer de vraag of ik al zwanger ben. Wacht wat? Van wie? ‘Je vriend natuurlijk hoeveel heb je er?’ Kijk tot voorkort kon ik daar makkelijk antwoord op geven (ik ben single, o sorry) maar tegenwoordig moet ik dus serieus uitleggen dat ik niet zwanger ben maar gewoon dik.En dat de motherload of fucking irritant; ga je al trouwen? Nee ga jij al scheiden? Aan de hand van die vragen vult het grootste deel van jullie nu in dat die gesprekken gevoerd worden met mensen die misschien mijn voornaam weten, heel misschien weten dat ik in Brabant woon en nog niet misschien hoeven te weten wat er in mijn leven gebeurd.
Je merkt het al verjaardagen zijn niks voor mij, dit jaar werkte ik fijn op die van mezelf en heb ik alle tekenen van mijn geboortedag (behalve van Frans en m’n familie) compleet genegeerd. Toch heeft een verjaardag één groot voordeel, het is maar één dag in het jaar en de mijne is lekker al voorbij!
Nicky says
Haha! Prachtig geschreven en ik ben het met je eens. Wij vieren ook nooit verjaardagen. Afgelopen jaar hebben we wel de verjaardag van Vriendje-lief gevierd. Omdat we het feit dat hij een jaartje ouder is geworden wel een reden voor een feestje vonden. En het was zowaar nog gezellig ook! Had ik ook nog nooit zo meegemaakt. :-)
Aukje says
Hans en ik vieren onze verjaardag altijd samen.
Een dag per jaar, moet kunnen :)
VillaSappho says
Daarom vier ik dus geen verjaardagen meer. Einde negativiteit.
Happy Hulk says
Wat ben ik blij dat ik Hulk ben en niet zo negatief als alle mensen hierboven hebben geschreven.
Alles wat je voedt groeit!
Ook de negativiteit.
Leo says
Ik koester de verjaardagen. Niet voor het gedoe (wie kan wanneer en wie niet) of omdat je dan ineens in het centrum van de belangstelling staat. Nee, meer omdat het toch niet standaard gegeven is om de leeftijd te bereiken die je nu hebt. Ik heb mensen jong zien sterven. Soms haalden ze de 30 of 40 niet. Dan ga je vanzelf relativeren. Gewoon een leuk avondje met de liefste vrienden die jou een echt warm hart toedragen of omgekeerd. Feestjes. Waarop je terugkijkt met veel plezier. En de cadeau’s koestert die je liefdevol worden gegeven.Nee, ik mis het cynisme om er negatief over te doen. Al heb ook ik jarenlang om dezelfde redenen die jij geeft verjaardagen gemeden of niet meer gevierd….
Rianne says
Ik beperk verjaardagsbezoek tot een minimum en sla cadeautjes meestal over. Heel soms, als ik iemand heul lief vind, laat ik al mijn principes richting verjaardagen varen, en ga spontaan.
Mrs. T. says
Ik vind verjaardagen leuk. Om zelf te vieren en om naar toe te gaan.
VillaSappho says
Ik vraag me dan af waarom ze niet hebben geholpen met drinken regelen, en was er niet een arcade waar hij op zou kunnen spelen? Niet iedereen kan zich in een ander verdiepen. En ik vind bowlen ook niks.
Saralien says
Beetje herkenbaar is het wel ja. Ik ben er ook niet zo van. Hoewel sommige dan wel weer leuk zijn.
Mijn jongste had een feestje, groep 9 jarigen bij elkaar en bowling. Hij had er enorm veel zin in maar a. de taart luste hij niet b. het drinken dat hij had kunnen bestellen op de bowlingbaan heeft hij niet gezien/luste hij niet/weet niet waarom maar niet gedronken c. hij HAAT bowling en is maar opzij gaan zitten. Krijgt die bal gewoon niet aan de overkant. Moest toen van mij ook nog bedanken na afloop, dat deed hij dus niet.
Regenboogvlinder says
Echt mijn verjaardag uitgebreid vieren is al heel lang geleden.. Het is maar net hoe het uitkomt. En dan zeg ik, ik heb taart en hapjes en ik zie wel wie er komt..
schrijfsels says
Geweldig stuk ?
Ik hou er ook niet van, en sinds een jaar of vijf vier ik mijn verjaardag ook niet meer. We gaan wel fijn met onze kinderen ergens eten, zo kun je tenminste fijn met elkaar praten zonder vanalles te moeten.
Wieneke says
Lekker eerlijk stukje, dat mag ik wel. Verjaardagen kúnnen natuurlijk best leuk zijn omdat alles wat je met leuke mensen meemaakt wel lukt, maar helaas zijn er ook vaak irritaties. Er zijn meer mensen zoals jij, die lekker hun snor drukken. Dat mag en is zelfs aan te raden :-)
Karel says
mogge Liesbeth
velen denken over de verjaardagen net als jij :) , verbaasd mij ook niet
nee ik was ook nooit in Griekenland , trekt mij ook niet
waarom geeft de warmte jou een naar gevoel ?
geniet de dag
Ferrara says
Heel herkenbaar. Ben met mijn verjaardag altijd weg. Liefst op een stedentrip. Maar ja je kunt niet alles overslaan. Binnen de vriendenkring hebben de cadeautjes jaren geleden afgeschaft. Bevalt prima.
