Elk jaar proberen we een dag uit te plannen die verder weg ligt dan het meeste. Hellevoetsluis gonsde al langer rond en toen Vriendlief over een nieuw aangelegd schip las stond deze stad wel vast. Hellevoetsluis is een vestingstad aan de Haringvliet in Zuid-Holland. Ooit was het een marinestad, de vesting is dan ook gebouwd ter bescherming van schepen en tegen de Engelse en Spaanse vloot. De pittoreske haven is nog steeds kenmerkend voor de tijd dat Hellevoetsluis heel belangrijk was, uit deze haven vertrokken Michiel de Ruyter en Maarten Tromp, om het even in de juiste tijd te plaatsen.
In de Tweede Wereldoorlog werd er op de vestingwerken bunkers voor de Atlantikwall gebouwd en met hun strategische ligging tussen Rotterdam en het Haringvliet werd er genoeg tegen de bezetter ondernomen.
Hoewel ik het opgezocht viel me tegen hoever Hellevoet van Rotterdam lag, maar via de supermarkt zaten we al snel bij de vuurtoren geparkeerd onze gezonde lunch vanaf een bankje over het water kijkend te nuttigen. Een mooi begin. We hadden een niet al te warme dag uitgezocht, dat heb ik geweten. Echt mensen ik moet me beter gaan gedragen want ik ben ongeschikt voor de hel, de temperatuur was niet eens zo hoog maar het was vies benauwd en dan stond er nog een gezellig briesje.
Langs het strandje liepen we de vesting op, ik vind dat soort stukken vol geschiedenis geweldig, zeker met de geur van water in mijn neus en uitzichten die uniek zijn. Waar iedereen aan een vesting vol oude huisjes denkt, is het hier ontworpen gericht op scheepvaart. Verderop treffen we dan ook een lege scheepswerf. Ervoor staan gekleurde huizen en haal ik mijn hart op aan een oude molen en prachtige oude stadsmuur. Helaas is het gevaarlijk benauwd en mis ik al een tijdje wat bomen. Ooit was de vesting volledig begroeid maar de gemeente dacht dat het een goed idee was de vesting in oude luister te herstellen door bomen te kappen. Het is amper te houden zo benauwd en vlot lopen we verder.
Een na-oorlogs ramschip deed ons niet veel maar ernaast lag een knalrode die Vriendlief wel zag zitten. We betraden het schip en werden rondgeleid, Lichtschip Noord-Hinder heeft geen motor het werd naar de benodigde locatie gesleept en met bemanning en al achtergelaten. Een drijvende vuurtoren dus, op het dek staat een trappenstelsel met bovenop de enorme lamp. Vriendlief boog zich met een vrijwilliger over de marifoon en ik stond kakhielen te kweken tot ik het licht had gezien. Toen was ik er nog van overtuigd dat Vriendlief zo wel zou komen. Ik had weinig tijd nodig om boven te komen, dat ging beduidend makkelijker en daar had ik graag mee willen pronken maar eenmaal boven op het ligt deinende platform had ik nogal hoogtevrees.
Maar na verloop van tijd genoot ik van het uitzicht, de wind, de gekleurde huizen en vooral van hoe bijzonder Hellevoetsluis eigenlijk is. Klaar met de warmte vonden we onze weg terug naar de auto, maar gingen nog niet naar huis.
minoesjka2 zegt
De enige keer dat ik in Hellevoetsluis ben geweest, is toen ik een concert in het brandweermuseum moest fotograferen.
Toen dacht ik inderdaad wel: wat een leuk plaatsje.
Liesbethblogt zegt
Het is leuk om een keer te zien maar ik hoef niet nog een keer. Met de auto is het nog een uur vanaf Rotterdam, dat viel me al tegen.
Rianne zegt
Kijk, dan moeten wij gewoon in de winter gaan. ;-)
Aukje zegt
Hier gaat een vervolg op komen :)
Die foto, Van Boven, van Frans is tof!
verbaas spruyt zegt
Leuk om te lezen hoe mensen Hellevoetsluis nu zien.ben een oorspronkelijke ex bewoner uit Hellevoetsluis tot ik na mijn trouwen een aantal kilometers verder ben gaan wonen,voor mij zelf is Hellevoet al lang niet meer zo fijn als het ooit was.woonde tot mijn 9de in de Kerkstraat tegenover het Barbiertje(was dus echt een kapperszaak was) en nu een bar.later verhuisde wel een stuk verder omdat het grote huis is afgebroken.had een hele fijne jeugd in oud Hellevoetsluis maar zou er niet meer willen wonen met al die drukte,denk nog vaak aan alle leuke en mooie plekken en kom er nog met regelmaat
dimario zegt
Prachtig daar, ik ben er nog nooit geweest, maar ik vind het op de foto wel mooi.
Love as Always
Dimario
rietepietz zegt
Alweer een plaatsje waar ik nog nooit geweest ben. Maar wat héb je er weer een heerlijk verhaal van gemaakt. Ga alsjeblieft niet het Heilige boontje uithangen hé, met wie moet ik dán later in de hel een beetje keten. ;-)
Edward McDunn zegt
Dat er in Hellevoetsluis van die gekleurde huizen staan, wist ik niet, mooi hoor.
Liesbethblogt zegt
Dat is nu een museum!
Naomi zegt
Wat leuk, die gekleurde huizen! Ik geloof niet dat ik ooit in Hellevoetsluis ben geweest, maar het ziet er tof uit. En naar de auto, maar nog niet naar huis… Ik gok op nóg een blog over die dag.
Sjoerd zegt
Hele mooie foto’s, in mijn jonge jaren ben ik daar een poos geweest. Het enige wat ik er nog van weet was de toen oude brandweer kazerne.
Judy zegt
Heel leuk daar, leuke huisjes!
Matroos Beek zegt
Prachtig in beeld gebracht. Bijzonder en mooi, dat is Hellevoetsluis.
peter grey zegt
Goh, interessant! Hellevoetsluis ken ik niet, maar ik ben nu wel wel heel benieuwd. Als ik eens in de buurt ben ga ik er kijken. Mooie foto’s! Zeker ook die van Frans op het lichtschip.
djaktief zegt
Daar wil ik nog op dat lichtschip. Ik was al wel in het droogdok met manlief. Super interessant. Ik heb er over geblogd. Als je wil zoek ik het op. Hellevoetsluis is echt heel leuk. ‘De Buffel’ dat ramschip lag lang bij het maritiem museum hier in Rotterdam. Mijn kinderen vonden het wel leuk. Je foto’s zijn geweldig. Ik krijg zin om er weer heen te fietsen.
Sabine Verburg zegt
Wauw weer een hele mooie blogpost! Met veel interesse gelezen (ben nog nooit in Hellevoetsluis geweest) en natuurlijk weer schitterende foto’s
Leuk die laatste met de spiegeling