Fietsen langs het spoor in Veghel

Eens in de zoveel tijd maak ik graag een flinke fietstocht meestal heb ik wel een plan en als ik een boterham inpak dan kan je er vanuit gaan dat ik een poos wegblijf. Al tijden wilde ik fietsen langs het spoor in Veghel, ligt een mooi stuk fietspad en de afstand is ook precies goed.

Het weer is prachtig als ik vertrek, beetje winderig maar na dagen van blauwe luchten is een paar wolken ook wel weer eens leuk. Het eerste deel van mijn route mwah niet zo interessant tenzij jullie varkensstallen en gierende boeren het vermelden waard vinden, bij deze dan. Net voor Veghel sta ik even stil. Een veulentje ligt heerlijk te slapen maar moeders heeft er genoeg van en duwt met haar hoef de klein aan. Geduldig wacht ik tot de kleine op staat maar die draait zich alleen om. Groot gelijk kleine, denk ik terwijl ik weer op de fiets stap.

Een stukje verderop passeer ik de Corridor, de opmarsroute van Operatie Market Garden en ten tijde van WO2 zo ongeveer de enige weg hier. Nu ligt de A50 een eindje verderop. Alle wegen in dit industriegebied hebben hier namen die doelen op bevrijders van de oorlog. Van Eisenhower, Patton, Taylor ga ik over Robert A. Ballardbrug. Vernoemd naar de luitenant die de Corridor vrij hield zodat een linie rond Veghel in konden richten. In de volksmond heet het trouwens nog gewoon Gazellebrug.

Met de geur van gebakken koekjes, karamel en chocola in de neus wacht ik onder de bomen net voor de brug. Er komt een buitje over maar nat word ik er niet van, vooral meer bomen planten kan ik goed schuilen. Ik passeer de Zuid-Willemsvaart, dit kanaal gaat direct naar Den Bosch wat verderop ligt maar komt uit Helmond en Maastricht. Dit water en de haven heeft Veghel veel industrie gebracht en nog zitten er ontzettend veel grote bedrijven waaronder Mars wat ik goed kan ruiken maar al langer een beetje walgelijk vind. Het is een unieke plek, het kanaal en het Duitse Lijntje, het voormalige spoor van Boxtel naar het Duitse Wezel èn het voormalige tramspoor van Den Bosch naar Helmond kwamen hier samen. Veghel werd daarmee eind 1900, een zeer belangrijk overslagpunt. Zowel de tram als trein rijdt niet meer in de stad, maar de sporen zijn letterlijk en figuurlijk nog te vinden. En hoewel er nog genoeg fabrieken zijn, is een industrieel complex inmiddels een bijzondere plek.

Inmiddels ben ik de brug over, het dubbele spoor ligt hier nog en het fietspad is een snelverbinding met het nabijgelegen Uden. Ik kijk vooral naar voormalige wachtposten die bewoond zijn en sla af naar Dorshout. Een aan het spoor gelegen buurtschap wat waarschijnlijk al ontgonnen werd in de 12e of 13e eeuw. De boerderijen zijn oud maar ik zag vooral twee knappe paarden. Fotogenieke dieren, ware het niet dat één van de twee constant zijn oren naar achter draaide en de ander steeds naar hem hapte als hij dat deed. Het leek wel een getrouwd stel.

Voor de monumentale boerderijen vooral heel lelijke moderne auto’s en dus vervolgde ik mijn weg langs het spoor weer. Ik wist een stukje verder een oude spoorbrug, het fietspad ernaast heeft zijn eigen brug maar het is een mooie plek waar de brug over de Aa gaat. Ik duw mijn fiets het tracé op en parkeer bij een bankje. Daarna sputter ik over de bruggen met mijn hoogtevrees. Bijna alles voor mooie foto’s.

Even later zit ik daar vrolijk met mijn benen wiebelend op een bankje me te realiseren dat die wolk zo onschuldig niet meer is gelukkig heb ik m’n boterham op. Ik blijf onder de bomen snuffel afwisselend bekende geuren op. De Marsfabriek in de verte maar toch het meest doordringend de meelfabriek. O en regen wat dat valt natuurlijk ook gewoon, alleen zit ik prima droog te zijn onder de bomen. Had ik al gezegd dat ze meer van die dingen moeten planten? Als de bui voorbij is rijd ik verder. Het voormalige spoortracé verbreed zich tot waar ooit station Veghel was. Verbouwereerd kijk ik naar de treinen die achter hekken staan, jammer dat dat moet en zie verderop dat het Stationskoffiehuis staat te verpieteren. Er komen hier nieuwe huizen en er is sprake dat het jaren geleden gesloopte Veghelse station herbouwd gaat worden.

Een eindje verder sla ik af naar het centrum waar ik veel te lang sta te ouwehoeren, boodschappen doe en dan weer naar huis fiets. Na 38 kilometer vind ik het allemaal wel weer genoeg, maar ik kom nog terug op Veghel maar dat verdient een aparte blogpost.