Met het mooie weer in aantocht bespraken Frans en ik waar we met de jeep heen zouden gaan. Ik opperde nog een museum, maar als snel trokken we beide de conclusie dat het daar zelfs te mooi voor zou worden. Richting Groesbeek en wel zien? Ik opperde Kleve een Duitse plaats niet ver over de grens. Frans vond het een prima idee dus jawel ik zou vrijwillig met de jeep naar Duitsland.
We kachelden, op ons gemak richting Groesbeek, met een iets andere route ging het over Mill maar al snel stonden we weer bij de pont van Cuijk. Bijzondere plaatsje, de pont was minder druk en al voor ik aan de overkant was, zag ik hoe mooi de bossen nu aan het kleuren waren. We vaarde over en even later reden we door die bossen omhoog. Wat een verschil met een paar weken geleden. Hier wel veel mensen om de been, iedereen leek te willen genieten van het mooie weer. Met een ommetje reden we even later Duitsland in. Koud het grensbord gepasseerd rook ik bratwurst op bbq-lucht puur toeval natuurlijk.
Hoewel je eerst nog een ander dorp passeert is meteen over de grens al regio Kleve. Het verschil in huizen en sfeer is vrijwel meteen te merken. Zagen we onderweg in Nederland overal mensen buiten fietsen, wandelen of in de tuin bezig, hier zagen we bijna niemand. Langs het voetbalveld stond het vol, maar daarbuiten leek het op een enkel terrasje na uitgestorven. We reden Kranenburg voorbij, volg je de weg naar Kleve dan kom je langs een prachtig groot park wat bij museum Kurhaus Kleve hoort. Hier ook een dierentuin en heel wat meer mensen op de been.
Misschien zijn we verwend of gewend maar ik zag werkelijk alleen maar chagrijnige mensen. Ik ben me er goed van bewust dat de Tweede Wereldoorlog geen goed onderwerp in Duitsland is, maar zit dat jonge mensen, jonger dan ik, zo dwars dat zelfs een hele oude Amerikaanse jeep hun enkel nare gevoelens geeft? Ik maakte vlot mijn foto’s maar bleef dichtbij de jeep. Ik voelde me niet welkom en toch reden we nog niet snel genoeg weg. Een oudere man (maar ruim na de oorlog) zei ons dat we op het fietspad stonden. De toon, zijn blik ik hield me in maar de opmerkingen over zijn fiets lagen op mijn tong. We reden door Kleve heen en al snel weer uit op zoek naar een mooie rustige omgeving.
Rust dat vonden we. Een beetje glooiing en complete vlaktes met niets. Huizenblokken langs een weg met nog meer niets en behalve een prachtig kasteel en kerk bleef het vooral een kale omgeving met ouderwetse elektriciteitsmasten langs de weg. Ook weilanden genoeg maar geen gewassen terwijl het in Nederland nog vol staat, huizen waar je niemand bij ziet en als je al iemand ziet dan kijken ze al niet blij nog voordat ze de jeep zien. Hoewel ik absoluut genoot was ik blij terug in te zijn Nederland. Met niet meer dan één vriendelijke groet en één goedkeurende duim ben ik liever terug in mijn eigen land. Al is het maar om die Duitsers niet tegen hun Arische haren in te strijken!
willyduvel says
Alles is wel niet zoals we het willen he Zie hier bij ons met die turken en de autobus Er zijn mensen die anders denken en doen Moeilijk te veranderen peins’k Grts
Spontanity says
Mijn broertje woont in Emmerik.
Dus “ken” het gebied een beetje.
meninggever says
IK kom elk jaar een keer of tien in die hoek. Kleve, Emmerich, Bocholt. Mensen zijn er altijd vriendelijk, het eten is er lekker en de sfeer geweldig. Wellicht omdat we de weg kennen en elke winkelier zowat bij naam. Het boodschappen doen is een genoegen, een glas wijn op een terras aan de Rijn een bonus voor ons als Duitslandgangers. Die hoek valt nog heen en weer te rijden op een dag vanuit onze woonstek en dan ook nog met een volle auto terugkeren, waarbij de benzine ook nog eens 13 cent per liter goedkoper blijkt. Mooie route is van Emmerich via Elten naar Arnhem. Prachtige omgeving. En met historische verhalen over de oorlog. Want daar is echt geknokt…
Suskeblogt says
zo heeft iedere streek zijn eigen leefgewoontes en mentaliteit. Jammer dat ze daar niet al te vriendelijk zijn.
Yova says
Deze Jeep is echt Amerikaans. Jeep kon de door de Duitsland rijden. Platteland is zeker mooi.
John says
Ik vind het wél humor om met een Amerikaanse legerjeep door Duitsland te rijden en dan verbaasd te zijn over de reactie.
logbankje says
Dat een Amerikaanse jeep nog zoveel los maakt, ik geniet altijd als ik er een zie. Hans
Bertie says
Ee mooie route. Het is echt platteland, maar het Kaiserswald is mooi.
Asrdig en beleefd zijn ze in Duitsland wel, misschien was het de Jeep?
ps Heb ik weer niet kunnen zwaaien.☺
Sjoerd says
Dat is hier in het zuiden volgens mij veel minder. Dat heeft te maken met de Euregio. Landsgrenzen zijn hier eigenlijk nooit geweest. in het zuiden van Limburg. We zijn goede buren… Met de Duitsers en de Belgen.
AnneMarie says
De Duitsers die we tegen komen zijn over het algemeen niet onvriendelijk, maar die huizen zonder mensen, weilanden met ouderwetse elektriciteitsmasten zonder mensen, ik herken het allemaal.
Ik vraag me altijd af waar iedereen is op zaterdagmiddag in Duitsland. Hier is iedereen buiten,min de stad of onderweg en daar zie je niet veel bewegen. Ben dan ook altijd blij weer terug in Nederland te zijn.
natuurfreak says
Spijtig dat men zo onvriendelijk tegen jullie deed.Wie zou dat na zo’n lange tijd nog verwachten.Dat jullie jeep zo’n reactie zou teweeg brengen is niet te begrijpen.
fietszwerver says
bekende plekjes voor me
ik wandelde naar Kleve zijnde het einddoel van het Grote Rivieren pad
via Wyler en Kranenburg , natuurlijk vooral weg van de autoweg
ook in een ander jaargetij , alles vol met gewassen , de mensen die ik sprak waren vriendelijk en nieuwsgierig
dus wat ik dan hier lees , zal dat dan toch aan die Jeep liggen