
Al ver voor ik bedacht eens gezond te gaan eten was ik bewust hoe winkels je beïnvloeden. Het roekeloze opnieuw inrichten kent iedereen wel maar er zijn er nog meer. Hoe supermarkten ons belazeren is een psychisch proces waar je doorheen gaat prikken als je het eenmaal weet.
Gezellige sfeer:
Eind van de dag de supermarkt ruikt lekker, je hebt geen idee wat je wilt eten en ze staan dingen te koken. Liefst met een zo vriendelijke mogelijke vrouw erbij of iets met een koksmuts die je precies verteld wat je moet kopen. Die gezellige sfeer zorgt dat je trek krijgt, je neemt een hap maar pas na 20 minuten eten kan je lichaam aangeven dat je vol zit. Maar die pruthapjes maken je niet vol die geven je meer trek. Dat de hapjes flink gekruid zijn maakt dat je niet verzadigd bent en dorst hebt, desastreuse gevolgen. Ze gebruiken ook fel licht, mooie kleuren en nostalgische posters om een fijne sfeer te creëren waardoor je geen haast hebt en wat denk je van het koffiehoekje en het speelhoekje van de kinderen vlakbij de snoep en koekjes? Ook de kaasblokjes en de vers gebakken broodjeslucht richting de lunch zijn van die streken. Wilt u iets proeven? Je word opgehouden en zelfs dat nekt je.
Opschieten!
Je weet niet wat je wil eten en dus zwerf je door de winkel en steeds als je een keuze hebt gemaakt, is je volgende keuze waarschijnlijk slechter. Houdt het tempo erin want na 20 minuten is je brein moe van die beslissingen maken en dan ben jij precies op de verkeerde plek in de winkel. Die van zout, vet en suiker alias snoep- en chips vak precies op tijd voor de impulsieve aankopen. Waarom denk je dat ze al die snaairepen bij de kassa leggen?
Ook het langer maken van de rijen met schappen en dingen bewust niet logisch inrichten is een strategie. Denk maar aan de Li.dl waar je langs manden vol spullen moet, eer jij bij de yoghurt bent. Of kruid.vat, wat je zoekt kan je niet vinden maar ondertussen ligt er werkelijk van alles en ook een hoop waar je niet voor komt. Denk maar aan die draadmanden vol koek en spullen die wel interessant zijn maar je niet nodig hebt.
Gezond voorop
Ik ken geen supermarkt waar het niet zo is, groente en fruit ligt vooraan -wat ben je gezond bezig-, maar genieten mag ook en dan moet je nog langs die heerlijke versgebakken broodjes(lucht). Na de groente is het sowieso een eind lopen naar de zuivel, eigenlijk zou je zo min mogelijk in het midden van de winkel moeten vertoeven. Dat is waar de verleiding staat.
Apps, pasjes en kortingen
Supermarkt apps die kortingen- en dingen gratis geven zijn nooit gratis, deze apps volgen alles wat je gebruikt, zien vaak ook wat je op je telefoon doet en geven kortingen op producten die je nooit gebruikt zodat je eens wat nieuws probeert. Ze verzamelen nogal veel informatie over je en die wordt aan verschillende partijen verkocht zodat die gerichte reclame kunnen sturen. Je betaald driedubbel voor je zogenaamde gratis of goedkopere product. Als je je favoriete winkel aangeeft krijg je kortingen te zien op producten die ze teveel hebben.
Overigens werkt andersom ook, geef de klant een lekkere korting dan ben je als klant geneigd eerder iets extra’s te kopen. Voor wat hoort wat, zit diep in de mens in. Ook al die spaaracties, denk niet dat ze dat niet doorberekenen. Ook het psychische effect en het geëmmer van je kinderen zorgen dat je dezelfde winkel blijft bezoeken en zelfs meer koopt omdat je dan een zegel/sticker/troep krijgt.
Hoe supermarkten ons belazeren in kleine dingen:
○ Een sleurmandje zodat je niet voelt en teveel ziet hoeveel er al weer in zit
○ Voordeelverpakkingen teveel en zelden gezond
○ A-merken staan vaak op ooghoogte, dat soort merken kunnen hun plek kopen in een winkel. Supermarkten werken daar graag aan mee want daarop maken ze ook het meeste winst. Overigens staat er in principe op ooghoogte waar ze de meeste winst op maken, dat kunnen ook huismerken zijn.
○ Lege- of bijna lege vakken zodat je geneigd bent extra te pakken.
