Roadtrip door België

Met maar één wolkje aan de lucht, heerlijk warme temperaturen en een dag vrij kon de eerste flinke rit van het jaar natuurlijk niet uitblijven. Je moet genieten zodra het kan en dus reed Frans de Jeep uit de garage en stapte ik in voor een roadtrip door België.

Scroll even naar beneden en zet de zwijmel van vandaag aan, het heerlijke nummer van Mark Knofler – The Long Road.

Vanuit Natdorp zijn er meerdere wegen naar België we besloten de Zuid-Willemsvaart naar Nederweert te volgen. Dit kanaal is gegraven door de mens het loopt van Maastricht tot ‘s-Hertogenbosch en is 122 kilometer lang. Maar zover zouden we vandaag niet komen want bij Weert draaien we er van weg om via Stramproy de grens over te steken. Hoewel Stramproy Nederlands (nouja Limburgs) is, zie je hier de Belgische invloeden enorm goed. Stramproy betekent ontgonnen bos en voor je het weet ben je er doorheen. Dat merk je trouwens wel, want de wegen waren meteen slechter. Ze hebben er geen Welkom in België-borden nodig daar.

We reden Molenbeersel de Molen in de naam slaat op een watermolen die niet meer bestaat en Beers betekent moerasland. Oud dorp dit halverwege 1800 werd een Romeinse begraafplaats ontdekt maar er zijn zelfs vondsten van 11000 jaar v. Chr. gedaan. Ik zag er weinig van terug wandelde wel even de Delhaize in, klein winkeltje met weinig van wat ik nodig had. Een stukje verder in Maaseik waar wij behalve een extra rondje rotonde vrij vlot doorreden. Dorp ligt zoals de naam zegt aan de Maas. Overigens dankt Maaseik zijn naam ook aan de beroemde kunstschilder Jan van Eyck die vooral bekend werd door zijn realistische olieverf schilderijen. We scoorde bij een wel heel mooie Lidl aan de rand van de stad wat we nodig hadden en genoten onze lunch in de schaduw.

Een klein eindje verderop ligt het dorp Opitter wat niet heel bijzonder is. Het viel me vooral op hoe weinig mensen ik buiten zag. Met genoeg auto’s voor de deur, maar niemand in de straat leek dit dorp en een aantal anderen die we passeerden, wel uitgestorven. Niemand die in zijn tuin werkte, een praatje met de buren maakte of zijn hond uitliet. Hoewel we op de doorgaande weg zaten, viel me net na het dorp op dat we niet de goede weg hadden. Die liep namelijk een stukje verder naar links onder de bomen en op een heuvel. Die heuvel dat is het Kempens Plateau, een prachtig stuk puin wat daar gekomen is doordat de Maas anders ging stromen, is niet pasgeleden aangelegd ligt er al een poosje. Het hoogteverschil daar had die Jeep geen moeite mee, moeiteloos reed ze omhoog en genoten wij van de glooiingen in het landschap.

In de buurt van Bree zag ik op de verhoogde kant van de weg een kapelletje staan. Prachtige locatie voor deze kapel die er neergezet is vlak na de Grote Oorlog. Als moeder van 2 zonen die beide de oorlog in gingen zei ze, als ze behouden terugkomen bouw ik hier een kapel. De rest is geschiedenis, want de Bonhomme Kapel kwam er en dient tegenwoordig als ontmoetingsplek. We zwierven verder reden door een uitgestorven Wijshagen (weidehaag) vanwaar we verder richting Peer reden. Maar nog voor we daar waren reden we voorbij, en weer terug, naar de Kapel van Deust (oogst). Hoewel het meer een kleine kerk is, is deze kapel in 1717 uitgebouwd door de grote toestroom van bedevaarders. Het is nog een kluis (voor een kluizenaar) geweest en een schooltje. De kluizenaar die boete wilde doen voor zijn losbandige leven gaf les aan de plaatselijke kinderen. Er heeft nog enige tijd een boerderij voor de kapel gestaan maar die is afgebroken. Tegenwoordig is de kapel een monument en mag er aan de omgeving ook niets veranderd worden. Maar goed ook, de kapel ligt er werkelijk prachtig bij.

Veel geluk bracht die (gesloten) kapel trouwens niet want ik mocht voor de afwisseling de Jeep duwen. Oude dames zijn dan wel wijs, ze sputteren ook. Ach we waren na 5 minuten alweer op weg, wat uiteraard iets over mijn duw kwaliteiten zegt. Na Peer reden we door naar Hechtel-Eksel. Het dorp ligt vlak langs de snelweg Hasselt-Eindhoven die we uiteraard niet namen. Ik ken deze naam vooral door de in de Tweede Wereldoorlog gevoerde Strijd om Hechtel. Dit was in september 1944, het gevecht duurde een week en was de eerste Duitse tegenstand na Normandië. Het centrum van Hechtel werd geheel verwoest en om dat te herdenken staat er in het centrum een tank. Die zag ik al eens en dus sloegen we die over. Net buiten de stad en onderweg naar Leopoldsburg miste ik een bordje. Ik werd namelijk in mijn oor gestoken door een bij. Eenmaal in Leopoldsburg namen we een afslag en stonden voor een militair kerkhof stil. Zo erg was het nog niet, maar ik had wel een dik oor. Ik had de bij bijna succesvol van mijn oor gemept maar echt lekker voelde het niet. Al rijdend koelde ik mijn oor die al snel weer in normale doen was.

Leopoldsburg heeft een rijke geschiedenis van voor de Grote Oorlog, maar werd mede dankzij de ligging en de ruimte ook als startpunt van Operatie Market Garden gebruikt. Vlak voor de start van deze operatie werd de stad bevrijd door Brigade Piron, de 1e Belgische infanteriebrigade samengesteld uit gevluchte Belgische soldaten en genoemd naar hun bevelhebber. Ze bevrijdde ook Brussel en vochten eveneens mee in Nederland. De brigade heet tegenwoordig anders maar is gevestigd in Leopoldsburg. Mooi hè.

We vervolgde onze route via Balen, naar Postel waar ik over mijn favoriete brug reed om via Eersel Nederland in te rijden. Bekend terrein voor ons. We kachelden door Dommelen waar Doezel geboren is (geen geintje) naar Valkenswaard (waar ik gewoond heb). Om de drukke wegen naar en in Eindhoven te mijden maakte we een klein ommetje via Leende, Heeze en Geldrop. Ik zette de navigatie uit en zag de ruim 180 kilometer die we gereden hadden. Die roadtrip door België, dat was een mooi eerste rondje.

~