De 10 van 10 jaar geleden: 2015

Eens in het jaar rommel ik door mijn oude fotomappen en kijk terug in de tijd. Meestal scrol in zuchtend door de slechte foto’s en soms kijk ik met een glimlach naar een foto terug, omdat ik me die herinner en nog steeds goed vind. In de 10 van 10 jaar geleden: 2015 kijk ik terug op het jaar, wissel persoonlijke feiten af met nieuws uit die tijd en deel de 10 van 10 jaar geleden: 2015

2015 was het jaar van de gijzeling tijdens het 20:00 uur journaal, het is ook het jaar van de aanslag op Charlie Hebdo, het satirische weekblad, in hun kantoor in Parijs. Later in het jaar volgen de grote aanslagen in Parijs o.a. in theater Bataclan. Na ‘Je suis Charlie’ volgt ‘je suix Paris’. Het is ook het jaar van Koningsdag nieuwe stijl waarbij meer leden van de koninklijke familie een stad bezoeken en ook maar één stad bezocht wordt. Het 2-jarige jongetje aangespoeld op het strand in Turkije, een bootje met vluchtelingen onderweg naar Kos sloeg om. Het beeld van het jongetje in rood shirtje is mij lang bij gebleven en werd wereldnieuws. Met oud & nieuw worden meer dan 1000 vrouwen aangerand in Keulen en Hamburg, deze worden gelinkt aan de toegenomen migratie.

Gelukkig was er ook goed nieuws, 2015 was een goed fotojaar voor mij. Het jaar hiervoor besloot ik meer dagen weg te gaan en zoveel mogelijk plaatsen en dingen te gaan bekijken die ik al tijden wilde. Het is bijna teveel om op te schrijven maar ik ging naar Arnhem, Oosterbeek, Groesbeek, Kamp Vught, Amersfoort, Westerbork, Den Haag, Scheveningen, Vlissingen, Deventer, Rotterdam. Ik bezocht de bloembollenvelden rond Lisse, een deel van de foto’s en de blog werden gepubliceerd op een website. Een foto van mijn hand kwam een paar seconde op de landelijke tv en daaraan vast zat een uitnodiging voor het bijbehorende programma in Amsterdam. Na de opnames van Fotostudio de Jong kreeg ik de kans Wilfried de Jong te fotograferen.

Ik kreeg onverwacht een dag vrij en ging op de bonnefooi naar Margraten het bleek memorial day te zijn wat ik niet wist tot ik er was (ik schaam me nog). Ik verdiepte mijn interesse in de Tweede Wereldoorlog dat jaar sowieso nogal. Ik volgde op de fiets de voertuigen van het Eindhovense bevrijdingsdefilé, de foto’s die ik maakte haalde de cover van de plaatselijke krant. Ook fietste ik in de pissende regen naar Mierlo-Hout, had ik beloofd want er kwam een Shermantank, dat was toen nieuw voor me. Ook deze foto’s werden gepubliceerd. Daar ontmoette ik Vriendlief voor het eerst, maar na een paar telefoontjes liep dat op niets uit.

Ik blèrde mee met Riddles van Kensington en knal zo vaak mogelijk de radio af want ook Ad.ele is hot met haar Hello. Ik ga naar de Zaanse Schans en geniet van de ondergaande zon en als ik dood gemoederd terug fiets naar Zaandam en het station in wandel zie ik precies mijn trein aankomen, tevens de laatste aansluiting naar huis, oeps!

Kortom 2015 was een goed jaar waarin ik heel veel van mijn lijstje afstreepte en als ik er zo op terugkijk kan ik wel zeggen dat het een jaar was waarin ik een omslag maakte. Eén ervan lezen jullie nu, het was namelijk ook het jaar dat ik langzaamaan begon te schrijven bij mijn foto’s oftewel het begin van mijn blog in huidige stijl.