○ Aanbiedingen die er niet zijn of aanbiedingen die op 3 verschillende momenten in de week ingaan
○ Een oranje briefje ophangen waardoor iets lijkt te zijn afgeprijsd maar eronder hangt het oude met dezelfde prijs of een cent verschil. Tegenwoordig worden ze vervangen door digitale bordjes die veranderen ze zo snel dat je niet meer weet wat een redelijke prijs is. Of ze geven een korting die je alleen krijgt onder voorwaarden.
Dat een winkel zegt ‘bestel snel nog maar twee op voorraad’. Zeg jij ben de winkel wie moet nou gaan bestellen dan?
○ Impulsrekken bij de kassa
○ Het is psychisch bewezen dat als je op de prijzen let je kiest voor het gemiddelde.
○ Hekjes dicht doen zodat je langs een rij moet wringen wat ongemakkelijk is, klein geheimpje die hekjes moeten open gaan als je er tegenaan duwt.
○ Mooie verpakkingen liggen ook vaak op ooghoogte, deze zijn vaak duurder dan de goedkopere onderin. Kijk naar de inhoud, duur is echt niet altijd beter.
Hoe voorkom je de verleidingen in de supermarkt?
Maak een briefje en houd je eraan
Laat partner en kinderen thuis
Maak een weekmenu (plus 1 dag voor als je mis grijpt)
Blijf weg uit de paden waar je niks nodig hebt
Gebruik een adblocker op zowel je telefoon als computer
Gebruik de Duckgo app en -browser om trackers geen kans te geven
Zoek niet standaard de folders op en zoek alleen op het product wat je nodig hebt
Bestel online, maar maak eerst een weekmenu.
Meldt je af van alle nieuwsbrieven, 80% van de aanbiedingen zijn ongezond.
Zorg dat je weet wat goed voor je is maar gezond eten moet geen straf zijn!
John zegt
Elk hapje dat je ’tussendoor’ neemt zorgt voor een insuline spike waardoor je meer wilt eten. Daarom geven ze in restaurants bijvoorbeeld een mandje met wat brood al voor je gaat bestellen. Het is een smerige truc. Ik eet geen suiker en ben ook niet vatbaar voor al die spelletjes. Ik eet sws binnen een 8 uur window, en heb daarbuiten geen honger.
Mirjam Kakelbont zegt
Kennelijk ben ik net als Riet te ouderwets want aan mij raak je die rommel ook niet kwijt. Bovendien eet ik geen suiker en dat zit tegenwoordig overal in. Ik kan alles moeiteloos weerstaan, zelfs wanneer ik rammel. Mijn man bestelt eens per week de boodschappen per app. Brood en groenten koop ik tussendoor. Vlees koop ik alleen bij de scharrelslager. Ik doe niet aan apps op mijn telefoon. Liever mijn vrijheid dan korting.
Mevrouw Niekje zegt
Online boodschappen doen betekent in ons geval dat er geen impulsinkopen meer worden gedaan. Als ik naar de fysieke winkels ga heb ik een boodschappenlijstje en omdat ik op de fiets ga kan ik ook niet onbeperkt mijn kar vullen, alles bij elkaar lukt het om iedere maand hetzelfde uit te geven aan onze boodschappen en komen er eigenlijk (bijna) geen onnodige dingen in huis.
Aukje zegt
Ja, de broodjeslucht wordt via een speciale ventilator de winkels in geblazen :)
Zelf denk ik dat je aan het begin van de dag boodschappen moet gaan doen.
Net als een nieuwe bank kopen, of schoenen passen, is aan het einde van de dag ook niet slim.
Liesbethblogt zegt
Met 1,4 miljoen mensen met pre diabetes, en de helft van de mensen van 18 en ouder met overgewicht, denk ik dat je onderschat wat de gevolgen zijn van de supermarkt, Elly zonder blog.
Elly zegt
Wat een negatief, tendentieus stuk, Liesbeth!
Ik ga met partner en briefje boodschappen doen, al jaren.
Af en toe kopen we dingen die niet op het lijstje staan maar wel kunnen gebruiken of gewoon lekker vinden.
En ja, we maken gebruik van bonus-aanbiedingen of acties als die ons goed uitkomen.
Al die verleidingen?? Kom op zeg, je bent toch geen klein kind meer?
Dimario zegt
Wij kopen vaak per dag eten. Zonder briefje. Heerlijk. Heeft er misschien ook wel mee te maken dat ik in de binnenstad ben opgegroeid. Maar ik weet van mezelf, alles wat ik in huis haal aan snaaiwerk gaat op. Dus ik koop het zelden tot niet.
Love As Always
Dimario
Edward Mcdunn zegt
Dat herinrichten, is echt een crime, dan loop je er als een kip zonder kop!
Tegenwoordig bestel ik on-line, dan kom je niet in de verleiding om vanalles in je karretje te mieteren.