Matroos Beek says
Blij dat ik niet de enige ben die er zo over denkt.
autjes die ik geef kosten echt niet zoveel says
Ik vier alleen de verjaardagen van mijn kinderen en kleinkinderen en dat gaat er altijd gezellig en fijn aan toe.En de cadeutjes kosten echt niet zoveel geld.Ik ben altijd blij als ik ze nog eens allemaal zie.
Renesmurf says
ja, ik heb ook niks met verjaardagen, maar hanteer mijn eigen regels. Dus ik feliciteer alleen de jarige en geef iets kleins. En dat verwacht ik ook terug. En zo beperkt mogelijk.
Stefanie says
Ik kan mij goed in je verhaal vinden (en het is in al zijn ‘droogheid’ leuk geschreven!). Sinds ik samenwoon vier ik het nog slechts voor directe familie (ouders, schoonouders, broers en aanhang en grootouders). Een paar keer een verjaardag met vrienden geprobeerd, maar het werkt nooit: die kan niet, die wil niet, die heeft al wat anders, die heeft geen geld etc. Ik was er gauw klaar mee. En met familie ben je in een middag klaar én heb je weinig tot geen rotzooi. ? Als ik het al met een vriendin vier gaan we samen ergens heen, ook leuk een dagje uit.
mizzD says
Nou.. dan zal ik hier wel weer de uitzondering zijn ;-) .. ik zeg: ‘blij met elk jaartje erbij’ en ik vier dat het zo is.. ik kan zó al drie mensen opnoemen die graag ook nog jarig hadden willen worden maar er niet meer zijn, omdat ze veel te jong stierven. Dus ik vier lekker elk jaar m’n feestje.. niemand hóéft te komen, iedereen mág.. gráág.
Judy says
Haha, helemaal eens! Voor mij hoeft het ook niet, en gelukkig is onze familie niet zo groot.
Edward McDunn says
Verjaardagsfeestjes, vind ik vreselijk met al die plichtplegingen, maar je kunt er niet altijd onderuit.
VillaSappho says
Helaas zijn die soort mensen er wel als je zelf ergens bent uitgenodigd.
VillaSappho says
Ik ken de tijd nog van peuken in een glaasje op tafel. Niet bij ons buiten in de tuin en weg van de deur. Smerig gewoonte als ik bij rokers geweest ben moet alles in de was inclusief mn tas door die lucht. Wat anderen doen moeten zij weten maar een raam open vind ik fatsoenlijk. Sneu van de familie die mensen krijg je cadeau helaas.
Sjoerd says
Schitterend verhaal, past helemaal niet bij mij. Het zal een jaar of vijftien geleden zijn geweest, op een verjaardag van een broer van mijn vrouw, Ik kan slecht tegen de rook van sigaretten en sigaren. Toen ik verzocht of er niet wat minder gerookt kon worden werd er eens gelachen. Ik ben opgestaan heb mijn vrouw en kinderen meegenomen en ben naar huis gegaan. Ik heb me voorgenomen om never nooit meer naar een verjaardag te gaan. En dat hou ik al die jaren al vol. Buiten mijn zoon en dochter is ook bij ons niemand meer welkom op een verjaardag. Sindsdien zien we de familie ook niet meer…
Rietepietz says
Voor mezelf vier ik bij voorkeur ook geen verjaardagsfeestje. Verder ga ik uitsluitend naar verjaardagsfeestjes van mensen die ik echt graag een cadeautje geef, dat zijn er niet zo veel en dan ga ik meestal op de echte verjaardag en niet op het feestje dat meestal in het weekend gevierd wordt.
Rob Alberts says
Gefeliciteerd, wij denken er precies hetzelfde over.
Vrolijke groet,
francky says
ik vier ook mijn verjaardagen niet noch die van mijn vrouw.
En mensen die ik nauwelijks ken zou ik zeker niet uitnodigen om voor gelijk welke gelegenheid.
Karel says
ik zat hier te schateren van het lachen :)
konden mijn woorden zijn
ik vier mijn verjaardag ook niet , mooiste voorbeeld is , 50 worden en lekker 6 weken op wintersport , hier geen gezeik aan m’n kop , nu kreeg ik wel wat daar , maar dat was echt gemeend :)
ik ben niet van dat opzitten en pootjes geven hihi
Hans says
Ben gestopt met het vieren van mijn verjaardag toen ik 50 werd, maar de kinderen komen telkens weer om hem te vieren. Hans
Peter Grey says
Ik ben ook geen verjaardagsmens. Inclusief die van me eige. (Dat er dit jaar in de bus – groepsreis, okay, dat leg ik later nog wel eens uit – voor me gezongen werd, vond ik behalve genant eigenlijk toch ook wel weer lief, maar dat blijft tussen ons!) Mijn grootste probleem bij de verjaardagen van anderen, en dat zijn bijna allemaal leeftijdsgenoten (ik ben 273) is: wat geef je hen? Ze hebben alles al. Sterker: ze zijn aan het ontspullen geslagen. Overbodige meuk de deur uit. En dan zou ik met nieuwe overbodige meuk aan komen zetten? Moeilijk. Een fles mooie wijn dan maar. Of bloemen. Een vriend van me gaat over afzienbare tijd dood. Als dat rond zijn verjaardag is kan ik een grafkrans voor hem kopen. Hééft-ie er even nog wat aan.
willy says
verjaardagen zal ik niet vlug vergeten Liesbeth..
maar mijn eigen verjaardag hoef men echt niet te vieren..
het is een dag zoals een andere toch..
fijne zondagavond