Elk jaar kijk ik uit naar de eerste bloesem. Zeker als de maand januari zoals elk jaar en dit jaar voorop, erg lang duurde en teveel regen bevatte. Ik pleit niet voor sneeuw, maar zoveel regen is zelfs voor de natuur niet goed. Des temeer genoot ik van de ontluikende bloesem met prachtig blauwe lucht en misschien straalde ik wel iets uit, want is die vlinder nou geen cadeautje? Fotoserie: De eerste bloesem.

Elk jaar is het weer een sport voor mij om de eerste lammetjes te vinden. Maar dit jaar werden ze me voor het eerst sinds lang bijna in de schoot geworpen. Want ik bedacht me vorige week dat het tijd werd voor lammetjes en 500 meter verder stonden ze. En nu zag ik ze weer en kon ik alleen maar van dat kleine grut genieten. Ondanks dat de helft heerlijk bij elkaar lagen te slapen precies zo ver weg dat ik er niets mee kon, was de rest heerlijk nieuwsgierig. De lente komt eraan en begint met Fotoserie: Tamme lammetjes.

Nog slaperig keek ik pasgeleden naar buiten en zag een een heel zeldzame combinatie. Ik zag namelijk dat er en rijp en mist was. Dat de zon ook nog opkwam maakte het wel heel mooi allemaal en dus kreeg ik Vriendjelief zo gek om een stukje te rijden. Ik nam voor lief dat we de auto moesten ontdooien en dat ik aan de verkeerde kant de auto in moest omdat de boel weer eens dichtgevroren was. Nee niet het slot, de hele deur. Dat duurt overigens niet heel lang en ik was dan ook zo de auto weer uit om de eerste foto’s te maken. Ik had eigenlijk meteen een…

Met zoveel storm en regen zou ik haast vergeten dat ik van de week nog helemaal vrijwillig vroeg op ben gestaan omdat er rijp op de velden lag. Niet dat het echt lekker wit was, dat het er lang lag of dat ik lang van het gouden uur kon genieten maar hé ik zal niet klagen. Het was een welkome afwisseling na alle regen en ik genoot dan ook van de kleine wandeling zo voor mijn ontbijt. Fotoserie: Er was nog rijp.