Iniminie zegt
Ik moest onlangs bij de zelfscan van de Jumbo (waar je er al uitgeplukt wordt voor controle als je in de winter maar vergeet je capuchon of muts af te doen) niet te ontploffen van woede. Het is al een stressomgeving met ontzettend veel camera’s waarop je dan ook jezelf ziet. Hadden ze tussen al die zelfscankassa’s ook nog -om en om- rekken met repen, choco, en to-go snacks etc geplaatst met de schreeuwerige oproep om dat je wellicht nu aan een extra opkikker toe zou zijn..
Moest enorm mijn best doen om het rotding niet een rotschop te verkopen en op hoge poten naar het personeel te stappen. Kom er sowieso niet graag, maar wc papier komt nu eenmaal niet door mijn brievenbus naar binnen vliegen.
Happy Hulk zegt
De bonus supermarkt noem ik de oplichters.
Een doosje aardbeien van 400 gram wat bij een andere supermarkt met 500 gram net nog iets goedkoper is.
En dan bij hun jaarlijkse aandeelhouders vergadering zeggen, wij houden maar 4 cent per product over. Ja ja!!!
Ximaar zegt
Het meeste is me bekend en daar heb ik weinig last van. Kan ook moeiteloos een winkel of supermarkt doorlopen zonder maar iets te kopen. Gewoon omdat wat ik wil hebben er even niet is. Een briefje maak ik nooit. Als alleeneter weet ik wat er in huis is en wat ik nodig heb. Doe uit principe niet mee aan bonuskaarten, airmiles of andere spaaronzin. Koop ook vaak huismerken. Reclamefolders komen niet langs mijn Nee-Nee-sticker en ik block alles add met uBlock Origin. Ik heb natuurlijk zwaktes. Vooral goedkope duitse chocola vind ik lekker. Is dan ook nooit in de reclame. Moet er uit de buurt blijven. Soms probeer ik weer eens andere koek, met het gevolg dat zo’n pak niet het eind van de dag haalt. Zit hier rondom in de supermarkten. Op m’n wandelroutes kom ik er een stuk of 6 verschillende tegen. Voorheen meed ik de AH vanwege hun waardeloze kassabeleid, maar nu ze zelfscankassa’s hebben loop ik er iets vaker doorheen. Alles wat in de bonus is laat ik liggen.
Naomi zegt
Ik ga de supermarkt nóóit in zonder briefje. En met briefje gaat het prima. Maar dan inderdaad die snaairepen bij de kassa. Ik pak ze nooit, maar elke keer kost het een beetje moeite.
Judy zegt
Ik bestel online wat ik nodig heb, en wat ik vergeet koop ik bij de super om de hoek. Altijd met een lijstje. En ik maak wel gebruik van aanbiedingen als het dingen zijn die ik kan gebruiken. Anders jammer dan. Maar ik duik wel eens de winkel in bij een grote behoefte aan chocola.
Matroos Beek zegt
Ik hou me nogal strikt aan mijn boodschappenlijstje. Hier wordt ook niet aan koek, snoep en chips gedaan. Naar reclames kijk ik niet. Ik koop wat we nodig hebben.
Matroos Beek zegt
Helemaal waar. Ik hou me nogal strikt aan het boodschappenbriefje. Jumbo brengt wat ik bestel aan huis. Iets tekort, haal ik in de Aldi hier dichtbij. Langs de manden vol rommel die ik niet nodig heb, probeer ik te racen, maar toch laat ik me af en toe verleiden… speelgoedjes voor de kleinzoon, een hoeslaken… terwijl we daar eigenlijk al meer dan genoeg van hebben. Snoep en koek koop ik al lang niet meer.
Liesbethblogt zegt
Was dat die aflevering van twee weken geleden over shoppen in Duitsland? De nuance in deze blog is natuurlijk dat heel veel dingen als normaal beschouwd worden maar het niet zijn. Zoals poortjes die dicht zijn en impulsschappen langs de kassa’s.
rietepietz zegt
Tja, ik ben gewoon zó ouderwets dat ik daar allemaal geen last van heb. Ik heb maar weinig producten die ik in de supermarkt score.Een beetje de verpakte zaken als vermicelli, koffie en suiker,maizena, jam en dat allemaal van de merken die ik allang gebruik, reclame of niet. , Groenten vlees/waren en brood koop ik niet in de super en natuurlijk héb ik geen app op m’n telefoon, die heb ik ook helemaal niet nodig in de super. Ik ben geen grote klant voor de super en ze hebben ook weinig aan me vrees ik. Hun probleem, niet het mijne.
Sjoerd zegt
Het klopt allemaal wat je zegt, maar Lubach had gelijk, we vragen er zelf om.