Het was een heel gewone avond ik scrolde door een veilingsite en gokte eens op entreekaarten voor Kasteeltuinen Arcen. Ik had het al vaker geprobeerd en lette niet meer op de veiling tot ik opeens een heel blij mailtje kreeg, of ik even wilde betalen. Blijkbaar had niemand me overboden en dus betaalde ik en downloadde de kaarten.
Met een voorliefde voor oude dingen wist ik dat het kasteel en het park me wel gingen bekoren, de laatste keer dat ik de kasteeltuinen bezocht was 15 jaar geleden en dat kon ik merken. Na de Engelse tuinen wist ik nog maar bitter weinig en liet de route aan Vriendjelief over. Ik vermaakte me vooral onder het berceau, de door groen overdekte gang, vind ik stukken leuker dan dat braaf aangelegde Engelse. Misschien dat de Britse humor daarom zo goed is, zodat ze wat te lachen hebben als ze door die saaie tuin sjokken.
In de het eerste deel van het park zag je goed dat ze bezig waren dingen aan te leggen voor de avondopenstelling, kwam hier die vies zoete geur ook vandaan? Ik had hoogtevrees op de rondlopende brug maar kon warempel wat kunst in de tuin waarderen en kom daar zeker op terug. De kunst van moeder natuur deel ik alvast wel. Ik keek natuurlijk uit naar mijn favo paddo maar heb het idee dat die sporen het nog even niet zo goed doen.
Hoewel ik me meer dieren herinnerde moest ik het met een kudde geitjes doen en een pauw die je door het hele park hoort. Uiteraard keek ik enorm uit naar een geweldige hoeveelheid insecten, dat viel me enorm tegen. Iemand wees erop dat het waarschijnlijk een hoop gekweekt spul is zonder nectar, ik vond de hoeveelheid bloemen sowieso al tegenvallen maar zo kort voor de wintersluiting snap ik dat. Ik sjokte achter Vriendjelief aan de berg van de midgolfbaan op. Ik heb het geduld niet te spelen en had ook gemengde gevoelens over de stenen trappen die nogal wat van mijn hoogtevrees en knieen eiste. Maar het is een mooi stuk park ook zonder dat gehannes met een balletje.
Jonglerend met verschillende camera’s vervolgde ik mijn weg door de verschillende tuinen die volgden. Meestal is Vriendjelief de pineut als ik handen tekort kom maar nu ik standaard met twee objectieven op twee camera’s werk is het nogal eens hannesen en moet ik zeggen dat ik steeds handiger word in het in mijn broekzak frotten van mijn kleine camera. Heerlijk om in een park zoals dit af te kunnen wisselen en te merken dat het een goede aanvulling is. De sfeervolle tuinen en specifiek de in het groen verstopte huizen deden me wat. Wat een schoonheden en wat worden ze goed bijgehouden. Sla vooral de Oosterse Watertuin niet over en spaar je energie want ook het kasteel is een bezoek waard.
Na onze verkwikkende (haha ik was kapot) wandeling reden we een minuut of 20 op zoek naar een Duitse supermarkt. Net lang genoeg om de voetjes te ontspannen. Ik heb het geweten de auto vol tanken daarna deed minder zeer maar ik heb het graag over voor zo’n diverse en fotogenieke wandeling door Kasteeltuinen Arcen.
Wanda says
Prachtige serie foto’s! Wij zijn er drie jaar geleden voor het eerst geweest, toen in juni en stond alles vol in bloei, maar ook nu is het absoluut mooi om te zien. Ik heb juist bewust voor een bridgecamera gekozen om dat ik dat gehannes met verschillende lenzen niet zie zitten, maar wie weet ga ik bij een volgende camera toch nog overstag.
Liesbethblogt says
Via tcketveiling heb ik korting kunnen regelen. Neem de tijd voor het park, het is groot niet gaan met vakanties en themadagen. Misschien een midweekje? Er is nog meer te zien in de omgeving, ook kleinere dingen. Geen huisje nemen in de uiterwaarden van de Maas.
willy says
Knappe foto’s van deze merkwaardige locatie Liesbeth
voor mij een eind rijden, maar ik heb het wel op mijn lijstje geplaatst
prettige avond
Aukje says
Staat op mijn lijstje voor volgend jaar :)
Zo simpel is dan geluk says
Jaren geleden ben ik er ook geweest, maar ik kan me er niet meer zoveel van herinneren geloof ik.
Mooi foto’s heb je gemaakt, ik voel echt de herfstsfeer terug.
Neeltje says
Plaatjes!
peter grey says
Ah! Dank je wel!
rietepietz says
De foto in de kop e foto 1 en 4 in de eerste serie…. tjongejongejonge, wát een hoogstandjes! Als dié in een museum zouden hangen bleef ik daar in trance naar kijken.
Rianne says
Ik kan mij helemaal geen dieren herinneren. Tijd om weer eens die kant op te gaan dus.
Matroos Beek says
Wat is het daar sprookjesachtig mooi – je hebt het in ieder geval weer schitterend weten vast te leggen.
Liesbethblogt says
55-250 en pancake
Jan K. alias Afanja says
Mooie foto’s. Vooral die tuin spreekt me in dit jaargetijde wel aan.
peter grey says
Goh, wat je prachtige foto’s gemaakt Liesbeth! Dat licht, zoals op dat tuinsetje en in het bos met de paddestoelen en ook dat felrode tempelding. Welke objectieven heb je op je camera’s, als ik vragen mag?
Deborah says
Wederom weer prachtig vast gelegd.
Edward McDunn says
Mooi dat je die kaarten hebt kunnen krijgen, het was meer dan de moeite waard hè?
John says
Ik ben er nog nooit geweest maar ben ook niet zo van de kasteeltuinen. Ik loop wel met jou mee via je foto’s.
Rob Alberts says
Een mooi verslag!
Een aanrader dus om eens naar het Zuiden af te zakken.
Natte herfst groet
Naomi says
Wat een prachtige herfstige foto’s heeft die wandeling opgeleverd. Ik had nog nooit van deze plek gehoord, maar het ziet eruit als iets waar ik ook wel een keer een bezoekje aan kan brengen.
Sjoerd says
Het is alweer een tijd terug dat wij er waren ik heb er ooit zelf twee jaarkaarten van gehad. Ik vind het heel mooi, maar nu ik last heb van mijn knieën is het volledig bezoeken van alle tuinen niet meer mogelijk. Jammer, want het is een schitterend park, zoals je hier ook laat zien.