Alles ging aan Flarden is het dagboek van Klaartje de Zwarte – Walvis was een Joodse naaister uit Amsterdam ze wordt in maart 1943 met haar man uit huis gehaald en komt via de Hollandsche Schouwburg in Kamp Vught terecht.
Dan begint het dagboek van Klaartje waarin ze verteld over haar leven in Kamp Vught. Ze schrijft vrijwel dagelijks over de wreedheden van de bewakers, de kindertransporten, dwangarbeid en verteld over de nare ziekte die ze heeft. Ze schrijft over het zinloze werk wat ze moet doen, het gebrek aan eten en het gescheiden zijn van haar man. Haar man komt terecht in het buitenkommando in Moerdijk wanneer hij terg komt is Klaartje al gedeporteerd naar Westerbork.
Het boek is een zeer sterke aanklacht tegen de bezetter, hoewel het onmogelijk lijkt schrijf Klaartje ook over de geluksmomenten die ze heeft. Het boek bleef voor jaren onontdekt maar werd bij toeval ‘gevonden’ in het Joods Historisch Museum te Amsterdam door de makers van het programma ‘Het was oorlog’ werd gemaakt. In de aflevering wordt het leven inclusief bewegende beelden van Klaartje de Zwarte – Walvis getoond. Er wordt verteld over haar leven en ook haar dagboek wordt uitgebracht. Zoveel jaar later, maar wel geheel naar haar wens, haar laatste.
Opdat wij nooit vergeten…
Altijd aangrijpend om dit soort boeken te lezen.
Klinkt goed!
Verhalen die niet mogen vergeten worden.
Mail me je adres even!
O, bedankt voor de tip, een boek wat ik zeker lezen ga.
Altijd fijn dat je in staat bent zoiets, ook voor jezelf, op te schrijven.
Volgens mij kun je zoiets nooit goedpraten… Soms snap je niet tot welke wreedheden mensen in staat zijn.
een aangrijpend schrijven hier Liesbeth
en de documentaire nog zo veel te meer
Als ik het lees denk ik aan al de wreedheden..dan stop ik er mee want kan dan niet meer slapen.Lees sindsdien nooit zulke lectuur meer.
Sterke verhalen zijn dat.
geluksmomenten in de ellende..
dat is niet iedereen gegeven, denk ik
groeten
De mens is vaak veerkrachtig dan zo lijkt, vandaar die “geluksmomenten”.
Het lijkt mij heel aangrijpend om te lezen Liesbeth, toevallig dat ik laats ook een blogje had over de kindertransporten.